Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest ogólnie ciekawa, naprawdę wciągająca. Były momenty w których pękałam ze śmiechu (np. gdy Wiktor nazwał Nyks czupiradłem), czy też gdy łzy napływały mi do oczu (śmierć Nott). Ale jest jedna rzecz, która w tej książce - i ogólnie w całym cyklu - mnie denerwowała. A mianowicie ciągłe opisy tych samych miejsc, powtarzanie rzeczy, które czytelnik już zna na pamięć. Nie chodzi mi oczywiście o wspominanie mamy Gwen i obwinianie się za jej śmierć. Może mam tylko takie wrażenie, ale ciągle czytałam np. opis Biblioteki Antycznej, czy budowy całej Akademii Mitu. To że wszędzie porozmieszczane są przeraźliwe gargulce i posągi. To jak wyglądał każdy budynek (materiał, kolor). Nie wiem, może jestem przewrażliwiona na punkcie czytania czegoś po raz enty. Ale i tak książka dostaje ode mnie 8/10 gwiazdek. W końcu coś nowego, a nie ciągle wierne kopie Zmierzchu, wampiry, wilkołaki...

Książka jest ogólnie ciekawa, naprawdę wciągająca. Były momenty w których pękałam ze śmiechu (np. gdy Wiktor nazwał Nyks czupiradłem), czy też gdy łzy napływały mi do oczu (śmierć Nott). Ale jest jedna rzecz, która w tej książce - i ogólnie w całym cyklu - mnie denerwowała. A mianowicie ciągłe opisy tych samych miejsc, powtarzanie rzeczy, które czytelnik już zna na pamięć....