Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza książka Sally Hepworth, którą czytałam była "Dobra siostra". Podobała mi się, dlatego sięgnęłam po "Teściową" i... chyba podobała mi się jeszcze bardziej. Piszę chyba, bo "Dobrą siostrę" czytałam już dość dawno. "Teściowa" spodobała mi się od początku i szybko mnie wciągnęła ta rodzinna historia. Bo jak już pisali inni - to nie jest typowy thriller. Co prawda od pierwszych stron wiemy, że ktoś nie żyje, choć początkowo nie jest pewne - samobójstwo czy morderstwo. Ale to jest tylko jakby pretekstem do opowiedzenia historii poszczególnych członków rodziny i ich relacji. A - jak zapewne w każdej rodzinie - pełno tu sekretów. Polecam!

Pierwsza książka Sally Hepworth, którą czytałam była "Dobra siostra". Podobała mi się, dlatego sięgnęłam po "Teściową" i... chyba podobała mi się jeszcze bardziej. Piszę chyba, bo "Dobrą siostrę" czytałam już dość dawno. "Teściowa" spodobała mi się o...

Rozwiń Zwiń

Trzecia część przygód komisarza Servaza. Robię spore przerwy pomiędzy poszczególnymi częściami, ale ta chyba podobała mi się najbardziej. Oczywiście spośród trzech przeczytanych, bo jeszcze sporo przede mną. Z pewnością sięgnę po kolejny tom.
Według mnie jest to w dużej mierze thriller psychologiczny. Trzyma w napięciu, zaskakuje, czyli wszystko czego oczekuję. Polecam!

Trzecia część przygód komisarza Servaza. Robię spore przerwy pomiędzy poszczególnymi częściami, ale ta chyba podobała mi się najbardziej. Oczywiście spośród trzech przeczytanych, bo jeszcze sporo przede mną. Z pewnością sięgnę po kolejny tom.
Według mnie jest to w dużej mierze thriller psy...

Rozwiń Zwiń

Po około roku doczekałam się na drugą część Mentalisty i... polecam, ale jestem trochę zawiedziona. Żeby to dokładniej wyjaśnić, będę musiała opinię oznaczyć jako spoiler, a bardzo tego nie lubię.
U Camilli Lackberg, a właściwie u wszystkich autorów kryminałów i thrillerów, cenię zaskakujące zakończenia. Niestety tutaj od początku podejrzewałam, że za wszystkim stoi Nova i jej Epicura. Przez większą część książki przypuszczałam, że to się nie potwierdzi, bo nie może być takie oczywiste, a jednak :(.
Nie lubię też tak mało prawdopodobnych zdarzeń, jak policjant wyciągający telefon z prywatnym filmikiem podczas akcji policyjnej, czy brak zainteresowania ojca Nathalie córką i zgoda na jej długą nieobecność przy wcześniejszym pilnowaniu jej na każdym kroku. Ta sytuacja była zupełnie niedorzeczna.
Jedynym zaskoczeniem był króciutki rozdział wyjaśniający, że ofiary - dzieci nie były jednak dobierane przypadkowo. Ale po zastanowieniu, znów pojawia się wątpliwość - przecież policja sprawdzała, dlaczego akurat te dzieci stały się ofiarami. Nie sprawdzono powiązań pomiędzy ich rodzicami? Trochę naciągane.
No i tu już koniec krytyki, ponieważ czyta się to dobrze - prawie 700 stron połknęłam w kilka dni. Z pewnością sięgnę po trzeci tom, jak tylko się pojawi! Oby tylko nie było w nim cukierkowego zakończenia ;).
Mimo wszystko, polecam.

Po około roku doczekałam się na drugą część Mentalisty i... polecam, ale jestem trochę zawiedziona. Żeby to dokładniej wyjaśnić, będę musiała opinię oznaczyć jako spoiler, a bardzo tego nie lubię.
U Camilli Lackberg, a właściwie u wszystkich autorów kryminałów i thrillerów, cenię zaskakują...

