Kula, która chybiła

Audiobook wysłuchany w Empik Go, czytany przez Filipa Kosiora.
Ponieważ polubiłam czwórkę emerytów z Coopers Chase i ich ambicje w zakresie rozwiązywania nierozwiązanych dotąd kryminalnych spraw z przeszłości, w ciemno postanowiłam kontynuować serię, tym bardziej, że nie mogłam się zdecydować co wybrać jako kolejną pozycję do wysłuchania. Tutaj byłam pewna, że będę się dobrze bawić i rzeczywiście tak było.
Emeryci postanowili zająć się sprawą śmierci dziennikarki Bethany Waits, która tuż przed swoim zniknięciem wpadła na trop poważnej afery, a jej ciała nigdy nie odnaleziono. Ale, to nie wszystko. Jednocześnie Elizabeth staje się obiektem ataku i szantażu tajemniczego Wikinga, który postanawia ją wykorzystać do wyeliminowania konkurencji na polu legalizowania brudnych dochodów. Dzieje się mnóstwo, bohaterowie zabierają nas do lokalnej telewizji na widownię popularnego teleturnieju, do londyńskiego podniebnego apartamentu byłego pułkownika KGB, odwiedzamy też więzienie, gdzie na proces czeka lokalna królowa kokainy, znana z poprzedniej części. I żądna zemsty za pomoc członków Czwartkowego klubu zbrodni w jej aresztowaniu. Oprócz kryminalno-sensacyjnych wątków i zagadek, książka wypełniona jest humorem, apoteozą przyjaźni i radości z prostych, codziennych dobrych zdarzeń. Mąż jednej z bohaterek cierpi na postępującą demencją odbierającą mu pamięć i nawet ten smutny aspekt życia przedstawiony jest ze spokojem, czasami z przymrużeniem oka, mimo że choroba postępuje i żona ma świadomość, jak się skończy. I jeszcze jeden ciekawy wątek jest w tej serii, nie wiem czy o tym wspomniałam w poprzednich opisach, wątek Bogdana, budowlańca z Polski, który jest bardzo ciekawie przedstawiony i mimo, że trochę na sumieniu ma, jest postacią bardzo pozytywną.

Audiobook wysłuchany w Empik Go, czytany przez Filipa Kosiora.
Ponieważ polubiłam czwórkę emerytów z Coopers Chase i ich ambicje w zakresie rozwiązywania nierozwiązanych dotąd kryminalnych spraw z przeszłości, w ciemno postanowiłam kontynuować serię, tym bardziej, że nie mogłam się zdecydować co wybrać jako kolejną pozycję do wysłuchania. Tutaj byłam pewna, że będę się...

Kolejna wspaniała przygoda ze zwariowanymi staruszkami z Coopers Chase.

Czwartkowy Klub Zbrodni ma kolejna sprawę do rozwiązania, w dodatku wielowątkową. Tym bardziej, że Connie Johnsosn, chce się zemścić za wsadzenie jej do więzienia. Ze świata telewizji i wszystkiego co pięknie wygląda do sieci, kłamstw, intryg, prania brudnych pieniędzy, szantaży. Do tego nowe postacie, które chcą mieć udział w całej akcji i maja propozycje nie do odrzucenia.

To już trzecie spotkanie z rezolutnymi staruszkami i kolejny raz się nie zawiodłam. Książka wciągnęła mnie już od samego początku, dużo zwrotów akcji, niespodziewanych wręcz absurdalnych sytuacji. Do tego rozdziały są krótkie, język prosty i trafiający do czytelnika, brak zbędnych opisów. Oczywiście nie brakuje brytyjskiego humoru, sarkazmu, genialnych dialogów. Przy okazji odkrywamy kolejne fakty z życia głównych bohaterów. Momentami to, aż człowiek im zazdrości, że mają takie fajne i szalone życie na emeryturze. Także jak macie chęć na chwile relaksu i dobrej zabawy to polecam do przeczytania.

Zakończenie fajnie pomyślane i zachęca do sięgnięcia po kolejna część, także trzeba się w nią zaopatrzyć.

Warto czytać po kolei.

Kolejna wspaniała przygoda ze zwariowanymi staruszkami z Coopers Chase.

