Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Sekrety Piotrkowa” to praca popularnonaukowa z dużym naciskiem na popularyzację wiedzy o Piotrkowie Trybunalskim. Nie jest ona szczególnie obszerna – składa się z nieco ponad 40 rozdzialików, które przedstawiają wybrane ciekawostki z dziejów miasta. Ilość i poziom treści nie są przytłaczające, opowieść jest prowadzona w sposób zrozumiały. Poszczególne ciekawostki zostały uporządkowane w sposób chronologiczny: i tak zaczynamy od kilku ciekawostkach z czasów najdawniejszych, po czym dość szybko przenosimy się do XIX wieku, któremu poświęcono kilkanaście rozdzialików, a potem do wieku XX, który jest najobszerniej opisany, głównie ze względu na zachowane materiały. Autorka korzystała z kilkunastu prac ogólnych dotyczących historii miasta, lokalnej prasy z epoki i internetu. Szczegółowość informacji może nie zachwyca, ale jeśli ktoś chciałby poczytać coś luźnego o Piotrkowie, ta pozycja się sprawdzi, choć historii miasta za szczególnie nie przybliża, więc dla osoby nie znającej chociaż trochę dziejów Piotrkowa zrozumienie całości może być problematyczne. Co do samej treści – nie należy w pełni na serio brać słów autorki, która raczej jawi się jako przewodnik, a nie historyk. Co za tym przemawia? Choćby trzy przykłady: 1) „car Aleksander I, reakcyjny autokrata i znienawidzony przez Polaków zaborca” (s. 18). Temu przedstawicielowi Romanowów akurat takich rzeczy nie można było zarzucić, bo gdyby nie jego dobra wola i liberalne zapędy, nie uzyskalibyśmy autonomicznej Kongresówki, quasi niepodległości. 2) „damy lekkich obyczajów” (s. 42). Może się trochę czepiam, ale w kontekście prostytutek określenie „damy” jest niewłaściwe albo po prostu nie wyczuwam ironii? 3) jedno ze zdjęć, gdzie na gmachu widnieje napis „Kuk Kreis Kommando” przedstawione jest jako z czasów carskich (s. 60). A jak wiadomo organizacja ta powstała w czasach I wojny światowej, podczas okupacji państw centralnych. Jest to więc oczywisty błąd. Na pochwałę zasługuje na pewno opracowanie graficzne książki. Jest ona pełna bardzo ciekawych, i raczej trudno dostępnych fotografii oraz ilustracji. Każda ciekawostka została opatrzona materiałem graficznym i to w takiej popularyzującej książce jest jak najbardziej okej. Czytając tę książkę można trochę poczuć klimat dawnego miasta. Ponadto warto zwrócić uwagę na twardą, szytą okładkę i dobry papier w środku, co daje wrażenie solidności publikacji, i co należy docenić. „Sekrety Piotrkowa” należałoby chyba bardziej nazwać „Ciekawostkami Piotrkowa”, a to z tego względu, że wielkich sekretów tutaj nie rozwikłujemy, a raczej prezentowane są smaczki z historii miasta, zresztą wybrane. Chociaż książka ta ma swoje wady należy ją uznać za wartą uwagi, ponieważ popularna treść uzupełniona jest dokumentem prasowym i graficznym, co zaciekawia i stanowi uzupełnienie literatury na temat Piotrkowa Trybunalskiego.