Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z tą odsłoną Scarlet Witch miałem mały problem, bowiem zaczyna się bosko. Typowym proceduralem, kiedy to Wanda zajmuje się pewnymi morderstwami ze szczególnym okrucieństwem. Jest to świetne, wygląda naprawdę dobrze i ma klimat. Ten jednak szybko znika. Tak szybko, jak zmieniają się rysownicy, bo pierwszy tom zaskakująco jest miejscami brzydki i to nie wina rysowników, bo nawet Dillon jakoś dał radę. Style się zwyczajnie ze sobą gryzą. I historia tak jakby się degraduje wraz z rozwojem wydarzeń. A to zapolujemy na greckiej wysepce, gdzie celem będzie Minotaur. Tak ten. Jak to się wiąże fabularnie? Słabo, bo zaraz Wanda ląduje w Irlandii, gdzie prowadzi sprawę "degradacji" magii, która postępuje od pierwszych stron tego tytułu. Wanda może liczyć na towarzystwo pewnego ducha, który towarzyszy jej w podróży, która w pewnym momencie zrobi się nad wyraz osobista. Plus za ostatnią historię o pewnym niecodziennym egzorcyzmie. Gdyby nie brak konsekwencji w spójnej warstwie wizualnej, byłoby na pewno nieco lepiej. Chwilami się też nieco nudziłem.