Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno, ale to dawno nie zdarzyło mi się przeczytać grubej książki w dwie (niecale dwie) noce. Z tą mi się udało! Dostalam ją do przeczytania od zafascynowanej córki - powiedzieć, że ją przeczytałam, to jak nie powiedzieć nic. Ja ją pochłonęłam! Czy mi się podobała? No jasne! Czy podzielam entuzjam córki - a jakże! Czy czekam z niecierpliwością, aż córka skończy czytać drugi tom, żeby go przejąć i równie szybko pochłonąć? Zdecydowanie TAK! Czy polecam? Oczywiście!

Dawno, ale to dawno nie zdarzyło mi się przeczytać grubej książki w dwie (niecale dwie) noce. Z tą mi się udało! Dostalam ją do przeczytania od zafascynowanej córki - powiedzieć, że ją przeczytałam, to jak nie powiedzieć nic. Ja ją pochłonęłam! Czy mi się podobała? No jasne! Czy podzielam entuzjam córki - a jakże! Czy czekam z niecierpliwością, aż córka skończy czytać drugi...

Cudowna…piękna, poruszająca i poruszająca bardzo ciekawe wątki…nieoczywista. Warto bylo po nią sięgnąć.

Cudowna…piękna, poruszająca i poruszająca bardzo ciekawe wątki…nieoczywista. Warto bylo po nią sięgnąć.

Piękna! Choć przyznam, że kupilam ją razem z „Pamiętnikiem” Sparksa, będąc zauroczona filmem - co mi się rzadko zdarza. Początkowo, „Ślub” trochę mi się dłużył… momentami lekko drażniły sparksowe opisy wszelkich rzeczy, stanów i przyrody. Ale tak w 3/4 powieści mnie wciągnęło i wiedzialam, że warto doczytać do końca. Romantiko końcówka jak zwykle olśniewa i przyćmiewa ździebko nudnawy początek. Swoją drogą, te sparksowe romansidła są pisane w taki sposób, że czytając, wręcz slyszalam narratora filmu :D

Piękna! Choć przyznam, że kupilam ją razem z „Pamiętnikiem” Sparksa, będąc zauroczona filmem - co mi się rzadko zdarza. Początkowo, „Ślub” trochę mi się dłużył… momentami lekko drażniły sparksowe opisy wszelkich rzeczy, stanów i przyrody. Ale tak w 3/4 powieści mnie wciągnęło i wiedzialam, że warto doczytać do końca. Romantiko końcówka jak zwykle olśniewa i przyćmiewa...

No ja po prostu uwielbiam Mroza, uwielbiam Forsta !!! Nie byłam świadoma, jak mi tego brakowało. A ta część była, moim zdaniem, najbardziej góralska (wbrew pozorom…) ze wszystkich. Połączenie Chyłki i Zordona z Forstem wyszło oczywiście bardzo dobrze, choć parę razy reakcje niektórych osób mnie zaskoczyły. Oczywiście ryczałam, śmiałam się, stresowałam, podejrzewałam i niedowierzałem wiele razy. Za to uwielbiam tę serię. I w ogóle nie ma z tym nic wspólnego podhalańskie pochodzenie mojego Taty, wcale, nie, bo po co? 😉

No ja po prostu uwielbiam Mroza, uwielbiam Forsta !!! Nie byłam świadoma, jak mi tego brakowało. A ta część była, moim zdaniem, najbardziej góralska (wbrew pozorom…) ze wszystkich. Połączenie Chyłki i Zordona z Forstem wyszło oczywiście bardzo dobrze, choć parę razy reakcje niektórych osób mnie zaskoczyły. Oczywiście ryczałam, śmiałam się, stresowałam, podejrzewałam i...