Czwartkowy Klub Zbrodni ma kolejna sprawę do rozwiązania, w dodatku wielowątkową. Tym bardziej, że Connie Johnsosn, chce się zemścić za wsadzenie jej do więzienia. Ze świata telewizji i wszystkiego co pięknie wygląda do sieci, kłamstw, intryg, prania brudnych pieniędzy, szantaży. Do tego nowe postacie,...

Zbiorczo o tomie II i III. Cóż mogę napisać innego niż, że jestem w tej serii szczerze zakochany. Jestem zakochany w tych bohaterach, w cudownie urokliwym humorze, w zawiłych intrygach oraz we wspaniałej interpretacji Filipa Kosiora.

Jestem ogromnym fanem angielskiego humoru i tu jest go pod dostatkiem i jeszcze więcej. Nie jest to też seria dla każdego, bo trzeba ją czytać/słuchać z przymrużeniem oka. Niemniej, gdy przymknie się oko na niektóre zwroty w fabule i pozwoli się dosłownie omotać czwórce detektywów seniorów to wtedy wsiąknie się w tę serię całym sobą.

Mój stos czytelniczy rośnie, a ja zamiast zmienić klimat i gatunek na inny to nadal wracam do Czwartkowego Klubu Zbrodni. Tom II i III przesłuchałem właściwie jeden po drugim. I już kusi mnie, by rozpocząć słuchanie IV. Gorąco polecam i absolutnie nie dziwię się zachwytom nad tą serią.

Zbiorczo o tomie II i III. Cóż mogę napisać innego niż, że jestem w tej serii szczerze zakochany. Jestem zakochany w tych bohaterach, w cudownie urokliwym humorze, w zawiłych intrygach oraz we wspaniałej interpretacji Filipa Kosiora.

Jestem ogromnym fanem angielskiego humoru i tu jest go pod dostatkiem i jeszcze więcej. Nie jest to też seria dla każdego, bo trzeba ją...

Zasadniczo nie bardzo jest o czym pisać. Dostajemy niemal dokładnie to samo co w poprzednich tomach. Są cwani staruszkowie, jest milusio, zbrodnie są pastelowe. Ładne to wszystko i przyjemne, warsztatowo rzetelna robota. Różnica jest taka, że w pierwszym tomie materiał był dużo bardziej serio, oprócz tej całej przyjemnej otoczki dostaliśmy rzetelny, przekonujący kryminał. Tutaj wszystko jest tak urocze, intryga tak niewiarygodnie sympatyczna, złoczyńcy tak nieporadni i do przytulenia, że cukier zaczyna nam wychodzić przez pory skóry. Autor tak często i tak mocno mruży oczy, że chyba już nic nie widzi. Dla fanów.

Wysłuchałem w interpretacji Filipa Kosiora.
6/10

Zasadniczo nie bardzo jest o czym pisać. Dostajemy niemal dokładnie to samo co w poprzednich tomach. Są cwani staruszkowie, jest milusio, zbrodnie są pastelowe. Ładne to wszystko i przyjemne, warsztatowo rzetelna robota. Różnica jest taka, że w pierwszym tomie materiał był dużo bardziej serio, oprócz tej całej przyjemnej otoczki dostaliśmy rzetelny, przekonujący kryminał....

Pierwsza części serii "Czwartkowy Klub Zbrodni" gwarantowała dobrą zabawę. Poczynania samozwańczych detektywów z osiedla dla emerytów wywoływały wybuchy śmiechu. Niestety, ta część jest ' na poważnie ', nie ma tu zbyt wiele angielskiego humoru, przez co historia jest ....nudna. Zagadka kryminalna kompletnie mnie nie wciągnęła.

Pierwsza części serii "Czwartkowy Klub Zbrodni" gwarantowała dobrą zabawę. Poczynania samozwańczych detektywów z osiedla dla emerytów wywoływały wybuchy śmiechu. Niestety, ta część jest ' na poważnie ', nie ma tu zbyt wiele angielskiego humoru, przez co historia jest ....nudna. Zagadka kryminalna kompletnie mnie nie wciągnęła.

Czwartkowy Klub Zbrodni bierze się za nierozwikłaną sprawę sprzed dziesięciu lat. Jej ofiarą padła dziennikarka Bethany Waites. Oprócz tego że wraz z lokalną gwiazdą telewizyjną, Mikiem Waghornem, prowadziła wieczorny newsowo-ciekawostkowy show, South East Tonight, od jakiegoś czasu próbowała swych sił w dziennikarstwie śledczym. Choć nikt nie znał szczegółów, wszyscy wiedzieli, że wpadła na trop wielkiej afery związanej z przekrętami VAT-owskimi. Czy dlatego musiała zginąć? Pusty samochód Bethany odkryto dryfujący na wodach niedaleko Klifu Shakespeare’a, ciała dziennikarki nigdy nie znaleziono.

