Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książkę sięgnęłam, ponieważ wybieram się do Maroka. Wśród wielu pozycji na rynku szukałam takiej, która przybliży mi życie codzienne mieszkańców tego kraju, a nie tylko opisze zabytki i najpopularniejsze miejsca, w których zazwyczaj tłumnie tłoczą się turyści. I nie zawiodłam się. Książka napisana jest z pasją i przede wszystkim szczerze. Autorka nie tylko zachwala wszystko, co widzi, ale przedstawia też trudności i przeszkody, na jakie można się natknąć podróżując po Maroku na własną rękę. W książce odnajdziemy też sporo emocji, towarzyszących Autorce podczas podróży - takich ludzkich, bez udawania, tych pozytywnych i tych niekoniecznie ułatwiających podróż. To wszystko sprawia, że książka jest autentyczna i pozwala nam się przenieść w egzotyczny marokański świat.

Po książkę sięgnęłam, ponieważ wybieram się do Maroka. Wśród wielu pozycji na rynku szukałam takiej, która przybliży mi życie codzienne mieszkańców tego kraju, a nie tylko opisze zabytki i najpopularniejsze miejsca, w których zazwyczaj tłumnie tłoczą się turyści. I nie zawiodłam się. Książka napisana jest z pasją i przede wszystkim szczerze. Autorka nie tylko zachwala...

Książka ta trafiła w moje ręce przy okazji pisania pracy magisterskiej. Prosta historia opowiedziana z perspektywy dziecka, ale przekazana w zabawny i pełen fantazji sposób. Tytułowy Pan Sommer pojawia się jako wspomnienie z dzieciństwa. Wiadomo o nim tyle co nic. Choć znany tylko z nazwiska to najbardziej rozpoznawana osoba w okolicy. Był dosłownie wszędzie, bo od rana do wieczora przemierzał okolice wzdłuż i wszerz. Nie było dnia w roku, by Pan Sommer nie wędrował. Nikomu innemu nie przyszło coś takiego do głowy oprócz Pana Sommera. Nigdy nie czynił żadnych przygotowań. Wędrował zawsze z prawie pustym plecakiem i laską, którą posługiwał się w niecodzienny sposób. Z opowieści dziecka-narratora wiemy, że Pan Sommer był też zdecydowanie małomówny. Raz jedyny usłyszał on jedno tylko zdanie z ust tej przedziwnej postaci. Nikt nie wiedział dokąd prowadzą wędrówki bohatera ani co jest celem jego nieskończonych marszów. Może cierpiał na klaustrofobię? A może miał o jedną nogę za dużo? Polecam, bo mimo prostoty daje do myślenia.

Książka ta trafiła w moje ręce przy okazji pisania pracy magisterskiej. Prosta historia opowiedziana z perspektywy dziecka, ale przekazana w zabawny i pełen fantazji sposób. Tytułowy Pan Sommer pojawia się jako wspomnienie z dzieciństwa. Wiadomo o nim tyle co nic. Choć znany tylko z nazwiska to najbardziej rozpoznawana osoba w okolicy. Był dosłownie wszędzie, bo od rana do...

Po książkę sięgnęłam z lekką obawą, czy aby mój humanistyczny umysł będzie w stanie pojąć "trochę fizyki", z którą nigdy specjalnie się nie przyjaźniłam. Jednocześnie obudziła się we mnie duża doza ciekawości. Nie rozczarowałam się. Autor opisuje otaczający nas świat w sposób bardzo zrozumiały i przejrzysty nawet dla laika. Książka "oświeciła" mnie jak bardzo interesujący jest świat czarnych dziur, cząstek elementarnych, czasoprzestrzeni. Nabrałam ochoty na więcej takiej literatury :)

Po książkę sięgnęłam z lekką obawą, czy aby mój humanistyczny umysł będzie w stanie pojąć "trochę fizyki", z którą nigdy specjalnie się nie przyjaźniłam. Jednocześnie obudziła się we mnie duża doza ciekawości. Nie rozczarowałam się. Autor opisuje otaczający nas świat w sposób bardzo zrozumiały i przejrzysty nawet dla laika. Książka "oświeciła" mnie jak bardzo interesujący...

"Nagrody" podobnie jak "Doktorzy" tegoż autora to historia ludzi, którzy osiągają swe cele dzięki ambicji, talentowi oraz konsekwencji. Droga kariery nie jest jednak lekka, łatwa i przyjemna. Jak to w życiu bywa pojawiają się trudności i trzeba sporo wyrzeczeń, by wszystko zakończyło się sukcesem. Ciekawa powieść obyczajowa, polecam.

