Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W dzisiejszej literaturze coraz bardziej widać tendencję kochania tego, co nas szokuje. „Zwykłe” historie przestają dawać nam tyle emocji ile potrzebujemy, więc szukamy więcej i więcej. Więc, co powiedzie na feministyczną historię rodem z XIX wieku, pełną rozwiązywania zagadek z trupami w tle. To właśnie daje nam pierwszy tom serii Stalking Jack The Ripper od Kerri Maniscalco.
„Jak podejść Rozpruwacza” to historia Audrey, która jest kobietą chcącą więcej niż daje jej epoka, w której żyje. Chciałaby praktykować jako lekarz medycyny sądowej jak jej wujek, do którego uczęszcza na praktykę. Niestety jej bliscy (ojciec i brat) nie chcą o tym słyszeć. Audrey robi wszystko by pomóc wujowi rozwiązać sprawę seryjnego mordercy kobiet z Whitechapel. Tam poznaje Thomasa, który został pomocnikiem wuja. Rodzi się między nimi uczucie, gdy wspólnie próbują rozwiązać zagadkę morderstw.
Historia jest pełna zwrotów akcji, które świetnie dynamizuje całą powieść. W czasie czytania nie zauważyłam większych dziur fabularnych, co mogło się zdarzyć przy tak wielowątkowej historii. Niedopowiedzenia się zdarzają, ale musimy pamiętać, że jest to seria. Dodatkowo całą historię brutalnych morderstw optymalizuje humor, który jest wszechobecny. Często nawiązuje żarty nawiązują do najważniejszego wątku całej książki, walki o prawa kobiet i spychania ich na margines. Oczywiście, musimy pamiętać, że jest to historia dla młodzieży, więc nie możemy od niej oczekiwać całkowitej zgodności historycznej, jednak momentami mi tego brakowało.
Jeśli ktoś zastanawiał się nam przeczytaniem tej serii, to jedyne co mogę powiedzieć: Zróbcie to, a nie pożałujecie.

W dzisiejszej literaturze coraz bardziej widać tendencję kochania tego, co nas szokuje. „Zwykłe” historie przestają dawać nam tyle emocji ile potrzebujemy, więc szukamy więcej i więcej. Więc, co powiedzie na feministyczną historię rodem z XIX wieku, pełną rozwiązywania zagadek z trupami w tle. To właśnie daje nam pierwszy tom serii Stalking Jack The Ripper od Kerri...

“Chwilowa anomalia. O chorobach współistniejących naszego świata” to najnowsza książka Tomasza Michniewicza i moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Gdy postanowiłam przeczytać tą publikację, w mojej głowie wykreował się obraz tego, co w niej będzie się znajdować. Oczami wyobraźni wydziałam tabelki z danymi, statystyki i opisy zachowani ludzkich, jednak dobrze, że czegoś takiego nie znalazłam.
W książce możemy przeczytać wywiady, chociaż bardziej pasowałoby tu słowo rozmowy, ze specjalistami różnych dziedzin. Każdy z nich opisuje swoje spostrzeżenia związane z zachowaniem w czasie tych kilku miesięcy pandemii. Niektóre wywiady bardziej zahaczają o ten wątek inne mniej, jednak zawsze się on pojawia. W mojej pamięci najbardziej chyba zapadła mi rozmowa z dr Mają Sawicką, która od strony specjalisty socjologa mówiła o strachu i zachowaniu ludzi, które nie musi być dla nas rzeczą świadomą. Szczerze to z każdego z tych wywiadów co ciekawego można się dowiedzieć.
Jest jednak rzecz, która najbardziej przypadła mi do gustu. Są to opisy poszczególnych wydarzeń, które pojawiają się jako przerywnikami między wywiadami napisane przez autora. To jest istny majstersztyk. Ciekawy styl. Fajne wtrącenia. Równowaga między własną opinią i faktami. Elementy humorystyczne, które po dłuższym zastanowieniu dają do myślenia. Naprawdę rzadko zdarza się, że ktoś przedstawiając fakty robi to w taki sposób, że mam ochotę czytać to w kółko i w kółko, i w kółko.
Mam tylko jedną, jedyną uwagę. Jest to coś czego bardzo mi brakuje w tym tomie. Spis treści. W czasie czytania, gdy chciałam wrócić do jakiegoś wcześniejszego wywiadu, miałam duży problemy by go znaleźć.
Uważam, że tą publikacje powinien przeczytać każdy, bo każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Jest polityka, socjologia, dziennikarstwo tak samo jak humor, fakty i sprawdzone informacje. Polecam z całego serca.

“Chwilowa anomalia. O chorobach współistniejących naszego świata” to najnowsza książka Tomasza Michniewicza i moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Gdy postanowiłam przeczytać tą publikację, w mojej głowie wykreował się obraz tego, co w niej będzie się znajdować. Oczami wyobraźni wydziałam tabelki z danymi, statystyki i opisy zachowani ludzkich, jednak dobrze, że czegoś...

To jest moja ulubiona część, patrząc na wszystkie jakie już przeczytałam, a mam już kilka następnych za sobą. Ścieranie się ze sobą dwóch głównych bohaterów dodaje dużo smaku do tej historii. Oczywiście pałam całą miłością do pary Chyłka Oryński.
Nie rozumiem tylko jednej rzeczy. Pamiętając wcześniejsze tomy. Dlaczego Chyłka dalej nie jest jego mentorem, jeśli wcześniej było mówione, że jeżeli zwolnią Oryńskiego to dalej nią będzie? Dlaczego to nie działa w drugą stronę? DLACZEGOOO?

To jest moja ulubiona część, patrząc na wszystkie jakie już przeczytałam, a mam już kilka następnych za sobą. Ścieranie się ze sobą dwóch głównych bohaterów dodaje dużo smaku do tej historii. Oczywiście pałam całą miłością do pary Chyłka Oryński.
Nie rozumiem tylko jednej rzeczy. Pamiętając wcześniejsze tomy. Dlaczego Chyłka dalej nie jest jego mentorem, jeśli wcześniej...