Angielska pisarka i poetka, znana głównie jako autorka powieści dla dzieci. Nesbit wywarła duży wpływ na angielską literaturę dziecięcą. Uważana jest, obok Jamesa Barrie'ego, Frances Hodgson Burnett, Kennetha Grahame'a i Beatrix Potter za jedną z przedstawicielek brytyjskiego "złotego wieku powieści dla dzieci" i twórczynię realistycznej powieści przygodowej dla dzieci. Jej utwory cechuje pomieszanie realiów ówczesnej Wielkiej Brytanii i fantastyki, stąd też uznawana jest za prekursorkę nowoczesnej literatury fantastycznej. Przyjaźniła się z wybitnym angielskim pisarzem Georgem Bernardem Shaw. Uchodziła za kobietę "wyzwoloną", co miało odzwierciedlenie także w noszonej przez nią krótkiej sukni i krótkich włosach, niezwykłych w czasach wiktoriańskich.
Myślałam sobie ramota straszna, ale może spróbuję poczytać dziecku. I zasłuchało się całe. I nie pozwalało skończyć lektury, nim dobrnęłam do końca rozdziału. A rozdziały długie, że ho, ho. Zatem czytałam dzielnie nie zważając na zdarte gardło, robiąc czasami niezbędne skróty lub korekty, żeby tekst był jeszcze bardziej strawny. Chociaż prawdę mówiąc nie było to niezbędne. Raczej wygodnictwo lektora. Żeby nie musiał wyjaśniać i dygresji robić. Na szczęście, gdy już skończyły się przygody dzieci i Piaskoludka, mogłyśmy płynnie przejść do następnego tomu, czyli spotkania z Feniksem. Bo inaczej krucho by było. Polecam.
Drugi tom przygód Antei, Cyryla, Roberta i Janki znanych z powieści "Pięcioro dzieci i coś". Tym razem dzieci również przeżywają fantastyczne przygody za sprawą mitycznego ptaka Feniksa i latającego dywanu.
Ten tom jest lepszy niż pierwszy. Edith Nesbit wykazała się tu dużym poczuciem humoru i znajomością mitologii. Właśnie to nawiązanie do mitologii wyrażone w postaci Feniksa uważam za duży plus tej książki. Dla dzieci do dwunastego roku życia.