Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwnie się to złożyło, słuchałem ten zbiór reportaży (w formie audiobooka), będąc w Izraelu, i posłużył mi lepiej niż niejeden przewodnik.
Praktycznie wszyscy w moim pokoleniu znają jedną książkę autorki. A co z resztą? Izrael jest w większości założony przez osoby posługujące się językiem i będące obywatelami Polski, ciekawy paradoks praktycznie każdy po sześćdziesiątce mówi, bądź rozumie naszą „ojczystą” mowę. Wielowiekowa historia- 800 lat wspólnego życia na jednym obszarze, jest ważnym elementem pamięci zbiorowej. Reportaże poruszają kwestie tożsamości narodowej, sąsiedzkich stosunków, są rozmowami przeprowadzonymi, w potocznym języku, z ocalonymi i ich dziećmi przedstawiające ich pogmatwane losy.
Najbardziej zapadła mi w pamięci historia kobiety, która za wszelką cenę wierzyła, że jej życiorys jest na tyle interesujący, iż musi zostać zekranizowany i na pewno zostanie hitem hollywoodzkim. Do czego też uparcie dążyła przez wiele lat. Ciekawe co sprawia, że właśnie takie rzeczy zapamiętujemy? Niezbadane ścieżki pamięci... Reportaże na pewno trafił do mnie w odpowiednim czasie i miejscu, ale miałem wrażenie, że obcuje z bardzo drobiazgowo i finezyjnie przeprowadzoną pracą reporterską.

Dziwnie się to złożyło, słuchałem ten zbiór reportaży (w formie audiobooka), będąc w Izraelu, i posłużył mi lepiej niż niejeden przewodnik.
Praktycznie wszyscy w moim pokoleniu znają jedną książkę autorki. A co z resztą? Izrael jest w większości założony przez osoby posługujące się językiem i będące obywatelami Polski, ciekawy paradoks praktycznie każdy po sześćdziesiątce...

Nie traktuję tej pozycji jako poradnika, raczej bardziej, według mnie, pasuj kryterium książki popularnonaukowej. Zasadniczo dzieli się na dwie części.

Pierwsza w czysto biologicznych sposób opisuje mechanizmy powstawania pętli nawyków i jej ewolucyjne zastosowanie, nie tylko u ludzi. W drugiej obszerniejszej zapoznajemy się z przykładami opisującymi jej funkcjonowanie w rozmaitych dziedzinach: organizacji zakładów pracy, decyzjach zakupowych, w kwestiach uzależnień, czy promowaniu nowych przebojów muzycznych.
I tutaj zdecydowanie jakościowo rozdziały różnią się od siebie "merytorycznością", jednak nie sposób odmówić im oparcia o badania.

Z perspektywy paru lat muszę przyznać, że jest to jedna z najczęściej przywoływanych, przeze mnie książek obok Płci mózgu, w różnych dyskusjach. Doceniam jej retorykę, chociaż mam świadomość zastosowania licznych uproszczeń.

Nie traktuję tej pozycji jako poradnika, raczej bardziej, według mnie, pasuj kryterium książki popularnonaukowej. Zasadniczo dzieli się na dwie części.

Pierwsza w czysto biologicznych sposób opisuje mechanizmy powstawania pętli nawyków i jej ewolucyjne zastosowanie, nie tylko u ludzi. W drugiej obszerniejszej zapoznajemy się z przykładami opisującymi jej funkcjonowanie w...

Przeczytane, obejrzane, przesłuchane, jeszcze czeka mnie filmowy sequel, jednak nie jest on już związany z twórczością Dicka.

Pod postacią kryminału neo-noir, filozoficzna dysputa na temat granic człowieczeństwa — przewrotne.

Przeczytane, obejrzane, przesłuchane, jeszcze czeka mnie filmowy sequel, jednak nie jest on już związany z twórczością Dicka.

Pod postacią kryminału neo-noir, filozoficzna dysputa na temat granic człowieczeństwa — przewrotne.

„Snu nie da się opowiedzieć, opowiedziany przestaje być snem”

Ciężko dobrać skalę. Nabrała znaczenia z czasem. Siadając do lektury, nie miałem pojęcia o autorze, dzisiaj mam przeczytaną/przesłuchaną praktycznie całą wydana twórczość powieściową. Nie jestem obiektywny w ocenach ze względu na sympatie i sentyment. dla mnie jeden z „game changerów”, jeśli chodzi o literaturę polską. Cudowny efekt zatapiania się w snute historie, niespieszne tempo, wrażliwość językowa, sposób narracji wiele czynników składa się na wyjątkowość. Prawda też jest, że nie umiałbym opowiedzieć szczegółów fabuły, ale pamiętam odczucia mi towarzyszące i chyba to jest siła książki.

