Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca opowieść o losach pewnej żydowskiej rodziny. Rodziny samej autorki, która urodziła się w przededniu wojny, a której udało się przeżyć wojnę dzięki determinacji własnej matki, oraz wielu szczęśliwym zbiegom okoliczności. Wraz z matką odbyła bardzo długą podróż z okupowanej Polski na Białoruś i dalej w głąb Rosji,mimo iż uciekły tak daleko nie udało im się uniknąć wojennej zawieruchy. Choć wiele osób, które los rzucił daleko od rodzinnych stron już nie wracała, rodzice autorki nie wyobrażali sobie by mogli mieszkać poza Polską, wrócili do Warszawy. Pani Halina Rubin pięknie wspomina Warszawę i miejsca, które pamięta z młodości, wciąż odwiedza je w snach i ma do nich sentyment. W 1968 roku znów czekała je podróż, będąca wynikiem wydarzeń marcowych, upokarzająca podróż w "świat" tych, którym odebrano obywatelstwo i oskarżono o brak lojalności wobec kraju swoich przodków. Nie mając wyjścia znów udali się na tułaczkę. To poruszające czytać jak wielki był to dla nich cios, jak niezrozumiałe postępowanie rządu... Jest to książka pod wieloma względami wyjątkowa, wciąga, porusza, zmusza do refleksji. Cieszę się, że została napisana, że historia rodziców autorki ujrzała światło dzienne i pozwala uważniej przyjrzeć się sytuacji Żydów w Europie przed wojną, w jej czasie i po wojnie.