Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam Free. Uwielbiam śpiew Paula Rodgersa. Jest w tym tyle emocji, tyle prawdy i ekspresji, a wszystko to jest paradoksalnie efektem programowego minimalizmu muzyków. Z tą książką jest - niestety - odwrotnie. Dużo faktów, bogactwo treści, ale brak emocjonalnego ujęcia i jakiegoś odautorskiego subiektywizmu. Nie czuje się ducha opowieści (jak to ma miejsce w wielu innych biografiach doskonałych muzyków czy zespołów),za to dominują sekwencje relacji, jakby wyjęte z gazet i podoklejane na siłę. W dodatku tłumaczenie pozostawia dużo do życzenia - niektóre frazy brzmią jakby były żywcem wyjęte z "google translate"; ciągi zdań bez polotu literackiego, wyczucia tematu, a momentami z błędami lub co najmniej lapsusami gramatycznymi (np. użycie kolokwialnego i nieeleganckiego "mi" w miejscu, w którym prosiłoby się o "mnie", itd.). To wszystko sprawia (ujęcie tematu w oryginale i polski przekład),że nie czyta się tego najprzyjemniej. Ale za to z największym zainteresowaniem, jak najbardziej. Miłość do Free pozwala przymknąć oko na anglosaską oschłość i brak literackiej koncepcji całości (a ta kuleje zwłaszcza w przypadku klamry - wstęp mało wciąga, a epilog jest niefortunny, zawiera nudne niuanse dla naprawdę wtajemniczonych w szczegóły i nie stanowi wyczekiwanej kulminacji). Ale to jednak książka o wspaniałym zespole i nietuzinkowych postaciach, zawierająca mnóstwo interesujących informacji i atrakcyjną szatę graficzną (choć i tu można się przyczepić do polskiej edycji, bo gdzieniegdzie zdjęcia umieszczone obok tekstu zjadają litery). Bogactwo ikonograficzne to prawdziwy atut, do tego dochodzi jeszcze albumowy format. No i wyjątkowość jako taka, bo to chyba jedyne takie kompendium wiedzy o Free. No i prawdziwy hołd dla Paula Kossoffa... Dlatego, mimo pewnych wad, "Heavy Load" to miód dla duszy dla tych co kręcą się wokół blues-rockowego świata.