Rozwiń Zwiń

Książka lepsza niż się spodziewałam! Naprawdę świetnie się czyta te historie rozgrywające się w XIX wieku i pod koniec XX. Wiem, że to seksistowskie, ale według mnie to typowe kobiece czytadło (mężowi nie poleciłam).
Dużo postaci, sporo wątków, przeplatających się w najróżniejszy sposób. Historie miłosne, życie codzienne i ważne wydarzenia historyczne. Naprawdę ciekawa charakterystyka życia w XIX wieku.
Z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy i gorąco polecam!

Książka lepsza niż się spodziewałam! Naprawdę świetnie się czyta te historie rozgrywające się w XIX wieku i pod koniec XX. Wiem, że to seksistowskie, ale według mnie to typowe kobiece czytadło (mężowi nie poleciłam).
Dużo postaci, sporo wątków, przeplatających się w najróżniejszy sposób. H...

Rozwiń Zwiń

Lubię tego autora, ale ta książka mnie rozczarowała. Początkowo wręcz mnie nudziła, później akcja trochę przyspieszyła, ale nie czytałam jej z zapartym tchem. Dobrnęłam do końca, żeby poznać rozwiązanie, ale całości nie oceniam zbyt wysoko.
Być może ze względu na to, że część bohaterów to licealiści, ale momentami przypominała mi książkę dla młodzieży, a nie kryminał.
Można przeczytać, ale polecać jej nie będę.

Lubię tego autora, ale ta książka mnie rozczarowała. Początkowo wręcz mnie nudziła, później akcja trochę przyspieszyła, ale nie czytałam jej z zapartym tchem. Dobrnęłam do końca, żeby poznać rozwiązanie, ale całości nie oceniam zbyt wysoko.
Być może ze względu na to, że część bohaterów to ...

Rozwiń Zwiń

Naprawdę dobry reportaż (a właściwie zbiór reportaży) i książka kucharska w jednym. Pomaga zrozumieć mentalność Rosjan, na którą z pewnością wpływa trudna historia tego kraju. Kolejne rozdziały nawiązują do ważnych wydarzeń i osób z ostatnich około stu lat - ostatni car, Lenin, Stalin, oblężenie Leningradu, Jałta, Afganistan, Czarnobyl... A wszystko to przez pryzmat jedzenia i osób, które go przygotowywały. Każdy rozdział okraszony przepisami.
Gorąco polecam!

Naprawdę dobry reportaż (a właściwie zbiór reportaży) i książka kucharska w jednym. Pomaga zrozumieć mentalność Rosjan, na którą z pewnością wpływa trudna historia tego kraju. Kolejne rozdziały nawiązują do ważnych wydarzeń i osób z ostatnich około stu lat - ostatni car, Lenin, Stalin, obl...

Rozwiń Zwiń

Drugi tom serii Detektyw D.D. Warren, w mojej ocenie zdecydowanie lepszy od pierwszego. Przez chwilę chciałam nawet kliknąć 8 gwiazdek (bez skojarzeń! chodzi wyłącznie o ocenę książki ;)), ale ostatecznie pozostałam przy bardzo dobra, bo rewelacyjna dla mnie nie jest.
Jak to zwykle bywa, fabuła stopniowo się rozkręca, a napięcie rośnie. Bo choć początek jest mocny, to mnie wciągnęła końcówka. No i do ostatnich stron nie odgadłam rozwiązania, a to cenię!
Polecam lubiącym tej rodzaj literatury! Sama z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy.

Drugi tom serii Detektyw D.D. Warren, w mojej ocenie zdecydowanie lepszy od pierwszego. Przez chwilę chciałam nawet kliknąć 8 gwiazdek (bez skojarzeń! chodzi wyłącznie o ocenę książki ;)), ale ostatecznie pozostałam przy bardzo dobra, bo rewelacyjna dla mnie nie jest.
Jak to zwykle bywa, f...

Rozwiń Zwiń