Piękna! Porywająca! Na wskroś romantyczna! Nie ukrywam, że to jeden z wyjątków, gdy najpierw obejrzałam ekranizację, a dopiero po niej przeczytałam książkę. Film mnie zauroczył! Mogę go oglądać wiele razy, w nieskończoność. Po przeczytaniu książki wiem, że był nieco zmienioną adaptacją, z innymi wątkami rozwiniętymi bardziej niż w książce. Ale to pierwszy raz, gdy zupełnie mi to nie przeszkadza! Film jest przecudowny! I książka tak samo-przecudowna! Do tego stopnia, że przeczytawszy ją wypożyczoną z biblioteki, kupilam egzemplarz na własność. Czekam na dostawę, bo wiem, że to TA jedna z nielicznych, do których będę wracać nie raz. P.S. A w poniedziałek pędzę wypożyczyć „Ślub”, bo to podobno druga część😊

Piękna! Porywająca! Na wskroś romantyczna! Nie ukrywam, że to jeden z wyjątków, gdy najpierw obejrzałam ekranizację, a dopiero po niej przeczytałam książkę. Film mnie zauroczył! Mogę go oglądać wiele razy, w nieskończoność. Po przeczytaniu książki wiem, że był nieco zmienioną adaptacją, z innymi wątkami rozwiniętymi bardziej niż w książce. Ale to pierwszy raz, gdy zupełnie...

Przyjemne romansidło. Dobrze się czyta. Z uniwersalnymi wartościami. Polecam!

Przyjemne romansidło. Dobrze się czyta. Z uniwersalnymi wartościami. Polecam!

Naprawdę bardzo fajna książka. Zaczęłam hą czytać, żeby móc porozmawiać o niej z miją wczesno-nastoletnią córką. Wprawdzie po przeczytaniu początkowych rozdziałów, miałam z tylu głowy myśli, że czuć, że to książka napisana „przez młodzież i dla młodzieży”. Ale po jakimś czasie, akcja się rozwinęła i przyspieszyła. Czy denerwują mnie bracia Monet, a zwłaszcza ich stosunek do Haili ? Bardzo. Czy jestem w stanie po części zrozumieć niektóre ich zachowania, wyjaśnione później w książce? Tak. Czy nie boję się, że ta seria wypaczy mojej córce pojmowanej świata i tego jak kobiety powinny być traktowane przez mężczyzn? Nie. Dlaczego? Bo z nią na ten temat rozmawiam, a przeczytanie książki dało mi lepszy podgląd na jej treść i więcej tematów do poruszenia. Czy polecam książkę? Jasne! Wciąga i przyjemnie się ją czyta🙂

Naprawdę bardzo fajna książka. Zaczęłam hą czytać, żeby móc porozmawiać o niej z miją wczesno-nastoletnią córką. Wprawdzie po przeczytaniu początkowych rozdziałów, miałam z tylu głowy myśli, że czuć, że to książka napisana „przez młodzież i dla młodzieży”. Ale po jakimś czasie, akcja się rozwinęła i przyspieszyła. Czy denerwują mnie bracia Monet, a zwłaszcza ich stosunek do...

Mistrzyni ciętej riposty w najwyższej formie! Przy iluż to historiach utożsamiałam się z autorką😁 Kto ma dzieci, ten wie i rozumie. Idealna na poprawę humoru, podtrzymanie humoru, dostarczenie humoru. Ironia, miłość i przyjaźń to trzy stałe przeplatające się ze sobą elementy składowe tej książki. To prawda, że jest to lektura raczej lekka i przyjemna. Czy warto? Jasne, że tak!

Mistrzyni ciętej riposty w najwyższej formie! Przy iluż to historiach utożsamiałam się z autorką😁 Kto ma dzieci, ten wie i rozumie. Idealna na poprawę humoru, podtrzymanie humoru, dostarczenie humoru. Ironia, miłość i przyjaźń to trzy stałe przeplatające się ze sobą elementy składowe tej książki. To prawda, że jest to lektura raczej lekka i przyjemna. Czy warto? Jasne, że tak!

