Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książka na do mojej kolekcji "zaczęte, a nie skończone".

Kolejna książka na do mojej kolekcji "zaczęte, a nie skończone".

Jest to dla mnie jedna z tych książek, które zaczęłam czytać i na tym się skończyło. Nie lubię tego robić, w szczególności, że była to lektura, ale nie potrafiłam przez nią "przebrnąć". Może kiedy mnie coś najdzie, aby do niej wrócić i dać jej drugą szansę, bo przecież Mickiewicz też "wielkim poetą był".

Jest to dla mnie jedna z tych książek, które zaczęłam czytać i na tym się skończyło. Nie lubię tego robić, w szczególności, że była to lektura, ale nie potrafiłam przez nią "przebrnąć". Może kiedy mnie coś najdzie, aby do niej wrócić i dać jej drugą szansę, bo przecież Mickiewicz też "wielkim poetą był".

Jedna z lepszych lektur szkolnych

Jedna z lepszych lektur szkolnych

Wydawało mi się, że będzie to książka nie potrzebna, że "Gus" mi wszystko wyjaśnił. Jednak okazało się inaczej, zobaczyłam życie Franco, co on przeżywał podczas trasy i jaki on właściwie jest, bo był on trochę pominięty w poprzednich tomach. Po raz kolejny pani Kim Holden mnie pozytywnie zaskoczyła.

Wydawało mi się, że będzie to książka nie potrzebna, że "Gus" mi wszystko wyjaśnił. Jednak okazało się inaczej, zobaczyłam życie Franco, co on przeżywał podczas trasy i jaki on właściwie jest, bo był on trochę pominięty w poprzednich tomach. Po raz kolejny pani Kim Holden mnie pozytywnie zaskoczyła.

Książka z mistrzowskim poczuciem humoru. Z niecierpliwością czekam na przetłumaczenie drugiego tomu, mam nadzieję, że w równie cudownym wydaniu.

Książka z mistrzowskim poczuciem humoru. Z niecierpliwością czekam na przetłumaczenie drugiego tomu, mam nadzieję, że w równie cudownym wydaniu.

W serii zakochałam się od pierwszych stron "Wezwania", pochłonęłam ją chyba w jakieś niecałe trzy dni. Podobnie było i tym razem. Jednak moim zdaniem zakończenie z odnalezieniem i połączeniem Klucza Ziemi i Niebios było do przewidzenia przez "pokazanie" snu/koszmaru Małej Alice. Pomijając ten fragment nie mam nic do zarzucenia tej książce i chyba będę musiała zabrać się do ostatniego tomu.

W serii zakochałam się od pierwszych stron "Wezwania", pochłonęłam ją chyba w jakieś niecałe trzy dni. Podobnie było i tym razem. Jednak moim zdaniem zakończenie z odnalezieniem i połączeniem Klucza Ziemi i Niebios było do przewidzenia przez "pokazanie" snu/koszmaru Małej Alice. Pomijając ten fragment nie mam nic do zarzucenia tej książce i chyba będę musiała zabrać się do...

Chciałabym cokolwiek napisać o tej książce, nawet bardzo, ale nie potrafię. Pokochałam ją i jednocześnie "znielubiłam", wywoływała u mnie wiele sprzecznych emocji w jednej chwili, płakałam przez nią "jak głupia", lecz jak podejrzewam w tym czasie tego potrzebowałam. Zakończenie historii trochę mnie dobiło, ale pozbierałam się na tyle, żeby... zamówić drugą część!
Książka załapała u mnie kolejnego plusa, za powiększenie mojej playlisty, zobaczymy jak będzie to wyglądało w "Gus'ie", bo oczywiście już podejrzałam, że taka się znajduje.

Chciałabym cokolwiek napisać o tej książce, nawet bardzo, ale nie potrafię. Pokochałam ją i jednocześnie "znielubiłam", wywoływała u mnie wiele sprzecznych emocji w jednej chwili, płakałam przez nią "jak głupia", lecz jak podejrzewam w tym czasie tego potrzebowałam. Zakończenie historii trochę mnie dobiło, ale pozbierałam się na tyle, żeby... zamówić drugą część!
Książka...

