-
ArtykułyOjcowie w literaturze, czyli świętujemy Dzień OjcaKonrad Wrzesiński25
-
ArtykułyRękopis „Chłopów” Władysława Stanisława Reymonta na liście UNESCOAnna Sierant2
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 21 czerwca 2024LubimyCzytać566
-
ArtykułyWejdź do świata, który przyspiesza bicie serca. Najlepsze kryminały w StorytelLubimyCzytać2
Biblioteczka
2024-06-18
2024-06
Jest to książka niezwykle osobista. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiej i nie wiem co o tym myśleć. Oprócz zabawy treścią jest też zabawa formą, co lekko mnie zniechęciło na początku, ale Małeckiemu to wybaczam (niektórym to zapewne nie przeszkadza).
Pomimo tego, że książka odbiega od swoich poprzedniczek, to nadal trzyma poziom
Jest to książka niezwykle osobista. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiej i nie wiem co o tym myśleć. Oprócz zabawy treścią jest też zabawa formą, co lekko mnie zniechęciło na początku, ale Małeckiemu to wybaczam (niektórym to zapewne nie przeszkadza).
Pomimo tego, że książka odbiega od swoich poprzedniczek, to nadal trzyma poziom
2024-01-23
Książka napisana w niezwykle ciepły i uczuciowy sposób. Czytając ją miałam wrażenie że ktoś otula mnie czule kocem. Oczywiście poryczałam się niemiłosiernie. Polecam z całego serca
Książka napisana w niezwykle ciepły i uczuciowy sposób. Czytając ją miałam wrażenie że ktoś otula mnie czule kocem. Oczywiście poryczałam się niemiłosiernie. Polecam z całego serca
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2024-01-07
Nieoczekiwane odnalezienie sensu życia tam, gdzie króluje śmierć.
Nieoczekiwane odnalezienie sensu życia tam, gdzie króluje śmierć.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2024-01-03
Może dobrze że po tę lekturę sięgnęłam dopiero w dorosłym życiu a nie np w gimnazjum. Nie dotarłaby tak do mnie
Może dobrze że po tę lekturę sięgnęłam dopiero w dorosłym życiu a nie np w gimnazjum. Nie dotarłaby tak do mnie
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-08-04
Chyba książka do mnie nie dotarła a może nie zrozumiałam jej wielowątkowosci. Tak czy siak Małecki za ten język i styl opowiadania ma u mnie dożywotnie miejsce w sercu
Chyba książka do mnie nie dotarła a może nie zrozumiałam jej wielowątkowosci. Tak czy siak Małecki za ten język i styl opowiadania ma u mnie dożywotnie miejsce w sercu
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-05-09
2022-07-24
Super było powrócić do Bielin i historii szeptuch. Z pewnością sięgnę po kolejną część
Super było powrócić do Bielin i historii szeptuch. Z pewnością sięgnę po kolejną część
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2020-12-08
2020-06-14
2020-03-23
Powieść mogła szokować 50 lat temu ale straciła na aktualności.
Rozmyślania nastolatka. Tyle w temacie.
Powieść mogła szokować 50 lat temu ale straciła na aktualności.
Rozmyślania nastolatka. Tyle w temacie.
2020-02-06
Po tej części pokochałam Lewina i z chęcią poznałabym jego dalsze losy😊
Po tej części pokochałam Lewina i z chęcią poznałabym jego dalsze losy😊
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-11-26
Ciężką miałam przeprawę przez tę lekturę. Dużo wątków, każdy mocno rozbudowany. Zawsze, gdy zaczynało mi się coś podobać, autor szybko ucinał scenę i przechodził do czegoś innego. Mam nadzieję, że przeczytanie 2 części pójdzie mi szybciej.
Ciężką miałam przeprawę przez tę lekturę. Dużo wątków, każdy mocno rozbudowany. Zawsze, gdy zaczynało mi się coś podobać, autor szybko ucinał scenę i przechodził do czegoś innego. Mam nadzieję, że przeczytanie 2 części pójdzie mi szybciej.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toSłaba do bólu. 10 cześć przygód Chyłki i Zordona będzie moją ostatnią. Z niegdysiejszej świeżości u Mroza pozostał absurd i brak logiki. Naciągane jak gumka w gaciach. Nie polecam.
Słaba do bólu. 10 cześć przygód Chyłki i Zordona będzie moją ostatnią. Z niegdysiejszej świeżości u Mroza pozostał absurd i brak logiki. Naciągane jak gumka w gaciach. Nie polecam.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2019-10-04
Nie ma słów, które mogą opisać to, co czuje się czytając prozę Jakuba Małeckiego. Przy jego słowach wszystkie inne blakną i są nijakie.
Takich emocji, które wywołują jego książki nie da się opisać, to trzeba przeżyć zanurzajac się kartka po kartce, akapit po akapicie w magicznych opowoeściach, które są niełatwe ale za to przekazane w taki sposób, że dotrą do każdego.
Nie ma słów, które mogą opisać to, co czuje się czytając prozę Jakuba Małeckiego. Przy jego słowach wszystkie inne blakną i są nijakie.
Takich emocji, które wywołują jego książki nie da się opisać, to trzeba przeżyć zanurzajac się kartka po kartce, akapit po akapicie w magicznych opowoeściach, które są niełatwe ale za to przekazane w taki sposób, że dotrą do każdego.
2019-09-21
Niby lekkie historyjki, niby opowieści z życia a jakoś ciężko mi się to czytało. Kilka dobrych miesięcy, kartka po kartce.
Spodziewałam się chyba czegoś bardziej naukowego i rzetelnego o spójnej kompozycji a tymczasem mam wrażenie, że książka ta nadawała by się idealnie dla nastolatków.
Niby lekkie historyjki, niby opowieści z życia a jakoś ciężko mi się to czytało. Kilka dobrych miesięcy, kartka po kartce.
Spodziewałam się chyba czegoś bardziej naukowego i rzetelnego o spójnej kompozycji a tymczasem mam wrażenie, że książka ta nadawała by się idealnie dla nastolatków.
2019-08-21
Z pozoru wszystko ok, ale jakimś cudem ledwo przebrnęłam przez wszystkie opowiadania i mam bardzo mieszane uczucia.
Z pozoru wszystko ok, ale jakimś cudem ledwo przebrnęłam przez wszystkie opowiadania i mam bardzo mieszane uczucia.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Książka choć pierwsza w cyklu była przeze mnie czytana jako druga.
Pięknie napisana, niezwykle wzruszająca. Z chęcią sięgnę po kolejny tom ale gdy emocje już opadną
Książka choć pierwsza w cyklu była przeze mnie czytana jako druga.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPięknie napisana, niezwykle wzruszająca. Z chęcią sięgnę po kolejny tom ale gdy emocje już opadną