Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka choć pierwsza w cyklu była przeze mnie czytana jako druga.
Pięknie napisana, niezwykle wzruszająca. Z chęcią sięgnę po kolejny tom ale gdy emocje już opadną

Książka choć pierwsza w cyklu była przeze mnie czytana jako druga.
Pięknie napisana, niezwykle wzruszająca. Z chęcią sięgnę po kolejny tom ale gdy emocje już opadną

Jest to książka niezwykle osobista. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiej i nie wiem co o tym myśleć. Oprócz zabawy treścią jest też zabawa formą, co lekko mnie zniechęciło na początku, ale Małeckiemu to wybaczam (niektórym to zapewne nie przeszkadza).
Pomimo tego, że książka odbiega od swoich poprzedniczek, to nadal trzyma poziom

Jest to książka niezwykle osobista. Przyznam szczerze, że nie spodziewałam się takiej i nie wiem co o tym myśleć. Oprócz zabawy treścią jest też zabawa formą, co lekko mnie zniechęciło na początku, ale Małeckiemu to wybaczam (niektórym to zapewne nie przeszkadza).
Pomimo tego, że książka odbiega od swoich poprzedniczek, to nadal trzyma poziom

Książka napisana w niezwykle ciepły i uczuciowy sposób. Czytając ją miałam wrażenie że ktoś otula mnie czule kocem. Oczywiście poryczałam się niemiłosiernie. Polecam z całego serca

Książka napisana w niezwykle ciepły i uczuciowy sposób. Czytając ją miałam wrażenie że ktoś otula mnie czule kocem. Oczywiście poryczałam się niemiłosiernie. Polecam z całego serca

Nieoczekiwane odnalezienie sensu życia tam, gdzie króluje śmierć.

Nieoczekiwane odnalezienie sensu życia tam, gdzie króluje śmierć.

Może dobrze że po tę lekturę sięgnęłam dopiero w dorosłym życiu a nie np w gimnazjum. Nie dotarłaby tak do mnie

Może dobrze że po tę lekturę sięgnęłam dopiero w dorosłym życiu a nie np w gimnazjum. Nie dotarłaby tak do mnie

Chyba książka do mnie nie dotarła a może nie zrozumiałam jej wielowątkowosci. Tak czy siak Małecki za ten język i styl opowiadania ma u mnie dożywotnie miejsce w sercu

Chyba książka do mnie nie dotarła a może nie zrozumiałam jej wielowątkowosci. Tak czy siak Małecki za ten język i styl opowiadania ma u mnie dożywotnie miejsce w sercu

Super było powrócić do Bielin i historii szeptuch. Z pewnością sięgnę po kolejną część

Super było powrócić do Bielin i historii szeptuch. Z pewnością sięgnę po kolejną część

Lekkie i przyjemne.

Lekkie i przyjemne.

Powieść mogła szokować 50 lat temu ale straciła na aktualności.
Rozmyślania nastolatka. Tyle w temacie.

Powieść mogła szokować 50 lat temu ale straciła na aktualności.
Rozmyślania nastolatka. Tyle w temacie.

Po tej części pokochałam Lewina i z chęcią poznałabym jego dalsze losy😊

Po tej części pokochałam Lewina i z chęcią poznałabym jego dalsze losy😊

Ciężką miałam przeprawę przez tę lekturę. Dużo wątków, każdy mocno rozbudowany. Zawsze, gdy zaczynało mi się coś podobać, autor szybko ucinał scenę i przechodził do czegoś innego. Mam nadzieję, że przeczytanie 2 części pójdzie mi szybciej.

Ciężką miałam przeprawę przez tę lekturę. Dużo wątków, każdy mocno rozbudowany. Zawsze, gdy zaczynało mi się coś podobać, autor szybko ucinał scenę i przechodził do czegoś innego. Mam nadzieję, że przeczytanie 2 części pójdzie mi szybciej.

Słaba do bólu. 10 cześć przygód Chyłki i Zordona będzie moją ostatnią. Z niegdysiejszej świeżości u Mroza pozostał absurd i brak logiki. Naciągane jak gumka w gaciach. Nie polecam.

Słaba do bólu. 10 cześć przygód Chyłki i Zordona będzie moją ostatnią. Z niegdysiejszej świeżości u Mroza pozostał absurd i brak logiki. Naciągane jak gumka w gaciach. Nie polecam.

Nie ma słów, które mogą opisać to, co czuje się czytając prozę Jakuba Małeckiego. Przy jego słowach wszystkie inne blakną i są nijakie.
Takich emocji, które wywołują jego książki nie da się opisać, to trzeba przeżyć zanurzajac się kartka po kartce, akapit po akapicie w magicznych opowoeściach, które są niełatwe ale za to przekazane w taki sposób, że dotrą do każdego.

Nie ma słów, które mogą opisać to, co czuje się czytając prozę Jakuba Małeckiego. Przy jego słowach wszystkie inne blakną i są nijakie.
Takich emocji, które wywołują jego książki nie da się opisać, to trzeba przeżyć zanurzajac się kartka po kartce, akapit po akapicie w magicznych opowoeściach, które są niełatwe ale za to przekazane w taki sposób, że dotrą do każdego.

Niby lekkie historyjki, niby opowieści z życia a jakoś ciężko mi się to czytało. Kilka dobrych miesięcy, kartka po kartce.
Spodziewałam się chyba czegoś bardziej naukowego i rzetelnego o spójnej kompozycji a tymczasem mam wrażenie, że książka ta nadawała by się idealnie dla nastolatków.

Niby lekkie historyjki, niby opowieści z życia a jakoś ciężko mi się to czytało. Kilka dobrych miesięcy, kartka po kartce.
Spodziewałam się chyba czegoś bardziej naukowego i rzetelnego o spójnej kompozycji a tymczasem mam wrażenie, że książka ta nadawała by się idealnie dla nastolatków.

Z pozoru wszystko ok, ale jakimś cudem ledwo przebrnęłam przez wszystkie opowiadania i mam bardzo mieszane uczucia.

Z pozoru wszystko ok, ale jakimś cudem ledwo przebrnęłam przez wszystkie opowiadania i mam bardzo mieszane uczucia.