Powrót do „Kwiatu Paproci” jakiego oczekiwałam i chcialam! Genialny humor Jagi, brak denerwujących zachowań Gośki, słowiańszczyzna, trochę zagadek, wciągająca fabuła, której nie da się odstawić i chce się więcej, więcej i jeszcze więcej (wiem co mówię, przy trójce względnie małych dzieci przeczytałam ją w kilka dni 😉)!!!! To było dokładnie TO czego chciałam i czego oczekiwałam! Rewelacja! Polecam! Nie wierzę, że w tym roku wyszla kolejna część-zaczynam polowanie i nie spocznę, póki jej nie dostanę! Przepadłam z kretesem na zabój😁😍

Powrót do „Kwiatu Paproci” jakiego oczekiwałam i chcialam! Genialny humor Jagi, brak denerwujących zachowań Gośki, słowiańszczyzna, trochę zagadek, wciągająca fabuła, której nie da się odstawić i chce się więcej, więcej i jeszcze więcej (wiem co mówię, przy trójce względnie małych dzieci przeczytałam ją w kilka dni 😉)!!!! To było dokładnie TO czego chciałam i czego...

Pochłonęłam ją momentalnie! Mialam krótką, jednoksiążkową, przerwę w serii Kwiatu Paroci i przyznam, że początkowo musialam się na nowo przyzwyczaić. Zwlaszcza, że w poprzednich tomach żyłam życiem Gosi. Teraz - Jaga. Myślałam, że będzie mi trudno, bo przecież wiem, co się stalo wiele lat później. Myliłam się. Nawet Swarożyc, mimo, że tak przewidywalny, byl jakiś taki inny. Wciągnęłam się w historię momentalnie. A już nawiązanie do legendy o Popielu, Piaście i Siemowicie - rozłożyło mnie ba łopatki ! Wprawdzie, ani razu nie padla nazwa grodu, w którym żył król Popiel, ale nawet tak zaowalowane nawiązanie do Kruszwicy, z której pochodzę, skradło moje serducho! Uwielbiam 🥰

Pochłonęłam ją momentalnie! Mialam krótką, jednoksiążkową, przerwę w serii Kwiatu Paroci i przyznam, że początkowo musialam się na nowo przyzwyczaić. Zwlaszcza, że w poprzednich tomach żyłam życiem Gosi. Teraz - Jaga. Myślałam, że będzie mi trudno, bo przecież wiem, co się stalo wiele lat później. Myliłam się. Nawet Swarożyc, mimo, że tak przewidywalny, byl jakiś taki inny....

Aż żal, że tak szybko się skończyła. Początek zapowiadał się ciężki, ale tylko przez chwilę. Książka wciąga i to dosłownie! Jestem bardzo ciekawa ile w tym było historii prawdziwego Daniela i Emilii, które wątki dokladnie ich dotyczyły itp. Z podziękowań wnioskuję, że, wbrew pozorom, nie było to pożegnanie z Lipowem. Dlatego - nie ubolewam, tylko czekam na więcej - nieważne, w jakiej formie.

Aż żal, że tak szybko się skończyła. Początek zapowiadał się ciężki, ale tylko przez chwilę. Książka wciąga i to dosłownie! Jestem bardzo ciekawa ile w tym było historii prawdziwego Daniela i Emilii, które wątki dokladnie ich dotyczyły itp. Z podziękowań wnioskuję, że, wbrew pozorom, nie było to pożegnanie z Lipowem. Dlatego - nie ubolewam, tylko czekam na więcej -...

Czyta się świetnie, Gośka irytuje coraz mniej, choć nadal się zdarza ;) Zakończenie po części przewidywalne, po części zupełnie nie! Chcę więcej!

Czyta się świetnie, Gośka irytuje coraz mniej, choć nadal się zdarza ;) Zakończenie po części przewidywalne, po części zupełnie nie! Chcę więcej!

Świetna! Przeczytałam migiem, mimo braku czasu. Ja już jestem zalamana, mając świadomość, że cala seria niebawem się skończy. Wczuła się. Gosława coraz mniej irytująca, wątki coraz ciekawsze. Wizje coraz bardziej niepokojące i przerażające. Czytam kolejną, od razu!

Świetna! Przeczytałam migiem, mimo braku czasu. Ja już jestem zalamana, mając świadomość, że cala seria niebawem się skończy. Wczuła się. Gosława coraz mniej irytująca, wątki coraz ciekawsze. Wizje coraz bardziej niepokojące i przerażające. Czytam kolejną, od razu!