Tytułowa „kula” występuje w powieści w paru różnych kontekstach, przy czym w niektórych - aby rozwiać wieloznaczność polskiego terminu - lepiej byłoby trzymać się słowa „pocisk”. Pod takim aliasem, na przykład, znany był podczas swej kariery szpiega KGB niejaki Viktor Illyich, znajomy Elizabeth z tamtych lat. Obecnie mieszka w Anglii, skąd skutecznie kontroluje międzynarodowy proceder prania brudnych pieniędzy. Ale ponieważ wierny jest starym, sprawdzonym w tej działalności metodom, wchodzi w drogę przedstawicielowi młodego narybku, Szwedowi o ksywie Viking aka: Henrik Michael Hansen.

Rozgrywka między Vikingiem i Viktorem, z udziałem Elizabeth i Joyce, nieświadomej, że także jest pionkiem w tej grze, stanowi sam w sobie interesujący wątek, niby poboczny lecz w efekcie służący rozszerzeniu ekipy zaangażowanej w sprawę Bethany Waites. Dołączają zresztą do tego grona także postacie z innych środowisk, i to w bardzo różnym charakterze, lecz naturalnie wchodzące w mniej lub bardziej zażyłe relacje z członkami Klubu. Obok dwóch pań, Connie Johnson i Heather Garbutt, czekających w więzieniu na rozprawy sądowe, mamy więc Jacka Masona, szefa Heather, który z braku dowodów unika aresztowania, oraz komendanta policji hrabstwa Kent, Andrew Evertona, a także osoby związane ze stacją telewizyjną, na przykład nadal odpowiedzialną tam za wygląd osób na wizji, Pauline Jenkins czy Fionę Clemence, następczynię Bethany w programie Waghorna, a obecnie robiącą karierę na antenie krajowej.

Każda z tych postaci, łącznie oczywiście ze wszystkimi klubowiczami i dwójką policjantów z Fairhaven, ma swój wkład jeśli nie w rozwikłanie sprawy, to przynajmniej w rzucenie na nią nowego światła. Trzeba przyznać, że zagadka do łatwych nie należy, a inspiracje obalające kolejne hipotezy nadchodzą również z nieoczekiwanych stron.

W każdym razie czytałam książkę z przyjemnością, a oryginalny tekst uwypuklił niektóre charakterystyczne cechy językowego stylu autora. Może zresztą jest to przede wszystkim w dużym stopniu po prostu specyfika brytyjskiej angielszczyzny. Nie jest bowiem kwestią przypadku, że w tym języku właśnie najbardziej rozpowszechnia się podgatunek tzw. cosy mystery. Zdarzenia, nawet najbardziej drastyczne, na przykład przestępstwa, przekazywane są z dystansem, bez werbalnego wyrażania emocjonalnego stosunku do nich. W podobny sposób przytaczane są także rozmowy, a nawet wewnętrzne monologi. U dobrych pisarzy, takich jak Richard Osman, ubocznym ale zamierzonym tego efektem bywa dodatkowe wywoływanie wrażenia lekko sarkastycznego podejścia do rzeczywistości, ale bez przekraczania granic groteski.

Nie znaczy to jednak, aby w polskich przekładach książek autora ten aspekt jego stylu był w ogóle nieobecny. Dlatego zdecydowałam w ostatnim tomie przygód czwartkowych klubowiczów i ich przyjaciół powrócić do wersji audio polskiego wydania. Co należy uznać za wyraz mojego nieustającego podziwu dla Filipa Kosiora oraz uznania dla tłumaczek Richarda Osmana, Anny Rajcy-Salaty i Olgi Mysłowskiej.

Czwartkowy Klub Zbrodni bierze się za nierozwikłaną sprawę sprzed dziesięciu lat. Jej ofiarą padła dziennikarka Bethany Waites. Oprócz tego że wraz z lokalną gwiazdą telewizyjną, Mikiem Waghornem, prowadziła wieczorny newsowo-ciekawostkowy show, South East Tonight, od jakiegoś czasu próbowała swych sił w dziennikarstwie śledczym. Choć nikt nie znał szczegółów, wszyscy...

