Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczęłam serię „Lustrzanna” pierwszym tomem „Zimowe zaręczyny”, a obecnie czytam „Zaginieni z Księżycowa”. Seria nie dość, że z gatunku fantastyki to jeszcze francuskiej pisarki. Czego chcieć więcej? No właśnie… brakuje mięsa i dokładnego przedstawienia świata. Od początku. Ofelia posiada dar - potrafi CZYTAĆ przedmioty, czyli po dotknięciu przedmiotu wie co się z nim działo. Brzmi ciekawie, prawda? Co więcej dziewczyna jest Lustrzanną czyli potrafi przechodzić przez lustra, z jednego pomieszczenia na drugie. Ofelia żyje sobie spokojnie w Animie, do czasu kiedy zostaje zaręczona z tajemniczym Thornem, zamieszkujący Biegun, czyli jak sama nazwa wskazuje jest tam zimno, buro i ponuro. Podróż do innego świata, chłodny narzeczony i do tego brutalne zasady dworu jest tym, do czego młoda, niepozorna, cicha dziewczyna nie przywykła. Dlaczego właśnie ona tam wyrusza? Jakie zamiary ma wobec niej Duch Bieguna - Faruk? Koncepcja świata, sam opis fabuły brzmi bardzo intrygująco, razem z Ofelią poznajemy dwór, zasady panowania, rodziny i ich moce (jest klan smoków!),sama książka jest bardzo ładnie napisana, poznajemy różne rodziny poznajemy tych złych i tych jeszcze gorszych, ALE… Napięcie oraz intrygująca fabuła „siada” w drugiej połowie, co powoduje, że jakakolwiek akcja nie daje tak mocnego wrażenia, albo wydarzenia były opisane bardzo chaotycznie. Ponadto nie chciałabym wierzyć, że coś się dzieje „bo tak”. Proszę o pełne wyjaśnienie zasad, przecież tam nie żyję 😃 Bohaterka chociaż ma bardzo ważną umiejetność to momentami jest bardzo irytująca. Co więcej cudownie się uzdrawia i potrafi chodzić, czy funkcjonować ciężkim pobiciu. No, bywa i tak 😄 Świat pełen sprzeczności i iluzji, intryguje jednak i tak - będę czytać kolejne tomy. Potrafię wiele wybaczyć, zwłaszcza jak autorka ma piękny styl. Dam szansę, bo czekam na więcej, a skoro są kolejne tomy to liczę na to, że wiele mi autorka wyjaśni 😉