Linia serc
Patronat LC
literatura obyczajowa, romans
384 str.
- Tytuł oryginału:
- Landline
- Data wydania:
- 2016-02-03
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-02-03
- Data 1. wydania:
- 2014-07-03
- Liczba stron:
- 384
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375153187
- Tłumacz:
- Martyna Tomczak
- Wydawnictwo:
- Otwarte
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Tagi:
- Martyna Tomczak Rainbow Rowell
- Tytuł oryginału:
- Landline
- Data wydania:
- 2016-02-03
- Liczba stron:
- 384
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375153187
- Tłumacz:
- Martyna Tomczak
- Wydawnictwo:
- Otwarte
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Tagi:
- Martyna Tomczak Rainbow Rowell
Najlepsza historia miłosna od czasu wynalezienia telefonu!
Georgie McCool, scenarzystce komedii z Los Angeles, pozornie udało się połączyć pracę z życiem rodzinnym. Ma cudowne córeczki Alice i Noomi, opiekuńczego męża Neala i piękny dom na przedmieściach. Jednak w jej małżeństwie od dawna coś nie gra, a Georgie nie ma odwagi ani czasu, by zmierzyć się z problemami.
Gdy zamiast świętować z rodziną Boże Narodzenie w mroźnej Nebrasce, wybiera pracę, jej małżeństwo jest o włos od rozpadu. Neal nie odpowiada na telefony, obecność czarującego Setha komplikuje sprawy jeszcze bardziej, a zamęt w sercu nie pozwala Georgie skoncentrować się na pisaniu śmiesznych dialogów.
Gdy sytuacja wydaje się beznadziejna, z pomocą przychodzi jej tajemniczy żółty telefon...
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Hello? Nie tylko Adele telefonowała do swojej wielkiej miłości…
Kontaktujemy się ze sobą bez przerwy – e-maile, smsy, rozmowy na Skype, komentarze, prywatne wiadomości na portalach społecznościowych, zdjęcia („jeden obraz wyraża więcej niż tysiąc słów”), krótkie filmiki; nie rozstajemy się z telefonami komórkowymi, dla niektórych dramatem jest brak wi-fi, bo przecież stracą kontakt ze światem.
Mamy niemalże wszystkich na szybkim wybieraniu, jeśli tylko zechcemy.
Dlaczego w takim wypadku nie potrafimy się porozumieć z najbliższymi osobami? Fora są wypchane postami z prośbami o pomoc nie potrafię się dogadać/nie umiem się porozumieć/nie wiem jak mam rozmawiać z…, chętnie czytane są felietony i wszelakie artykuły o problemach z komunikacją. Pracownicy i szefowie, znajomi, przyjaciele, narzeczeństwa, małżeństwa, rodziny – cały świat nie potrafi się dogadać na sto sposobów. Mamy nadawców i odbiorców, mówiących i potakujących głowami, uprawiamy jednostronny kontakt pod szyldem rozmowy. Początkowo wszystko jest w porządku, ale pojawia się taka chwila, gdy zaczynamy zdawać sobie sprawę, że szczerość przychodzi nam coraz trudniej, nie wiemy, jak mamy się zwierzyć i nie potrafimy sobie przypomnieć, kiedy ostatni raz spędziliśmy trochę czasu na rozmowie. W takich chwilach każdemu przydałby się żółty telefon. Stacjonarny, ze spiralnym kablem i tarczą numerową. Tak, ten sam, który nie pozwala wyjść z domu, bo możemy przegapić ważne połączenie. Nie, komórka w żółtej obudowie i aplikacja symulująca oldschoolowe „dryńń dryńń” nie przejdą – nie mają w sobie dość magii, by mogła wokół nich kręcić się historia Georgie.
Georgie McCool dzielnie próbuje łączyć wszystkie role, nie tylko na kartach scenariusza. Scenarzystka specjalizująca się w komediach, mama dwóch uroczych dziewczynek, kochająca żona, dobra przyjaciółka, córka i siostra. To w teorii. W praktyce kariera okupiona jest wieloma wyrzeczeniami, dom stoi na głowie, gdy nie dba o niego mąż Neal, a życia bliskich toczą się gdzieś obok. Georgie naprawdę się stara i gdy na horyzoncie pojawia się szansa na upragniony sukces, postanawia postawić wszystko na jedną kartę. W grę wchodzą również rodzinne święta. Przedkładając pracę nad wspólne świętowanie, przelewa czarę goryczy, która napełniała się od jakiegoś czasu, kropla po kropli. Tylko dobry przyjaciel Seth zdaje się rozumieć, jak wiele znaczy dla niej kariera. Georgie staje przed trudnym dylematem. Potrzebuje rady, drogowskazu, czegokolwiek, co pomoże jej ułożyć życie, które wywróciło się do góry nogami. Niespodziewanie odpowiedź może kryć się w żółtej słuchawce… Czyj głos tam usłyszy?
