Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety nieco nierówna książka. Sama obecność w kraju rządzonego przez dyktatora – który (jak to dyktatorzy) niezbyt umieją pogodzić się z wyborczą przegraną jest oczywiście ciekawa. Z drugiej jednak, jest to także osobista wyprawa Autora do krainy młodości i niestety w tym wypadku osłabia to wymowę książki. Zimbabwe to niesamowity kraj, teoretycznie bogaty, sporo bogactw, potencjalnie silne rolnictwo. Niestety dziś kraj jest cieniem, megainflacja powoduje że w kraju dziś już płaci się tylko dolarami. Biali farmerzy na fali nacjonalistycznego wzmożenia są wywłaszczani z farm. Opozycja zaś nie ma pola działania. Sama książka jest sprzed kilku lat i koncentruje się na wyborach do których doszło w 2008 r. i których efektem powinna być druga tura. Mugabe jednak źle zniósł niezbyt dobry wynik i w efekcie zabójstw politycznych jego kontrkandydat w ogóle wycofał się z wyborów. Jest to opowieść o strachu, o wszechobecnym terrorze w takim najbardziej tradycyjnym wymiarze. To nasilające się represje i bardzo zwyczajne zabójstwa przeciwników. Tak, walka polityczna w takim kraju ma zupełnie inny wymiar. Jednocześnie jednak to sentymentalna podróż Autora i te osobiste wtręty nieco obniżają wartość reportażu, który mógłby w większym stopniu przedstawiać meandry historii tego kraju, co pomogłoby zrozumieć miejsce w którym Zimbabwe się znajduje, skąd nastroje nacjonalistyczne przeciw białym – bo przecież nie są tylko wymysłem dyktatury. Nierówna publikacja którą mimo wszystko polecam.