Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo zabawna i ciekawa. Przeczytałem bo oglądałem na Apple tv serial na jej podstawie. I widzę książka jest równie przezabawna jak serial. Niestety sposób pisania autorki czasami męczy. I trzeba wracać żeby się nie zgubić bo robi przeskoki w czasie i miejscu akcji.

Książka bardzo zabawna i ciekawa. Przeczytałem bo oglądałem na Apple tv serial na jej podstawie. I widzę książka jest równie przezabawna jak serial. Niestety sposób pisania autorki czasami męczy. I trzeba wracać żeby się nie zgubić bo robi przeskoki w czasie i miejscu akcji.

Druga część przygód Mirskiej i Budryś jest dużo lepsza niż pierwsza. Jakoś lepiej skomponowana akcja. Tajemnica z przeszłości w tle i akcja bardziej się rozkręca aż chce się czytać.

Druga część przygód Mirskiej i Budryś jest dużo lepsza niż pierwsza. Jakoś lepiej skomponowana akcja. Tajemnica z przeszłości w tle i akcja bardziej się rozkręca aż chce się czytać.

Książka miejscami fajna miejscami nudna. Brakuje jej tego "coś". Niby fajna para policjantów. Niby ciekawie zbudowane postacie, ale nie do końca ma polot.

Książka miejscami fajna miejscami nudna. Brakuje jej tego "coś". Niby fajna para policjantów. Niby ciekawie zbudowane postacie, ale nie do końca ma polot.

Po przeczytaniu trzech części o policjantach z Poznania ta dla mnie jest najlepsza. Dobrze i szybko się ją czyta. I ciekawi co dalej zrobią, można się pośmiać z Olkiewicza.

Po przeczytaniu trzech części o policjantach z Poznania ta dla mnie jest najlepsza. Dobrze i szybko się ją czyta. I ciekawi co dalej zrobią, można się pośmiać z Olkiewicza.

Jak zwykle świetna opowieść na sielskiej wsi gdzie ludzie jakby odcięci od świata. Nie istnieje świat poza Gródkiem. Społeczność żyje wokół swojego proboszcza choć nie każdy się z nim zgadza. Jak miło poczytać o tym. Tak myślę że gdyby była kolejna część to chętnie bym jeszcze przeczytał.

Jak zwykle świetna opowieść na sielskiej wsi gdzie ludzie jakby odcięci od świata. Nie istnieje świat poza Gródkiem. Społeczność żyje wokół swojego proboszcza choć nie każdy się z nim zgadza. Jak miło poczytać o tym. Tak myślę że gdyby była kolejna część to chętnie bym jeszcze przeczytał.

Niby fajnie się czyta, ale to już nie jest ten sam stary Grosser. Brakuje mi czegoś, bo przy końcu książki jakoś tak się dłużyło. Poprzednie części jednak miały to coś.

Niby fajnie się czyta, ale to już nie jest ten sam stary Grosser. Brakuje mi czegoś, bo przy końcu książki jakoś tak się dłużyło. Poprzednie części jednak miały to coś.

Druga część. Tak samo dobra a może i lepsza. Zabawna pokazuje że wieś to całkiem inny świat. Nie to co miasto. Aż chciało by się zamieszkać i mieć takiego otwartego proboszcza. Takiego który zawsze jest z ludźmi. Szybko się czyta i nawet jeśli już dochodzimy do momentu że czas przerwać bo trochę nas nuży to pewnym momencie pojawia się nowy wątek i chce kontynuować.

Druga część. Tak samo dobra a może i lepsza. Zabawna pokazuje że wieś to całkiem inny świat. Nie to co miasto. Aż chciało by się zamieszkać i mieć takiego otwartego proboszcza. Takiego który zawsze jest z ludźmi. Szybko się czyta i nawet jeśli już dochodzimy do momentu że czas przerwać bo trochę nas nuży to pewnym momencie pojawia się nowy wątek i chce kontynuować.

Świetna radosna książka. Ksiądz który rozwiązuje ludzkie problemy. Bardzo dobrze się czyta.

Świetna radosna książka. Ksiądz który rozwiązuje ludzkie problemy. Bardzo dobrze się czyta.

Jak zwykle dawka ciętego humoru. Choć czekam kiedy się skończy ta seria bo w końcu każdy serial kiedyś musi się skończyć. Zwykle to Adam Szustak OP cytował pana Mroza we "Wstawakach", tym razem pan Mróz mu się odwdzięczył. Napomniał o ojcu Adamie w jednej z ciętych ripost Joanny Chyłki.

Jak zwykle dawka ciętego humoru. Choć czekam kiedy się skończy ta seria bo w końcu każdy serial kiedyś musi się skończyć. Zwykle to Adam Szustak OP cytował pana Mroza we "Wstawakach", tym razem pan Mróz mu się odwdzięczył. Napomniał o ojcu Adamie w jednej z ciętych ripost Joanny Chyłki.

Sięgnąłem po ta książkę bo oglądałem serial i w dziwnym momencie się skończył. Widzę że książka prezentuje się nieco lepiej. Bardzo ciekawa. I pewnie sięgnę po dalsze tomy. Zresztą oglądając serial nie do końca rozumiałem zakończenie. W książce jednak dużo bardziej zaakcentowane są pewne wątki które w serialu są tylko lekko zaznaczone.