Jeśli humor i pomysl na Szeptuchę mi się spodobał, to rozwinięcie akcji w Nocy Kupały też zrobily swoje😏 Wiele się wyjaśniło, choć nie do końca dopowiedziane i spodziewane zakończenie zdziwiło mnie i sprawiło, że nadal nie mam ochoty robić przerwy w tej serii. Wprawdzie parę wątków bylo irytujących, a pod koniec akcja byla tak wartka, że momentami szlo się pogubić, to czytało się to tak dobrze i tak szybko, że nie żałuję ani minuty i od razu zaczynam kolejny tom przygód Gosławy i spółki. P.s. I te imiona 😍

Jeśli humor i pomysl na Szeptuchę mi się spodobał, to rozwinięcie akcji w Nocy Kupały też zrobily swoje😏 Wiele się wyjaśniło, choć nie do końca dopowiedziane i spodziewane zakończenie zdziwiło mnie i sprawiło, że nadal nie mam ochoty robić przerwy w tej serii. Wprawdzie parę wątków bylo irytujących, a pod koniec akcja byla tak wartka, że momentami szlo się pogubić, to...

Rewelacja! Zarażona słowiańszczyzną (lub słowiańską obyczajówką z elementami sci-fi 😉) przez Katarzynę Puzyńską, zapragnęłam więcej. Szeptucha i seria Kwiatu Paproci to strzał w dziesiątkę😁 Co by bylo, gdyby Mieszko nie przyjął chrztu, a Polska bylaby ostatnim pogańskim krajem w XXI wiecznej Europie? Gdzie technologia i medycyna bylyby na porządku dziennym z bogami i boginkami? Rewelka! Lecę zgłębiać kolejne tomy🤩

Rewelacja! Zarażona słowiańszczyzną (lub słowiańską obyczajówką z elementami sci-fi 😉) przez Katarzynę Puzyńską, zapragnęłam więcej. Szeptucha i seria Kwiatu Paproci to strzał w dziesiątkę😁 Co by bylo, gdyby Mieszko nie przyjął chrztu, a Polska bylaby ostatnim pogańskim krajem w XXI wiecznej Europie? Gdzie technologia i medycyna bylyby na porządku dziennym z bogami i...

Zupełnie inna niż pierwsza, druga część Grodziska zaskakuje! Nie znam się na fantasy - dopiero raczkuję w tym temacie, stąd połączenie słowiańskiego fantasy z postapokaliptyczną wizją świata, bylo dla mnie zupełnie nowym odkryciem. Szokiem? Wybitnie ciekawym doznaniem czytelniczym. I na pewno, nie miałam już wrażenia, że za chwilę ci wszyscy ludzie się przekonają, że te ich wierzenia nie są prawdziwe, bo a, b, c ( i tu wlatywały wszystkie przekonania, wiedza o przyrodzie, z lekką dozą praw fizyki etc., ładowaną nam do głów od małego). Nie czekałam już na ich „olśnienie”, przyjęłam wszystkie wierzenia wiedząc, że właśnie tak ma być. Co mnie zdziwiło, bylam wybitnie wyczulona na analogię do naszych czasów (wydarzenia na świecie z ostatnich trzech lat, sytuację geopolityczną etc.). To pewnie stanie się znakiem wielu dzieł naszych czasów. Sąpierz godził to i przeplatał, nie pozwalając o sobie zapomnieć. Wciągający. Fascynujący. Czekam na kolejną część!

Zupełnie inna niż pierwsza, druga część Grodziska zaskakuje! Nie znam się na fantasy - dopiero raczkuję w tym temacie, stąd połączenie słowiańskiego fantasy z postapokaliptyczną wizją świata, bylo dla mnie zupełnie nowym odkryciem. Szokiem? Wybitnie ciekawym doznaniem czytelniczym. I na pewno, nie miałam już wrażenia, że za chwilę ci wszyscy ludzie się przekonają, że te ich...