Pomimo, że bardzo chciałam ją przeczytać, to zajęło mi to około miesiąca. Sama właściwe nie wiem czemu. Czytało się bardzo przyjemnie, było wiele momentów powodujących uśmiech na twarzy, a także kilka łez, szczególnie w momencie śmierci mojego ulubionego bohatera Maniury (ja się pytam: dlaczego?!).
Trochę wstyd, ale muszę przyznać: Było to moje pierwsze spotkanie z Mrozem. Po wielu pozytywnych opiniach stwierdziłam, że spróbuję, bo właściwe czemu nie?
Muszę powiedzieć (albo napisać), była to jedna z lepszych decyzji jakie podjęłam w ostatnim czasie...

Pomimo, że bardzo chciałam ją przeczytać, to zajęło mi to około miesiąca. Sama właściwe nie wiem czemu. Czytało się bardzo przyjemnie, było wiele momentów powodujących uśmiech na twarzy, a także kilka łez, szczególnie w momencie śmierci mojego ulubionego bohatera Maniury (ja się pytam: dlaczego?!).
Trochę wstyd, ale muszę przyznać: Było to moje pierwsze spotkanie z Mrozem....

Kolejne z Potter'owych marzeń spełnione: przeczytać i posiadać "dodatkowe" książki. Byłam bardzo zadowolona po przeczytaniu informacji o dodruku "Fantastycznych zwierząt...", chociaż zastanawiałam się jak duży będzie nakład.
Już na samym początku urzekła mnie piękna okładka, chociaż w moim przypadku po wyjęciu z paczki okazało się, że ma delikatnie zagięty róg.
Zawartość okazała się równie cudna. Wspaniałe rysunki i przedmowa autora. Dla większości fanów bardzo dobre uzupełnienie wiedzy o magizoologi, zresztą nie tylko dla nich.

Kolejne z Potter'owych marzeń spełnione: przeczytać i posiadać "dodatkowe" książki. Byłam bardzo zadowolona po przeczytaniu informacji o dodruku "Fantastycznych zwierząt...", chociaż zastanawiałam się jak duży będzie nakład.
Już na samym początku urzekła mnie piękna okładka, chociaż w moim przypadku po wyjęciu z paczki okazało się, że ma delikatnie zagięty róg.
Zawartość...

Książka jak się spodziewałam spodobała mi się. Jednak moim zdaniem edycja wakacyjna była ciekawsza, oczywiście każdy ma inne zdanie.
Zaczęłam ją czytać przed świętami, ale jak to u mnie często bywa: zabrakło mi czasu i skończyłam po Nowy Roku.
Na mojej twarzy pojawił się uśmiech, gdy zobaczyłam tytuł opowiadania Gayle'a Forman'a. Był bardzo nawiązujący do pewnej osoby i sytuacji z nią związanych.
Opowiadania same w sobie są bardzo ciekawe, przyjemnie i szybko się je czyta. Polecam wszystkim, którzy chcą się wprowadzić w świąteczny nastrój lub utrzymać go trochę dłużej...

Książka jak się spodziewałam spodobała mi się. Jednak moim zdaniem edycja wakacyjna była ciekawsza, oczywiście każdy ma inne zdanie.
Zaczęłam ją czytać przed świętami, ale jak to u mnie często bywa: zabrakło mi czasu i skończyłam po Nowy Roku.
Na mojej twarzy pojawił się uśmiech, gdy zobaczyłam tytuł opowiadania Gayle'a Forman'a. Był bardzo nawiązujący do pewnej osoby i...

Do książki miałam dwa podejścia. Za drugim razem udał mi się ją ukończyć, ale tylko dlatego, że nie lubię zostawiać nieprzeczytanych książek. Znielubiła głównego bohatera, jak dla mnie był za bardzo samolubny i zapatrzony w siebie.
"Chłopak, który stracił głowę" - po tej książce spodziewałam się czegoś lepszego, nie wiem czego...
Jest plus tej książki, dla mnie jest dowodem, że przysłowie "Nie oceniaj książki po okładce" działa w dwie strony...

Do książki miałam dwa podejścia. Za drugim razem udał mi się ją ukończyć, ale tylko dlatego, że nie lubię zostawiać nieprzeczytanych książek. Znielubiła głównego bohatera, jak dla mnie był za bardzo samolubny i zapatrzony w siebie.
"Chłopak, który stracił głowę" - po tej książce spodziewałam się czegoś lepszego, nie wiem czego...
Jest plus tej książki, dla mnie jest...

