Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po tę pozycję sięgnęłam, zainteresowana jej opisem. Zaczynało się dość ciekawie, tytuł i opis już na wstępie pozwoliły mi uknuć pewną teorię, jednakże w trakcie czytania szybko zdałam sobie sprawę z tego, że jest ona mylna. ,,Niewinną panią Duff" czyta się szybko. Główny bohater jest mężczyzną w średnim wieku, który szybko nudzi się swoją młodą żoną, zaczyna go irytować wszystko, co kobieta robi, mówi. To znudzenie szybko przeradza się w nienawiść. Duff zmaga się z jeszcze jednym problemem, jest nim alkohol, którego postać zaczyna nadużywać. Duff sam zaczyna siebie pogrążać, kiedy wpada na pomysł pozbycia się swojej żony. Knuje intrygę, która obraca się przeciwko niemu. ,,Niewinna pani Duff" to historia opowiedziana z perspektywy głównego bohatera. Ani przez chwilę nie pojawia się perspektywa żony bohatera. Świat obserwujemy tylko oczami Duffa. Na całe szczęście jest to krótka powieść, bardziej opowiadanie. Sama zmęczyłam się przemyśleniami bohatera, którego nie da się polubić. Nie dzieje się w tej książce nic, co usprawiedliwiałoby postępowanie bohatera. Zakończenie, no cóż, przewidywalne. Jednym słowem - rozczarowanie.