Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak właściwie to zawiodła mnie ta książka. Na prawie 190 stronach znalazłam dosłownie KILKA zdań, które faktycznie warto było przeczytać, zakreślić i zapamiętać. I chyba te zdania odrobinę tę książkę uratowały. Reszta to raczej jakiś teologiczno-filozoficzny, mało zrozumiały bełtok. Ale chyba to czego najbardziej nie rozumiem, to podtytuł książki - "Przełamać duchowy kryzys". Po czymś takim spodziewałam się chyba bardziej poradnika radzenia sobie w ciężkich duchowo chwilach, ale nic z tych rzeczy - dostałam raczej informację o tym, że nie ma sensu wnikać w to na jakim jestem etapie życia duchowego bo byłoby to przejawem pychy (a i tak tego nie ogarnę),a tak poza tym to wszystko jest działaniem łaski i każde nawrócenie/oczyszczenie odbywa się przy braku ingerencji z mojej strony - wystarczy tylko na to pozwolić, co swoją drogą, nie wiadomo do końca jak zrobić... Być może książka skierowana jest po prostu do wnikliwych teologów, do których ja nie należę i chyba wcale tego nie żałuję.