Autora znałam tylko z "Oskara i pani Róży",czego bardzo żałuję. Oczywiście gdzieś zawsze mignęły mi jego książki, ale tylko kątem oka. Można się spodziewać mojego zaskoczenia, bardzo przyjemnie się czytało. Jakiś czas temu spodobała mi się forma kilku opowiadań w jednej książce, bo nie można powiedzieć "Jeszcze tylko jeden rozdział...".
Książka przyjemna, lekka i niezbyt skomplikowana, idealna na chwilę przerwy

Autora znałam tylko z "Oskara i pani Róży",czego bardzo żałuję. Oczywiście gdzieś zawsze mignęły mi jego książki, ale tylko kątem oka. Można się spodziewać mojego zaskoczenia, bardzo przyjemnie się czytało. Jakiś czas temu spodobała mi się forma kilku opowiadań w jednej książce, bo nie można powiedzieć "Jeszcze tylko jeden rozdział...".
Książka przyjemna, lekka i niezbyt...

Była to moja pierwsza książka tego autora, a przeczytałam ją z polecenia pewnej osoby i nie żałuję tego. Samo miejsce akcji zachęciło mnie do przeczytania. Poznałam dworzec, na którym sama wielokrotnie bywałam od innej, straszniejszej strony. Po kilkudziesięciu stronach zrozumiałam, że ta książka to jest to i czytałam jak w transie do samego końca...
W momencie zakończenia miałam ochotę rzucić książką i zaczęłam pisać skargi do osoby, która mi ją poleciła. Dworcowe opowieści nie do końca wynagrodziły mi mój gniew, ale bardzo chciałam je przeczytać...

Była to moja pierwsza książka tego autora, a przeczytałam ją z polecenia pewnej osoby i nie żałuję tego. Samo miejsce akcji zachęciło mnie do przeczytania. Poznałam dworzec, na którym sama wielokrotnie bywałam od innej, straszniejszej strony. Po kilkudziesięciu stronach zrozumiałam, że ta książka to jest to i czytałam jak w transie do samego końca...
W momencie zakończenia...

"Harry Potter i przeklęte dziecko" ma jak wiadomo swoich przeciwników i zwolenników. JA zdecydowanie należę do tej drugiej grupy. Miło było kolejny raz zajrzeć do świata magii, odwiedzić swoich ulubionych bohaterów i poznać ich z innej strony. Było w niej moim zdaniem nieco więcej śmiesznych sytuacji, świat pokazany oczami "nowych" bohaterów jest bardzo ciekawy i pomimo, że może czyta się trochę jak ff to nie traci swojej magii...
Książka podoba mi się od okładki, przez zawartość i formę po samo zakończenie.
Nie jest ona obowiązkowa, ale dla wszystkich, którzy chcą wiedzieć co się działo po zakończeniu Insygniów Śmierci jest godna polecenia.

"Harry Potter i przeklęte dziecko" ma jak wiadomo swoich przeciwników i zwolenników. JA zdecydowanie należę do tej drugiej grupy. Miło było kolejny raz zajrzeć do świata magii, odwiedzić swoich ulubionych bohaterów i poznać ich z innej strony. Było w niej moim zdaniem nieco więcej śmiesznych sytuacji, świat pokazany oczami "nowych" bohaterów jest bardzo ciekawy i pomimo, że...

Książka bardzo mi się spodobała, jest pisana młodzieżowym językiem, tematyka bardzo współczesna. Autorka wciągała mnie w świat Simona i jego problemów w taki sposób, że z każdą stroną chciałam coraz więcej, przez co również moje zamiłowanie do oreo wzrosło wielokrotnie...
Simon oraz inni homo sapiens moim zdaniem zostało nieco niedocenione, ale może po ekranizacji więcej osób zauważy tą książkę, która jest godna polecenia.

Książka bardzo mi się spodobała, jest pisana młodzieżowym językiem, tematyka bardzo współczesna. Autorka wciągała mnie w świat Simona i jego problemów w taki sposób, że z każdą stroną chciałam coraz więcej, przez co również moje zamiłowanie do oreo wzrosło wielokrotnie...
Simon oraz inni homo sapiens moim zdaniem zostało nieco niedocenione, ale może po ekranizacji więcej...