Sięgnąłem po ta książkę bo oglądałem serial i w dziwnym momencie się skończył. Widzę że książka prezentuje się nieco lepiej. Bardzo ciekawa. I pewnie sięgnę po dalsze tomy. Zresztą oglądając serial nie do końca rozumiałem zakończenie. W książce jednak dużo bardziej zaakcentowane są pewne wątki które w serialu są tylko lekko zaznaczone.

Książka początkowo się dłuży i mało się dzieje. Jednak im dalej się czyta to akcja zaczyna przyspieszać. Policjanci zaczyna sprawniej działać. Zaczynają się pościgi. Jednak to się zaczyna dziać kiedy przyjeżdża as ze śląska nadkomisarz Polański. W książce za dużo jest złych ludzi i człowiek zaczyna się gubić kto jest kim i dla kogo pracuje.

Książka początkowo się dłuży i mało się dzieje. Jednak im dalej się czyta to akcja zaczyna przyspieszać. Policjanci zaczyna sprawniej działać. Zaczynają się pościgi. Jednak to się zaczyna dziać kiedy przyjeżdża as ze śląska nadkomisarz Polański. W książce za dużo jest złych ludzi i człowiek zaczyna się gubić kto jest kim i dla kogo pracuje.

Chyba nie mój gatunek. Lubię typowe kryminały a nie lekkie komedie kryminalne. Choć trochę można się ubawic.

Chyba nie mój gatunek. Lubię typowe kryminały a nie lekkie komedie kryminalne. Choć trochę można się ubawic.

Świetna książka. Świetne klimaty. Super szybko się czyta

Świetna książka. Świetne klimaty. Super szybko się czyta

"Między lekomanem a narkomanem stoi tylko farmaceuta"

"Między lekomanem a narkomanem stoi tylko farmaceuta"

Książka o tym jak kochać. Jak być przyjacielem Jezusa, ale też jak mieć z nim relacje a nie tylko w Niego wierzyć. Książka daje nadzieję, daje radość i nadzieję w codziennym życiu. Pokazuje jak żyć z cierpieniem jak je znosić i przede wszystkim aby wiedzieć że nie jestem sam. Że że mną zawsze jest Bóg.

Książka o tym jak kochać. Jak być przyjacielem Jezusa, ale też jak mieć z nim relacje a nie tylko w Niego wierzyć. Książka daje nadzieję, daje radość i nadzieję w codziennym życiu. Pokazuje jak żyć z cierpieniem jak je znosić i przede wszystkim aby wiedzieć że nie jestem sam. Że że mną zawsze jest Bóg.

Świetnie się książka zaczynała ale później już bardzo przewidywalna. Jak na Mroza zbyt przewidywalna. Dlatego przeczytałem ją aby zamknąć serię z tymi bohaterami.

Świetnie się książka zaczynała ale później już bardzo przewidywalna. Jak na Mroza zbyt przewidywalna. Dlatego przeczytałem ją aby zamknąć serię z tymi bohaterami.

Jak zwykle dużo się dzieje. Komisarz Grudziński goni po Krakowie ścigając przestępców. A prywatnie czuje się samotny i chodzi na plac Matejki w poszukiwaniu kwiatów. Miłoszewski szybko prowadzi akcję. Pościgi, strzelaniny... no i oczywiście Kwiatek którego wieczorem trzeba stawiać do pionu.

Jak zwykle dużo się dzieje. Komisarz Grudziński goni po Krakowie ścigając przestępców. A prywatnie czuje się samotny i chodzi na plac Matejki w poszukiwaniu kwiatów. Miłoszewski szybko prowadzi akcję. Pościgi, strzelaniny... no i oczywiście Kwiatek którego wieczorem trzeba stawiać do pionu.

Książka która świetnie się czyta. Zwłaszcza Kraków lat 90tych. Miło czytać o komisarzu podróżującym akwariami. I ten klimat Krakowa tamtych lat świetnie oddany w powieści. Aż człowiek w głowie odtwarza trasy i ulice którymi bohater się przemieszcza.

Książka która świetnie się czyta. Zwłaszcza Kraków lat 90tych. Miło czytać o komisarzu podróżującym akwariami. I ten klimat Krakowa tamtych lat świetnie oddany w powieści. Aż człowiek w głowie odtwarza trasy i ulice którymi bohater się przemieszcza.

Niby historia ma coś w sobie, ale autorka jakby nie miała talentu pisarskiego. Tak jakby napisana przez czwartoklasistkę

Niby historia ma coś w sobie, ale autorka jakby nie miała talentu pisarskiego. Tak jakby napisana przez czwartoklasistkę

Jak zwykle świetna powieść. Świetnie przedstawione czasy. No i we mnie kibicowanie "Mock przestan pić, nie poddawaj się i dotrzymaj postanowienia". Dla mnie światna powieść ale nie płacze że to pożegnanie z bohaterem bo bardziej lubię Popielskiego.

Jak zwykle świetna powieść. Świetnie przedstawione czasy. No i we mnie kibicowanie "Mock przestan pić, nie poddawaj się i dotrzymaj postanowienia". Dla mnie światna powieść ale nie płacze że to pożegnanie z bohaterem bo bardziej lubię Popielskiego.