Stuart Turton, pisarz i dziennikarz brytyjski. Pracował jako wolny strzelec w Szanghaju i Dubaju. Siedem śmierci Evelyn Hardcastle jest jego debiutancką powieścią. Po jej wydaniu napisał kilka opowiadań, które doceniono w lokalnych konkursach literackich. Mieszka z żoną w zachodnim Londynie. Jeśli właśnie nie marszczy czoła, łatając dziury w jakieś nowej fabule, zapewne wspina się, nurkuje, świetnie się bawi lub zaginął w głuszy na jakimś odległym lądzie. Niewątpliwie co najmniej trzy z tych rzeczy robi dokładnie w tym samym czasie.https://stuturton.wordpress.com/
Zupełnie nie rozumiem tak wysokich ocen tej pozycji. Jak dla mnie totalny miszmasz, jakby autor chciał zawrzeć w książce wszystkie fajne pomysły na jakie wpadł w życiu. Chwilami nie trzyma się kupy, ciężko jest się zżyć w jakikolwiek sposób z bohaterami. Do połowy jeszcze potrafiła zaintrygować, a później stawała się co raz bardziej przekombinowana.
Stuart Turton zyskał moją dozgonną przychylność swoją pierwszą książką: „Siedem śmierci Evelyn Hardcastle”. Jeśli nie znacie, a lubicie tajemnice, nieco dreszczyku, zagadkę z nutą szalonej fantastyki, to serdecznie polecam.
A teraz zasadnicze pytanie, czy Turtonowi udało się to powtórzyć? Światotwórczo na pewno, bo dopracowanie szczegółów, wielowymiarowość postaci, z którymi mamy do czynienia i duszna atmosfera na Indiamanie, którym bohaterowie płyną na pewno stanowi świetne tło. Dla mnie morskie historie mają wyjątkowe miejsce w sercu i nie inaczej podeszłam do tej historii. Czy się zawiodłam? Chyba nie, choć zakończenie nie było wymarzonym, ale rozwiązanie zagadki wyszło nader interesująco.
Dostajemy tu świetnie poprowadzoną historię z dreszczykiem, która zaczyna się od klątwy rzuconej przez trędowatego, który nie ma języka. Jednakże gubernator, który sowicie opłacił podróż Saardamem i nie zamierza z niej rezygnować, nawet jeśli Stary Tom, demon, z którym kiedyś miał do czynienia, będzie próbował wszystko zniszczyć.
Do samego końca zastanawiałam się, jak to wszystko poskleja się do kupy i to była naprawdę świetna zabawa. Zwłaszcza, że wielu postaciom można było przypisać winę za to, co dzieje się na indiamanie.