Opinie użytkownika
Moja pierwsza styczność z twórczością Neila Gaimana. Od długiego czasu chciałam się z nią zapoznać i może dlatego moje rozczarowanie jest większe, niż być powinno. Niesamowita, bezkresna wyobraźnia, kolorowe postaci, bardzo plastyczny i pomysłowy świat, to trzeba oddać. Jednak mam wrażenie, że przez całą książkę przebija scenariusz filmowy (który był jej pierwowzorem,...
więcej Pokaż mimo toCiekawostka - nie czytałam "Tylko razem z córką";). Mimo tego, układając historię Betty i Mahtab z porozrzucanych tu i ówdzie informacji, nie gubiłam się w historii i czuję, że sporo "wyciągnęłam" z tej książki. Nie jest to książka fabularna, ale jak na (trudną moim zdaniem) formę miksu luźnych przemyśleń, uzupełnień i opisów "co stało się później" - nie czyta się źle....
więcej Pokaż mimo toInspirujaca, pozytywna. Warta przeczytania dla osób, które zastanawiają się nad założeniem własnego biznesu - między wierszami historii o sukcesie kryje się historia tego, jak wiele dla tego sukcesu trzeba poświęcic. Truizm, ale mam wrażenie, że mało jest książek, które w tak nie-nudny, a jednoczesnie prawdziwy sposób są w stanie opisywać te codzienna rutynę dążenia do celu.
Pokaż mimo toDziecięciem będąc trafiłam swego czasu na recenzje odcinków serialu i do dziś od czasu do czasu lubię je sobie odświeżyć. Nie wiem, na ile książka może robić wrażenie dzisiaj (szczerze mówiąc przypuszczam, że książkowa wersja może być nieco odarta z klimatu, który towarzyszył wersji internetowej), ale w czasie ukazywania się recenzji, kiedy jeszcze posiadałam świeże i...
więcej Pokaż mimo toZbiór dość nierówny, ale niektóre opowiadania (np. "Relacja z pierwszej ręki") po prostu genialne.
Pokaż mimo toNieco szkolna i nacechowana hurra-amerykańskim rysem, za którym nie przepadam, ale rzeczywiście pokazuje pewne rzeczy w łatwo przyswajalny sposób. Paradoksalnie najwięcej dała mi chyba nie sama historia (po której rzeczywiście można mieć wrażenie, że autor próbuje wklepać łopatą do głowy "oczywistą oczywistość"), a rozdział trzeci. Jasne, można napisać, że "tłumaczy...
więcej Pokaż mimo toKsiążka z pewnością warta przeczytania. Piękny język i trafne zdania, nad którymi zatrzymywałam się po kilkadziesiąt sekund, obracając je w myślach i zapamiętując. Motyw przemocy, przykrywającej ludzką samotność i strach, z którego (być może) ludzie nie zdają sobie już nawet sprawy, przeraża prawdziwością. Mimo wszystko jednak w całości książki są pewne rzeczy, które...
więcej Pokaż mimo toPonieważ sama grywałam w gry RPG, mam duży sentyment do tej książki. Pamiętam dobrze moment, w którym Dziewczyna zmienia swoje zachowanie... a bohater orientuje się, że spełnienie własnych wyobrażeń często nie jest dla nas najlepszą opcją.
Pokaż mimo toPamiętam, że autorka bardzo racjonalnie kierowała zachowaniami obu Małgorzat, wrzuconych w tak dziwne dla nich okoliczności, dlatego spodobała mi się dużo bardziej, niż "Godzina pąsowej róży". Nie wiem czemu, wbiła mi się w pamięć scena, w której Małgosia - ta przeniesiona do współczesności - korzystając ze swoich umiejętności dzierga ciotce wspaniałe, grube pończochy...:)...
więcej Pokaż mimo toPrzyjemna lektura, którą pamiętam do dziś. Jedna z pierwszych lektur, które sprawiły, że zaczęłam się zastanawiać nad względnością naszego życia:)
Pokaż mimo toPierwsza książka, która sprawiła, że się rozpłakałam i MUSIAŁAM przeczytać ostatnie strony, żeby upewnić się, że wszystko skończy się dobrze.
Pokaż mimo to
Nie spodziewałam się tak wysokiego poziomu po książce o myszach. Nie przesadzona, dobrze skonstruowana fabuła, ciekawe postaci i (a może - przede wszystkim) brak cukierkowatości - to to, co zapamiętałam z tej książki. W swoim gatunku - mało znana perełka.
Bo na wspomnienie słowa "Assssmodeuszsszsz..." nadal zastygam i czuję nadchodzące zimne dreszcze...
Czytałam, jak chyba większość osób, w okolicach 2 klasy szkoły podstawowej - i nadal pamiętam z niej całe fragmenty. Wiele osób zarzuca jej tutaj nieścisłość w postaci nieodpowiedzialnych rodziców - i po krótkim namyśle ciężko się z nimi nie zgodzić. Można było całą sytuację z siostrzyczką zarysować lepiej. Przypominam sobie jednak, jakie wrażenia odniosłam jako dziecko po...
więcej Pokaż mimo toNie rozumiem, dlaczego większość osób odbiera przemianę Kitty jako zbyt "cukierkową". Dla mnie jest to właśnie jedna z niewielu książek, które pokazują, że zmienić samego siebie - mimo chęci i dobrego mniemania o swojej silnej woli - nie jest wcale tak prosto.
Pokaż mimo toSentyment jeszcze z czasów podstawówkowo-szkolnych... Ta mała, czarna książeczka rozpoczęła moją fascynację Sherlockiem.
Pokaż mimo toCiemnozielona, mroczno-miękka atmosfera, w którą uwielbiałam się przenosić, gdy byłam mała. Jedna z najoryginalniejszych książek dla dzieci, jakie przeczytałam - nie tylko ze względu na nieszablonowe stworzenia (do teraz na myśl o Wietrzydłach czuję fascynację wymieszaną z lękiem), ale i ten cudowny, nieprzesłodzony realizm zbójnickiego świata Ronji.
Pokaż mimo to