„Snu nie da się opowiedzieć, opowiedziany przestaje być snem”

Ciężko dobrać skalę. Nabrała znaczenia z czasem. Siadając do lektury, nie miałem pojęcia o autorze, dzisiaj mam przeczytaną/przesłuchaną praktycznie całą wydana twórczość powieściową. Nie jestem obiektywny w ocenach ze względu na sympatie i sentyment. dla mnie jeden z „game changerów”, jeśli chodzi o literaturę...

Zachód znam z empirii, a wschód z lektur. Uskuteczniam rozmaite podrożę od tych na archipelag gułag po bazar kolejowy. Nawet mój kolega Igor Sokołowski napisał książkę o Białorusi dla początkujących będącą przewodniko/instruktarzem. Kilkukrotnie już natomiast podróżowaliśmy sobie z P. Baderem i muszę przyznać że są to wyjątkowo wciągające wyprawy. Ciekawość ludzi i zwyczajów może się łatwo udzielić, a w dobrej kompani, jak wiadomo, czas płynie szybciej.

Zachód znam z empirii, a wschód z lektur. Uskuteczniam rozmaite podrożę od tych na archipelag gułag po bazar kolejowy. Nawet mój kolega Igor Sokołowski napisał książkę o Białorusi dla początkujących będącą przewodniko/instruktarzem. Kilkukrotnie już natomiast podróżowaliśmy sobie z P. Baderem i muszę przyznać że są to wyjątkowo wciągające wyprawy. Ciekawość ludzi i...

Pamiętam mgliście, może tylko tyle, że zrobiło wrażanie i trochę zaburzyło romantyczną klisze w głowie pochodząca z Ojca Chrzestnego, dotyczącą wyobrażeń o włoskiej mafii. Był też dobry klimatyczny film na podstawie (z wspaniałym aktorem z Wielkiego Piękna), a w kolejce do obejrzenia jest u mnie również serial, podobno już tak niezwiązany mocno z treścią książki. Wygląda na to że Gomorra stała się marką, a wyrok śmierci na autorze podobnie jak u Salmana Rusdiego (Szatańskie Wersety) jest gwarancją istotnej treści, a nie marketingowym zabiegiem.

Pamiętam mgliście, może tylko tyle, że zrobiło wrażanie i trochę zaburzyło romantyczną klisze w głowie pochodząca z Ojca Chrzestnego, dotyczącą wyobrażeń o włoskiej mafii. Był też dobry klimatyczny film na podstawie (z wspaniałym aktorem z Wielkiego Piękna), a w kolejce do obejrzenia jest u mnie również serial, podobno już tak niezwiązany mocno z treścią książki. Wygląda na...

Dorosły Książę

Dorosły Książę

przesłuchałem na audiobooku, trochę gore, jednak trzymający w napięciu kryminał o klasycznej konstrukcji, dobrze spełniający wymogi gatunku.

przesłuchałem na audiobooku, trochę gore, jednak trzymający w napięciu kryminał o klasycznej konstrukcji, dobrze spełniający wymogi gatunku.

Książkę pamiętam jako lekturę, inne rzeczy Hemingwaya bardziej mnie urzekły, warto wspomnieć o cudownej poklatkowej animacji autorstwa Aleksandra Pietrova na motywach.

Książkę pamiętam jako lekturę, inne rzeczy Hemingwaya bardziej mnie urzekły, warto wspomnieć o cudownej poklatkowej animacji autorstwa Aleksandra Pietrova na motywach.

Polskie House of Cards

Polskie House of Cards

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa, ciągle i wciąż aktualna- sprawdzałem kilkukrotnie, nie zdezaktualizowała się.

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa, ciągle i wciąż aktualna- sprawdzałem kilkukrotnie, nie zdezaktualizowała się.

Historie dotykające wielu aspektów życia, zgrabnie napisane małe formy.

Historie dotykające wielu aspektów życia, zgrabnie napisane małe formy.

Absurdalna w zbyt w wielu momentach, co jest poważnym zarzutem jest chodzi o kryminał, łatwo szybko i przyjemnie się czyta, jednak im dalej tym bardziej niedorzecznie się robi.

Absurdalna w zbyt w wielu momentach, co jest poważnym zarzutem jest chodzi o kryminał, łatwo szybko i przyjemnie się czyta, jednak im dalej tym bardziej niedorzecznie się robi.

W ramach bardziej ciekawostki niż recenzji, można zauważyć inspiracje historiami zawartymi w książce w filmie Kler

W ramach bardziej ciekawostki niż recenzji, można zauważyć inspiracje historiami zawartymi w książce w filmie Kler

Porządnie napisany wielowątkowy reportaż z miastem w roli głównego bohatera

Porządnie napisany wielowątkowy reportaż z miastem w roli głównego bohatera