Jesteśmy społecznością, która kocha książki

U Cobena lubię to, że cała prawda wychodzi na ostatnich stronicach książki. Tak było i w tym przypadku, i przyznam, że nie spodziewałam się akurat takiego końca. Przyjemnie się czytało, ale wolę książki w Mironem w roli głównej.

U Cobena lubię to, że cała prawda wychodzi na ostatnich stronicach książki. Tak było i w tym przypadku, i przyznam, że nie spodziewałam się akurat takiego końca. Przyjemnie się czytało, ale wolę książki w Mironem w roli głównej.

Lektura obowiązkowa. Nie jest wcale nudna, ba! wciąga.

Lektura obowiązkowa. Nie jest wcale nudna, ba! wciąga.

Przeczytałam, bo miałam ją w spisie lektur. Nie spodobała mi się, tak szczerze mówiąc. Opisy przyrody mnie dobijały, a sama fabuła wyszukana jednak nie jest.

Przeczytałam, bo miałam ją w spisie lektur. Nie spodobała mi się, tak szczerze mówiąc. Opisy przyrody mnie dobijały, a sama fabuła wyszukana jednak nie jest.

Brałam się za tę książkę dwa razy. Najpierw przeczytałam kilkanaście stron i rzuciłam ją w cholerę. Dopiero po paru latach do niej wróciłam i nie żałuję, bo "Imię róży" warto przeczytać.

Brałam się za tę książkę dwa razy. Najpierw przeczytałam kilkanaście stron i rzuciłam ją w cholerę. Dopiero po paru latach do niej wróciłam i nie żałuję, bo "Imię róży" warto przeczytać.

Książka z dozą melancholii i nie każdy ją przetrawi. Nie dziwi mnie to, ale tak uważam, że warto ją przeczytać.

Książka z dozą melancholii i nie każdy ją przetrawi. Nie dziwi mnie to, ale tak uważam, że warto ją przeczytać.

Mam do niej sentyment i prawie całą umiem na pamięć, w końcu nie raz przerabialiśmy ją na lekcjach języka polskiego.

Mam do niej sentyment i prawie całą umiem na pamięć, w końcu nie raz przerabialiśmy ją na lekcjach języka polskiego.

I takie oblicze Mickiewicza to ja lubię.

I takie oblicze Mickiewicza to ja lubię.

Cudowna książka. Kiedy sobie ją przypominam to wraca do mnie to miłe uczucie, która pozostaje w człowieku po przeczytaniu dobrej książki. Muszę znowu po nią sięgnąć, muszę.

Cudowna książka. Kiedy sobie ją przypominam to wraca do mnie to miłe uczucie, która pozostaje w człowieku po przeczytaniu dobrej książki. Muszę znowu po nią sięgnąć, muszę.

Wieki temu przeczytana, a powód do tego był jeden: pięć tysięcy razy widziałam film, ale nigdy nie udało mi się zobaczyć początku! Dlatego zarzuciłam na nią kotwicę i wtedy mi się podobało, ale chęci ponownego przeczytania jednak nie mam.

Wieki temu przeczytana, a powód do tego był jeden: pięć tysięcy razy widziałam film, ale nigdy nie udało mi się zobaczyć początku! Dlatego zarzuciłam na nią kotwicę i wtedy mi się podobało, ale chęci ponownego przeczytania jednak nie mam.

Ja rozumiem, epopeja, do tego wszystko napisane wierszem i ta dawka historii, ale nie lubię "Tadzia" i już.

Ja rozumiem, epopeja, do tego wszystko napisane wierszem i ta dawka historii, ale nie lubię "Tadzia" i już.

Książka, która przenosi w czasie i pokazuje życie chłopów bez zbędnych ubarwień. Pochłonęłam ją w oka mgnieniu chociaż język, w którym jest napisana, lekki to nie jest. "Chłopi" to nie nudna lektura, a dzieło, które trzeba przeczytać, o!

Książka, która przenosi w czasie i pokazuje życie chłopów bez zbędnych ubarwień. Pochłonęłam ją w oka mgnieniu chociaż język, w którym jest napisana, lekki to nie jest. "Chłopi" to nie nudna lektura, a dzieło, które trzeba przeczytać, o!

Pochłonęłam tę książkę od razu, gdy wpadła w moje łapy. Ta książka potrafi człowieka oderwać od reali i przenieść do świata czarodziejów i mugoli. Warto ją przeczytać, naprawdę. Pomimo upływu czasu nadal czuję do niej sentyment, a Rowling podziwiam za to, że stworzyła świat pełen magii, który spodobał się milionom.

Pochłonęłam tę książkę od razu, gdy wpadła w moje łapy. Ta książka potrafi człowieka oderwać od reali i przenieść do świata czarodziejów i mugoli. Warto ją przeczytać, naprawdę. Pomimo upływu czasu nadal czuję do niej sentyment, a Rowling podziwiam za to, że stworzyła świat pełen magii, który spodobał się milionom.

Książka, która ma nie jedno dno. Czym doroślejszy staje się człowiek, dym więcej różnych odcieni w niej widzi. I właśnie między inni za to ją lubię.

Książka, która ma nie jedno dno. Czym doroślejszy staje się człowiek, dym więcej różnych odcieni w niej widzi. I właśnie między inni za to ją lubię.