"Nagrody" podobnie jak "Doktorzy" tegoż autora to historia ludzi, którzy osiągają swe cele dzięki ambicji, talentowi oraz konsekwencji. Droga kariery nie jest jednak lekka, łatwa i przyjemna. Jak to w życiu bywa pojawiają się trudności i trzeba sporo wyrzeczeń, by wszystko zakończyło się sukcesem. Ciekawa powieść obyczajowa, polecam.

Książka w ciekawy i przystępny sposób opisuje architektoniczne cuda starożytności. Poznajemy techniki budowlane, narzędzia i materiały, z których korzystano. Rozwiązania inżynieryjne, stosowane począwszy od rzymskich mostów i akweduktów, przez Wielki Mur i Wielki Kanał, aż po inkaski system dróg ciągnący się tysiącami kilometrów przez Andy wydają się wybiegać daleko w przyszłość w stosunku do czasów, w jakich powstawały. Dziś, aby powstała taka potężna i skomplikowana architektura potrzebujemy dźwigów i potężnych maszyn. Jak widać możliwości naszych przodków zasługują na ogromny szacunek. Polecam.

Książka w ciekawy i przystępny sposób opisuje architektoniczne cuda starożytności. Poznajemy techniki budowlane, narzędzia i materiały, z których korzystano. Rozwiązania inżynieryjne, stosowane począwszy od rzymskich mostów i akweduktów, przez Wielki Mur i Wielki Kanał, aż po inkaski system dróg ciągnący się tysiącami kilometrów przez Andy wydają się wybiegać daleko w...

Po tę książkę sięgam zawsze, gdy mam ochotę na powiększenie ilości mych śmiechowych zmarszczek. A uwierzcie mi, że zdarza się to bardzo często. Specyficzne poczucie humoru Pratchetta, zebrane tu w tzw. pigułce stanowi świetny rozweselacz. Książka towarzyszy mi od pierwszej przygody z autorem w "Kolorze magii" i uwielbiam zaglądać do niej pomiędzy czytaniem kolejnych tomów Świata Dysku. Zdecydowanie polecam nie tylko fanom Pratchetta.

Po tę książkę sięgam zawsze, gdy mam ochotę na powiększenie ilości mych śmiechowych zmarszczek. A uwierzcie mi, że zdarza się to bardzo często. Specyficzne poczucie humoru Pratchetta, zebrane tu w tzw. pigułce stanowi świetny rozweselacz. Książka towarzyszy mi od pierwszej przygody z autorem w "Kolorze magii" i uwielbiam zaglądać do niej pomiędzy czytaniem kolejnych tomów...

Po "Kolorze magii" i "Blasku fantastycznym" jestem trochę rozczarowana "Równoumagicznieniem". Mimo ciekawych postaci, brakuje mi przede wszystkim wartkiej akcji. To powoduje, że czytanie staje się trochę jednostajne i nudne. Choć koniec daje nadzieję, że będzie znów lepiej. Nie zniechęcam się i czeka na mnie już "Mort".

Po "Kolorze magii" i "Blasku fantastycznym" jestem trochę rozczarowana "Równoumagicznieniem". Mimo ciekawych postaci, brakuje mi przede wszystkim wartkiej akcji. To powoduje, że czytanie staje się trochę jednostajne i nudne. Choć koniec daje nadzieję, że będzie znów lepiej. Nie zniechęcam się i czeka na mnie już "Mort".

Rewelacyjna powieść, trzymająca w napięciu od samego początku. Z każdą kolejną stroną rośnie apetyt na odkrycie nieznanego, chęć zobaczenia co jest w Strefie i poznania ukrytych tam tajemnic. I tak naprawdę autorzy do końca tego nie precyzują, a to pobudza naszą wyobraźnię do działania i tworzenia własnej koncepcji tego "nieznanego". Ta książka to moje pierwsze spotkanie z autorami i na pewno zdecyduję się na kolejne.

Rewelacyjna powieść, trzymająca w napięciu od samego początku. Z każdą kolejną stroną rośnie apetyt na odkrycie nieznanego, chęć zobaczenia co jest w Strefie i poznania ukrytych tam tajemnic. I tak naprawdę autorzy do końca tego nie precyzują, a to pobudza naszą wyobraźnię do działania i tworzenia własnej koncepcji tego "nieznanego". Ta książka to moje pierwsze spotkanie z...