Na pierwszy rzut oka, historia opisana w „Linii serc” rozgrywa się w trakcie kilku grudniowych dni. W rzeczywistości przechodzimy wraz z bohaterami przez kolejne lata, w refleksjach i retrospekcjach układając etapy związku Georgie i Neala. Pomiędzy pierwszym „cześć” a wątpliwościami stawiającymi na szali dalsze małżeństwo, Rowell nieśpiesznie rozwija opowieść o kilku miłościach i dwóch rodzinach. W antologii „Podaruj mi miłość” pisarka połączyła opowieść o nastoletnim uczuciu z zimową magią, tworząc opowiadanie „Północ”; za sprawą „Linii serc” otrzymujemy powieść, która tą samą magią nasączyła historię małżeństwa z dwójką dzieci. Czy Rainbow Rowell, do tej pory znana czytelnikom jako autorka książek dla młodzieży, sprawdziła się w dorosłej literaturze?
Miłość w świecie „Linii serc” jest… codzienna. Wie, co to rutyna i nieporozumienia, bywa ofiarą pomieszanych priorytetów i nie pozwala sobie zapomnieć o drugiej szansie. Nie obawia się naprawiać starego, zanim da szanse nowemu. Miłość w życiu Setha, Georgie, Neala, siostry Georgie imieniem Heather i ich mamy opowiada własne historie, tak urocze, jak zwyczajne. My zanurzamy się w tych prostych opowieściach, które są poprowadzone z taką lekkością, że zupełnie nie przeszkadza nam to nieśpieszne tempo. Siłą napędową „Linii serc” są dialogi. Bohaterowie rozmawiają, mówią, perorują, odbijają słowa niczym piłeczki do ping-ponga. Telefonują, spotykają się twarzą w twarz i mówią, mówią, mówią. To gadulstwo stanowi iluzję, pod którą aż kipi od nierozwiązanych problemów, tajemnic, niepewności. Nie potrafią się porozumieć, choć są pełni dobrych intencji. Dopiero z czasem widzimy, jak na wierzch wypływa to, co do tej pory próbowali zamaskować słowami. Każde z nich boryka się z jakimś dylematem, który okraszony jest sporą dozą refleksji. Jeśli jest coś, co lubię u Rowell najbardziej, to właśnie są to bohaterowie. Linia połączyła wiele serc, a każde z nich jest niepowtarzalne i nawet krótką obecność potrafi dobitnie zaznaczyć. Mają w sobie urok, którego nie przyćmiewają ich wady; to, co mogłoby irytować, najczęściej śmieszy (jak katastroficzne-troskliwe zapędy mamy Gerogie), a to, co danej postaci mogłoby niezmiernie denerwować, tylko w minimalnym stopniu działa na nerwy, bo Rowell daje nam do zrozumienia, że nikt nie jest idealny i na każdą dobrą cechę może przypadać wkurzający zwyczaj.
„Linia serc” to udana powieść, choć jest kilka wątków, którym można by poświęcić więcej uwagi. Autorka narzuciła sobie dość wąskie ramy czasowe i w te kilka dni jednocześnie wtłoczyła kilkanaście lat związku, przez co niewiele miejsca pozostawiła na rozwinięcie i pogłębienie relacji pomiędzy bohaterami. Obserwujemy codzienne życie Georgie, które można zamknąć w schemacie praca-dom-praca; zarówno w domu, jak i w pracy natrafiamy na interesujące, dobrze zarysowane postacie, ale dość szybko odbiera im się głos. Chciałabym spędzić więcej czasu w rodzinnym domu Georgie, bo jak już wcześniej pisałam, kryje się tam kopalnia uczuć. Żałuję, że w tych szybko mijających dniach nie zmieściło się więcej z teraźniejszości bohaterów drugoplanowych. Pisarkę skusiła też bajkowość zazwyczaj łączona ze świątecznym okresem, przez co finał wydaje się idealne skrojony na miarę bożonarodzeniowej historii. To znaczy również, że w zakończeniu wszelkie problemy zostają ucięte i z poziomu zwyczajności nagle wznoszą się na wyżyny cukierkowego optymizmu. Gdyby tylko Rowell pochyliła się nad tymi zagadnieniami, zamiast kurczowo trzymać się powieściowego dziennika, wtedy otrzymalibyśmy powieść… właściwie bez wad.
Powieści Rainbow Rowell stawiają przede wszystkim na miłość i są pełne ciepła, nawet jeśli bohaterowie stają przed niełatwymi dylematami. Pisarka tworzy pozornie proste historie i wplata w nie nienachalne przesłanie, a między wierszami umieszcza kolejne pokłady emocji. „Linia serc” wprowadza do doroślejszego etapu w twórczości autorki, nie stroniąc od refleksji i spojrzeń wstecz, gdy było się nastolatkiem zakochanym do szaleństwa; tym samym tworzy pomost pomiędzy „Fangirl”, „Eleonorą i Parkiem” a sobą, podejmując kolejny krok na drodze do szczęśliwego zakończenia w prozie życia.
Natalia Lena Karola
25 Popieram
Link do recenzji
2648
298
81
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 322
- 800
- 378
- 25
- 22
- 22
- 21
- 13
- 12
- 10
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
- A co by cię uszczęśliwiło?
- Gdybym wiedział, tym właśnie bym się zajął.