Maj rozpoczynam od udanej lektury, bo bardzo się już polubiłem z bohaterami Czwartkowego klubu zbrodni. Trzecia historia to znów niepowtarzalna atmosfera, sarkazm i angielska flegma oraz przyzwoita, chociaż nie nadzwyczajna zagadka kryminalna. Zadowolony z lektury przechodzę płynnie do tomu czwartego. Swoją drogą, ciekawe, który to polski biatlonista ma na imię Jerzy, bo kojarzę tylko Tomasza Sikorę:).

Maj rozpoczynam od udanej lektury, bo bardzo się już polubiłem z bohaterami Czwartkowego klubu zbrodni. Trzecia historia to znów niepowtarzalna atmosfera, sarkazm i angielska flegma oraz przyzwoita, chociaż nie nadzwyczajna zagadka kryminalna. Zadowolony z lektury przechodzę płynnie do tomu czwartego. Swoją drogą, ciekawe, który to polski biatlonista ma na imię Jerzy, bo...

Kolejna część za mną, ekipa emerytów coraz bardziej zaskakuje. Bardzo ich polubiłam, mimo że książka nie jest jakiś wysokich lotów, opisy odbiegające od kryminalnych zagadek, ale daje to urok całej historii. No i taką emeryturę to ja też chcę przeżyć. Polecam 😊

Kolejna część za mną, ekipa emerytów coraz bardziej zaskakuje. Bardzo ich polubiłam, mimo że książka nie jest jakiś wysokich lotów, opisy odbiegające od kryminalnych zagadek, ale daje to urok całej historii. No i taką emeryturę to ja też chcę przeżyć. Polecam 😊

Książka „Kula, która chybiła” to trzecia część Czwartkowego Klubu Zbrodni w roli głównej z czwórką emerytów z Coopers Chase na czele. Jak nie czytaliście poprzednich części to koniecznie musicie to nadrobić!
Tym razem Czwartkowy Klub Zbrodni postanawia się zająć niewyjaśnioną sprawą morderstwa dziennikarki. W związku z czym w Coopers Chase nieprzypadkowo zjawia się ekipa telewizyjna, oni jednak jeszcze nie wiedzą, że to celowe zagranie naszej czwórki emerytów. Rybka połknęła haczyk i śledztwo zaczyna się toczyć tempem naszych przesympatycznych emerytów. No bo jak to możliwe, że pewnego dnia człowiek znika bez śladu? Wprawdzie wszystko wskazywało na wypadek, ale nigdy nie odnaleziono ciała dziennikarki. Czy nasi bohaterowie rozwiążą kolejną kryminalną zagadkę?
W tej książce o Elizabeth upomina się także jej przeszłość. Niejaki Wiking zleca Elizabeth pewne zadanie. Jeżeli ona go nie wykona to zginie ktoś z jej bliskich osób. Tak czy siak ktoś ma zginąć, tylko kto to będzie?
Brudne interesy, ogromne pieniądze z morderstwem z tle to tylko zalążek tego co czeka na Was podczas lektury tej książki. Sprawdźcie, co to za kula, która chybiła i dlaczego.

Książka „Kula, która chybiła” to trzecia część Czwartkowego Klubu Zbrodni w roli głównej z czwórką emerytów z Coopers Chase na czele. Jak nie czytaliście poprzednich części to koniecznie musicie to nadrobić!
Tym razem Czwartkowy Klub Zbrodni postanawia się zająć niewyjaśnioną sprawą morderstwa dziennikarki. W związku z czym w Coopers Chase nieprzypadkowo zjawia się ekipa...

W tym wypadku główny plot był nudniejszy niż w poporzednim tomie, chociaż są ciekawsze i nudniejsze momenty. Pomimo to czyta się super. Krótkie rozdziały, mega przyjemny, płynny język, rozdziały przeplatane wstawkami pamiętnikowymi Joyce, która jest moją staruszką roku. Kocham wszystkie postacie książki, z Elizabeth i Joyce na czele.

W tym wypadku główny plot był nudniejszy niż w poporzednim tomie, chociaż są ciekawsze i nudniejsze momenty. Pomimo to czyta się super. Krótkie rozdziały, mega przyjemny, płynny język, rozdziały przeplatane wstawkami pamiętnikowymi Joyce, która jest moją staruszką roku. Kocham wszystkie postacie książki, z Elizabeth i Joyce na czele.