Książkę przeczytałam przez (albo dzięki) moją koleżanką, której przypomniało się, że posiada książkę tego samego autora (u mnie wtedy na półce leżała Prawie jak gwiazda rocka). Więc postanowiłam sprawdzić na własnej skórze co to jest. Po raz kolejny się zaskoczyłam jak można napisać tak wspaniałą książkę! Matthew Quick podbił moje serce przez co jestem "zmuszona" przeczytać jak na razie ostatnią młodzieżą książkę: Poradnik obserwatorów gwiazd.

Książkę przeczytałam przez (albo dzięki) moją koleżanką, której przypomniało się, że posiada książkę tego samego autora (u mnie wtedy na półce leżała Prawie jak gwiazda rocka). Więc postanowiłam sprawdzić na własnej skórze co to jest. Po raz kolejny się zaskoczyłam jak można napisać tak wspaniałą książkę! Matthew Quick podbił moje serce przez co jestem "zmuszona"...

Na książkę wpadłam przypadkowo, ale jak zobaczyłam tą przepiękną okładkę to musiałam ją mieć. Mówią: Nie oceniaj książek po okładkach, ale ja wiedziałam, że to będzie wspaniała książka i... nie pomyliłam się. Autorka bardzo ciekawie pisze przez co nie mogłam się oderwać od książki i przeczytałam ją w jeden dzień! Czekam z niecierpliwością na przetłumaczenie następnej powieści tej autorki i mam nadzieję, że z równie pomysłowymi rysunkami!

Na książkę wpadłam przypadkowo, ale jak zobaczyłam tą przepiękną okładkę to musiałam ją mieć. Mówią: Nie oceniaj książek po okładkach, ale ja wiedziałam, że to będzie wspaniała książka i... nie pomyliłam się. Autorka bardzo ciekawie pisze przez co nie mogłam się oderwać od książki i przeczytałam ją w jeden dzień! Czekam z niecierpliwością na przetłumaczenie następnej...

Była to moja pierwsza styczność z tym autorem i żałuję... że dopiero teraz "odkryłam" książki tak świetnego pisarza, bez kitu! Amber to bardzo zabawna postać, która w połączeniu z FFFF po prostu bawi się moimi emocjami.
Książkę kończyłam czytać na plaży ze łzami w oczach, już dawno nie wzruszyłam się taki zakończeniem książki. Polecam jeśli się wahacie. Bez kitu!!!

Była to moja pierwsza styczność z tym autorem i żałuję... że dopiero teraz "odkryłam" książki tak świetnego pisarza, bez kitu! Amber to bardzo zabawna postać, która w połączeniu z FFFF po prostu bawi się moimi emocjami.
Książkę kończyłam czytać na plaży ze łzami w oczach, już dawno nie wzruszyłam się taki zakończeniem książki. Polecam jeśli się wahacie. Bez kitu!!!

Książka na starcie miała u mnie dużego plusa za sam pomysł (dwunastu autorów w jednej książce). Opowiadania bardzo ciekawe i wciągające, nie za długie. Książka wprowadza idealnie w nastrój wakacyjny, więc przeczytałam ją na samym początku.
Jeśli ktoś się zastanawia, czy warto zakupić to moja odpowiedź brzmi: TAK!!!

Książka na starcie miała u mnie dużego plusa za sam pomysł (dwunastu autorów w jednej książce). Opowiadania bardzo ciekawe i wciągające, nie za długie. Książka wprowadza idealnie w nastrój wakacyjny, więc przeczytałam ją na samym początku.
Jeśli ktoś się zastanawia, czy warto zakupić to moja odpowiedź brzmi: TAK!!!

Po raz pierwszy spotkałam się z tą autorką właśnie dzięki tej książce i... jestem miło zaskoczona. Spodobał mi się sposób pisania Pani Rowell, motyw telefonu, zakręcona główna bohaterka i wiele innych elementów. Osobiście książka bardzo mi się spodobała i miło się czytało.

Po raz pierwszy spotkałam się z tą autorką właśnie dzięki tej książce i... jestem miło zaskoczona. Spodobał mi się sposób pisania Pani Rowell, motyw telefonu, zakręcona główna bohaterka i wiele innych elementów. Osobiście książka bardzo mi się spodobała i miło się czytało.