Czwartkowy Klub Zbrodni

Wysłuchane jako audiobook (9h21min)
Książka 8/10
Lektor 10/10 (Filip Kosior)
Czy brytyjscy emeryci mogą być lepsi w swoim działeniu od brytyjskiej policjii?
Zdecydowanie tak.
Grupa emerytów usiłuje rozwiązać na początku zagadkę morderstwa. Im dalej w las tym zwłok coraz więcej. Niektóre dosyć świeże.
Uwielbiam poczucie humoru przedstawione w tej książce.
Rozmowy o zwłokach przy sherry i cieście? Czemu nie
Polecam

Wysłuchane jako audiobook (9h21min)
Książka 8/10
Lektor 10/10 (Filip Kosior)
Czy brytyjscy emeryci mogą być lepsi w swoim działeniu od brytyjskiej policjii?
Zdecydowanie tak.
Grupa emerytów usiłuje rozwiązać na początku zagadkę morderstwa. Im dalej w las tym zwłok coraz więcej. Niektóre dosyć świeże.
Uwielbiam poczucie humoru przedstawione w tej książce.
Rozmowy o zwłokach...

7/10 co najmniej. Inteligentne, lekkie, zabawne . W warstwie obserwacji i kpinek społecznych facet jest chyba nieślubnym synem wielkiej śp Sue Townsend. Szkoda,że u nas nikt tak nie pisze - albo nadęcie i patos albo przasność i suchary

7/10 co najmniej. Inteligentne, lekkie, zabawne . W warstwie obserwacji i kpinek społecznych facet jest chyba nieślubnym synem wielkiej śp Sue Townsend. Szkoda,że u nas nikt tak nie pisze - albo nadęcie i patos albo przasność i suchary

Fajny pomysł, ciekawe postaci, tylko fabuła za bardzo rozwleczona. Ogólnie ok, chociaż bez fajerwerków.

Fajny pomysł, ciekawe postaci, tylko fabuła za bardzo rozwleczona. Ogólnie ok, chociaż bez fajerwerków.

Bardzo ujęło mnie w tej powieści "agatowanie", czyli tworzenie ciepłej, przytulnej atmosfery, jak w powieściach Christie, atmosfery tworzonej przez ludzi kulturalnych, dla których ważne jest szukanie jakiegoś dobra w życiu, i to jest ważniejsze łapania przestępców. Potem, bliżej końca, warstwa kryminalna się nawarstwia, rozwarstwia i z pewnością usatysfakcjonuje miłośników typowych kryminałów. Jest też Polak, przedstawiony bardzo pozytywnie, niesztampowo i bez cienia uprzedzeń.
Fajnie się czytało.

Bardzo ujęło mnie w tej powieści "agatowanie", czyli tworzenie ciepłej, przytulnej atmosfery, jak w powieściach Christie, atmosfery tworzonej przez ludzi kulturalnych, dla których ważne jest szukanie jakiegoś dobra w życiu, i to jest ważniejsze łapania przestępców. Potem, bliżej końca, warstwa kryminalna się nawarstwia, rozwarstwia i z pewnością usatysfakcjonuje miłośników...

Staruszkowie uroczy, ale trochę wieje nudą.

Staruszkowie uroczy, ale trochę wieje nudą.

Słaaaba. Te dwie gwiazdki za humor.

Słaaaba. Te dwie gwiazdki za humor.

Nie nazwałbym tej książki rozrywką w stylu Agathy Christie. U Christie było jakoś mniej pączków, babeczek serowych, zawijasków wiedeńskich, a więcej morderstw. Pomysł staruszków rozwiązujących zagadki ok. Intryga też w miarę, wprawdzie zbiegów okoliczności trochę za dużo, no ale niech mają. Za to narracja, delikatnie mówiąc, męcząca, zwłaszcza perspektywa dziennika. Poczucia humoru, które miało być atutem tej książki, jakoś nie odnotowałam. Za kolejną część podziękuję.

Nie nazwałbym tej książki rozrywką w stylu Agathy Christie. U Christie było jakoś mniej pączków, babeczek serowych, zawijasków wiedeńskich, a więcej morderstw. Pomysł staruszków rozwiązujących zagadki ok. Intryga też w miarę, wprawdzie zbiegów okoliczności trochę za dużo, no ale niech mają. Za to narracja, delikatnie mówiąc, męcząca, zwłaszcza perspektywa dziennika....

Dość długo męczyłam się z tą historią. Niby było okej, ale spodziewałam się czegoś bardziej emocjonującego.

Dość długo męczyłam się z tą historią. Niby było okej, ale spodziewałam się czegoś bardziej emocjonującego.

Fantastyczna książka z przemiłymi emerytami, którzy nie są przyjaciółmi😉
Książka napisana lekkim piórem, z brytyjskim humorem i ciepłem.
Zaskakująca, wciągająca, bajeczna!❤️❤️

Fantastyczna książka z przemiłymi emerytami, którzy nie są przyjaciółmi😉
Książka napisana lekkim piórem, z brytyjskim humorem i ciepłem.
Zaskakująca, wciągająca, bajeczna!❤️❤️

Pierwszy tom szeroko reklamowanej serii gatunku cosy crime, przytulnych i bezkrwawych historii kryminalnych.
Bohaterami powieści jest czworo przyjaciół, mieszkańców spokojnego osiedla dla seniorów Coopers Chase. To Elisabeth – była agentka wywiadu brytyjskiego, Ibrahim – były psychiatra, Ron związany dawniej ze związkami zawodowymi i protestami oraz Joyce, dawna pielęgniarka.
Osoby te spotykają się w wolnym czasie, zazwyczaj w czwartki, a ich pasją jest rozwiązywanie dawnych zagadek kryminalnych. Z czasem zakładają Czwartkowy Klub Zbrodni.
Kiedy w okolicy dochodzi do zagadkowej zbrodni, seniorzy sami próbują wytropić mordercę. Włączają i przyjmują do klubu młodą policjantkę Donnę.
Na dodatek w zabytkowym, miejscowym klasztorze również znajdują zagadkę kryminalną.
Odsłuchałam i częściowo przeczytałam powieść i były momenty, kiedy pogubiłam się w akcji. Autor skupił się w pierwszym tomie na prezentacji uczestników Klubu, ich rodzinach, byłych partnerach, epizodach samotności. Sporo też postaci drugoplanowych związanych z rozwiązywaniem zagadek, m.in. robotnik budowlany rodem z Polski.
Dyskretny humor związany z przywarami wieku seniorów powoduje, że nastrój książki jest ciepły i przytulny.
Książka / seria warta uwagi chociażby na problemy seniorów, na otwarcie się wobec tej rzeszy społeczeństwa, walce z ich samotnością. Założenie Czwartkowego Klubu Zbrodni może być przykładem dla aktywności ludzi z innymi pasjami.

Pierwszy tom szeroko reklamowanej serii gatunku cosy crime, przytulnych i bezkrwawych historii kryminalnych.
Bohaterami powieści jest czworo przyjaciół, mieszkańców spokojnego osiedla dla seniorów Coopers Chase. To Elisabeth – była agentka wywiadu brytyjskiego, Ibrahim – były psychiatra, Ron związany dawniej ze związkami zawodowymi i protestami oraz Joyce, dawna...