"Kolor magii" to moje pierwsze spotkanie z Pratchettem i jedno z pierwszych podejść do literatury fantastycznej. W wielkim skrócie powiem tak: jestem oczarowana. Błyskotliwy styl pisania z dużym ładunkiem poczucia humoru i posypany szczyptą ironii powodował u mnie niekontrolowane wybuchy śmiechu. Książka wprowadziła mnie w bardzo pozytywny nastrój i nabrałam apetytu na jeszcze. Na szczęście miałam już pod ręką kolejną część tego wieloksięgu. Gorąco polecam zwłaszcza na "pierwszy raz" z Pratchettem.

"Kolor magii" to moje pierwsze spotkanie z Pratchettem i jedno z pierwszych podejść do literatury fantastycznej. W wielkim skrócie powiem tak: jestem oczarowana. Błyskotliwy styl pisania z dużym ładunkiem poczucia humoru i posypany szczyptą ironii powodował u mnie niekontrolowane wybuchy śmiechu. Książka wprowadziła mnie w bardzo pozytywny nastrój i nabrałam apetytu na...

"Co to jest i czy istnieje kultura arabska?" Tymi pytaniami zaczyna się ta ciekawa pozycja dla wszystkich, którzy interesują się religią, obyczajami, językiem arabskim oraz wszystkim co związane z Arabią. Napisana fachowym, przejrzystym i zrozumiałym językiem. Prowadzi nas chronologicznie przez wszystkie epoki w dziejach krajów arabskojęzycznych. Zawiera też 3 pomocne aneksy oraz indeks nazwisk. Mój apetyt na wiedzę w tej tematyce zaspokoiła w pełni.

"Co to jest i czy istnieje kultura arabska?" Tymi pytaniami zaczyna się ta ciekawa pozycja dla wszystkich, którzy interesują się religią, obyczajami, językiem arabskim oraz wszystkim co związane z Arabią. Napisana fachowym, przejrzystym i zrozumiałym językiem. Prowadzi nas chronologicznie przez wszystkie epoki w dziejach krajów arabskojęzycznych. Zawiera też 3 pomocne...

Bardzo ciekawa powieść o ludziach, którzy potrafią realizować swe cele, a takich się przecież ceni. Ciekawa kreacja bohaterów, którymi są absolwenci Harwardzkiej Szkoły Medycznej i wartka akcja powodują, że książkę czyta się z dużą dozą ciekawości. Nie przerażajmy się ilością stron, bo wraz z kolejnymi kartkami zaczniemy się martwić, że ta "gruba" książka niedługo się skończy. Polecam.

Bardzo ciekawa powieść o ludziach, którzy potrafią realizować swe cele, a takich się przecież ceni. Ciekawa kreacja bohaterów, którymi są absolwenci Harwardzkiej Szkoły Medycznej i wartka akcja powodują, że książkę czyta się z dużą dozą ciekawości. Nie przerażajmy się ilością stron, bo wraz z kolejnymi kartkami zaczniemy się martwić, że ta "gruba" książka niedługo się...

Jedna z moich ulubionych pozycji wśród literatury współczesnej. Miłość, osamotnienie, życie bez przyszłości, a wszystko to widziane przez pryzmat wojny. Portret psychologiczny głównego bohatera pokazuje wielość uczuć, wywoływanych przez okrucieństwo wojny. Jest beznadzieja, bezradność, cierpienie, ale pojawia się też miłość, a wraz z nią nadzieja na radość i szczęście. Połączenie to wzbudza emocje, daje do myślenia i wzrusza. Polecam.

Jedna z moich ulubionych pozycji wśród literatury współczesnej. Miłość, osamotnienie, życie bez przyszłości, a wszystko to widziane przez pryzmat wojny. Portret psychologiczny głównego bohatera pokazuje wielość uczuć, wywoływanych przez okrucieństwo wojny. Jest beznadzieja, bezradność, cierpienie, ale pojawia się też miłość, a wraz z nią nadzieja na radość i szczęście....

Moje drugie spotkanie z Pratchettem, tuż po "Kolorze magii". Zachwycona pierwszą częścią tego wieloksięgu, zanurzyłam się w tym fantastycznym świecie i po raz kolejny dałam się zaczarować. Wciąż żywy pełen humoru i lekko drwiący język autora nadal powoduje u mnie wybuchy niekontrolowanego śmiechu. Moja przygoda ze Światem Dysku dopiero się zaczyna i cieszę się, że wszystko przede mną :)

Moje drugie spotkanie z Pratchettem, tuż po "Kolorze magii". Zachwycona pierwszą częścią tego wieloksięgu, zanurzyłam się w tym fantastycznym świecie i po raz kolejny dałam się zaczarować. Wciąż żywy pełen humoru i lekko drwiący język autora nadal powoduje u mnie wybuchy niekontrolowanego śmiechu. Moja przygoda ze Światem Dysku dopiero się zaczyna i cieszę się, że wszystko...