Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała książka... Jak autorka to robi to ja nie wiem. Umie ująć temat prawie w 100%. Każdą postać umie przedstawić tak jak w życiu, czyli z jej zaletami i wadami. Dlatego ojciec dziecka, który jest zapalonym rasistą budzi we mnie również ludzkie współczucie gdyż cierpi po stracie swojego syna, kocha żonę i ma '' ludzkie uczucie'' pomimo jego odrazajacych czynów, wypowiedzi i ideologii. Autorka skupiła się na rasiźmie białych wobec czarnych ale nie uniknęła tematu, że występuje to również w drugą stronę, że czarni także są uprzedzeni w stosunku do białych (patrz siostra Ruth). Tak naprawdę punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Wiele można by pisać na temat tej książki gdyż pobudza ona do refleksji w stosunku do różnych aspektów naszego życia... Jak radzić sobie z utratą dziecka, czy mamy prawo oceniać ludzi pod względem koloru skóry, dlaczego nie możemy patrzeć na drugiego po prostu jak na człowieka, w momencie w którym okazuje się że osoba którą kochamy ma powiązanie z ideologią ktorej nie popieramy czy wówczas patrzymy na nią przez ten pryzmat czy przez pryzmat miłości, jak ważne jest kogo spotykamy na drodze swojego życia, gdyż może to wpłynąć na nie diametralnie... I wiele wiele innych tematów z których oczywiście najważniejszy jest rasizm, tak wielu ludzi jest jak Kennedy.. Upiera się że nie jest rasistami ale tak naprawdę to puste frazesy bo skąd możemy wiedzieć jak to jest być w skórze tych ludzi? Czy kiedykolwiek mieliśmy pod górkę z powodu koloru skóry? Ja się tylko zastanawiam dlaczego niektóre książki Jodi Picoult nie są obowiązkowymi lekturami w szkole? Interpretuje sie mnóstwo lektur,(być może Harry Potter to lektura, która jest konieczna do zdrowego rozwoju) których dzisiaj większość z nas nie pamięta, nawet nie chętnie czytało a co dopiero zastanawiać się nad ich głębszym sensem...dlaczego nie przygotowuje się młodzieży do rozmowy i interpretacji wielu życiowych sytuacji, być może wiele osób mogłoby obrać swój światopogląd a tak pozostawieni są sami sobie, internetowi lub właśnie osobom werbującym ich do różnych grup szerzących nienawistne ideologie. Albo po prostu dobrze jest dla wielu tak jak jest i lepiej milczeć na ten temat, bo skinhedzi schowali się w internecie, wszyscy deklarują tolerancję i jest ok a to co dzieje się poza zasięgiem naszego wzroku to już nie nasza sprawa... Do czasu...

Wspaniała książka... Jak autorka to robi to ja nie wiem. Umie ująć temat prawie w 100%. Każdą postać umie przedstawić tak jak w życiu, czyli z jej zaletami i wadami. Dlatego ojciec dziecka, który jest zapalonym rasistą budzi we mnie również ludzkie współczucie gdyż cierpi po stracie swojego syna, kocha żonę i ma '' ludzkie uczucie'' pomimo jego odrazajacych czynów,...

Jak większość książek autorki ta również była świetna. Nie mogłam doczekać się momentu kiedy moje dziecko pójdzie spać i będę mogła czytać :) zakończenie jak dla mnie mogło być inne (nie wiem czy wybaczenie moim zdaniem wchodziłoby w grę) chyba bym tak łagodnie nie potraktowała Camerona, ale może autorka chciała dać coś do przemyślenia...

Jak większość książek autorki ta również była świetna. Nie mogłam doczekać się momentu kiedy moje dziecko pójdzie spać i będę mogła czytać :) zakończenie jak dla mnie mogło być inne (nie wiem czy wybaczenie moim zdaniem wchodziłoby w grę) chyba bym tak łagodnie nie potraktowała Camerona, ale może autorka chciała dać coś do przemyślenia...

fantastyczna książka!

fantastyczna książka!