Naprawdę. Możesz mnie mieć, jeśli chcesz. Ponieważ uwielbiam marzyć i uwielbiam spełniać swoje marzenia, a najbardziej w świecie marzę o tobie. Naprawdę, naprawdę, naprawdę.
Zobacz więcejOto, co Georgie z nim robiła. Sprawiała, że krew napływała mu pod powierzchnię skóry. Działała na niego. Magnetycznie. Dzięki niej czuł, że coś się dzieje. Że dzieje się jego życie, i nawet ...
Rozwiń
Zobacz więcej
Artykuły
Artykuły
Opinie [111]
"Linia serc" to dość przekorna powieść świąteczna. Trochę trudno się w niej doszukać nie tylko bałwanów, ale i tej atmosfery, która ma nas przekonać, że Boże Narodzenie to przytulna, bajkowa pora, rozpraszająca wszelkie smutki. Ta książka jest bardziej życiowa i przyziemna. A jedyny element bajkowości (o ile można to tak nazwać) to dziwny telefon z minionej epoki, dzięki...
więcejBohaterką książki jest Georgie - żona Neala i mama dwóch córeczek - Alice i Noomi.
więcejTeraz podzielę całą historię na dwie części. W sumie tak też wygląda książka - wydarzenia obecne przeplatają się z tymi sprzed 15 lat.
Kiedyś
Georgie była zafascynowana pisaniem scenariuszy programów komediowych. W redakcji "Patafiana" w collegu poznała Setha, który stał się jej najlepszym...
Kolejna książka Rainbow Rowell, która wpadła mi w ręce. Czyta się dość sprawnie, chociaż nie porwała mnie tak jak "Fangirl". Do samego końca miałam wrażenie, że książka wciąż się rozkręca i wciąż czekałam na porządne zawiązanie akcji. Fabuła lekko zaskakująca, ale nie absurdalna. Przyjemne czytadło, ale pewnie nie zostanie ze mną na długo.
więcejPS. Ta OKŁADKA - absolutnie nie...
(...)Książkę czytało mi się przyjemnie i szybko. Pomimo tego na początku miałam jednak takie chwile, gdy nie mogłam znieść, co się tam dzieje i co pisała autorka, więc zazwyczaj kończyłam czytać i próbowałam dopiero następnego dnia. Czytałam Linię Serc jako e-book, ponieważ miałam ją na moim Dropboxie i jeśli miałabym ją kupić i przeczytać w formie papierowej to chyba bym...
więcej-> Recenzja pochodzi z bloga joolsandherbooks.blogspot.com
więcejO tej autorce już wiele słyszałam i czytałam wiele recenzji u innych osób na blogach. Jedne były pozytywne, inne dość negatywne. Przeważnie jej powieści kierowane są dla tych młodszych czytelników. Natomiast w tej mamy do czynienia ze starszymi bohaterami. Na swojej półce mam dwie książki tej autorki, ale...
Podczas czytania każdej książki przypisuję sobie jedne utwór muzyczny… do tej książki przypasowała mi Mark Stent - Toxicated Vibe - Chunda Munki Remix ft. Justin Chalice. Jakoś tak ciągle ją słuchałam i weszła do tej książki, niczym zza drzwi. Fenomenalna powieść dla kobiet, jak i młodych dziewczyn. Sama okładka mnie zachęciła do przeczytania i zakupu tej książki. Może...
więcejJeśli chodzi o Panią Rainbow to ona ma bardzo świetny styl pisania romantycznych książek. Za każdym razem gdy czytam jej książkę to mogę się wtopić w nią jak w dobre ciasto z galaretką. Na początku książka mnie nie zachwyciła, nudziła mnie bardzo do momentu tak połowy książki. Po połowie książki zaczęła mnie wciągać bardziej i bardziej a na końcu tak się wciągnęłam, że...
więcejWiecie co, motyw magicznego telefonu do mnie nie przemawia, ale ogólnie książka była bardzo urocza. Żadne wyższe loty, ale też nie najgorsza.
więcejNie jestem pewna, jaki był target tej pozycji, bo chyba literatura młodzieżowa, a z drugiej strony bohaterka już nastolatką nie jest. Stara też nie jest, żeby nie było. W każdym razie, pisana bardzo prostym językiem, przez historię...
Oczekiwałam jakiejś fajnej i ciekawej lektury, a jedyne co otrzymałam to nudną i przeciętną historię.
Pokaż mimo toOwszem były ciekawsze momenty, ale niestety całość prezentuje się raczej słabo. Nie zżyłam się z bohaterami. Co więcej w ogóle nie mogłam wyczuć tej historii. Dla mnie jest to zwyczajne rozczarowanie.
"Dość, Georgie. Jesteś tutaj, teraz. Więc po prostu bądź."
więcejNie zawsze podejmujemy właściwe decyzje, ale zawsze mamy możliwość naprawienia ich konsekwencji. I o rym właśnie pisze Rainbow Rowell.
Czasami nie jesteśmy w stanie określić dokładnego momentu, w którym coś poszło "nie tak". Czasami składa się na to wiele lat. Nie można marnować swojej szansy (jak Seth), ani czekać...