Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od dawna myślałam o przeczytaniu książki, powieści której bohaterem byłaby wiara. Znalazłam (nie) przypadkiem na półce w bibliotece, opis zaintrygował nie widziałam o tych wydarzeniach nic. Mówi się oczywiście o prześladowaniach za wiarę ale mało kto podaje szczegóły, wiadomo że gdzieś na świecie ale gdzie? kiedy? dlaczego? Książka opowiada jedną z tych właśnie historii. Także zaintrygowana sięgnęłam. Piękna, poruszająca książka. O wierze, miłości i nawróceniu. Bardzo dobry portret psychologiczny głównego bohatera, przekonujący. Śledzenie losów głównego bohatera pokazuje jak wygląda zapadanie się w coś z czym się nie zgadzamy, że zło nie zawsze jest to świadomy wybór chęć krzywdy a po prostu banalna bierność, oszukiwanie się i jak trudno późnij dosłownie zobaczyć prawdę. Prawdę pokazuje miłość, piękna, czysta, niezwykła jak niezwykłe czyny do których skłania głównego bohatera. Autor przemyca wiele trafnych uwag na temat społeczeństwa aktualnych i dziś. A przede wszystkim niezwykłe poruszające świadectwo wiary, zdjęcia na końcu książki poruszające. Pokazują dobitnie że wydarzenia opisane na kartach książki miały miejsce.

Od dawna myślałam o przeczytaniu książki, powieści której bohaterem byłaby wiara. Znalazłam (nie) przypadkiem na półce w bibliotece, opis zaintrygował nie widziałam o tych wydarzeniach nic. Mówi się oczywiście o prześladowaniach za wiarę ale mało kto podaje szczegóły, wiadomo że gdzieś na świecie ale gdzie? kiedy? dlaczego? Książka opowiada jedną z tych właśnie historii....

Wspaniała książka. Głębokie treści wyjaśnione w zrozumiały sposób. Myślę, że lektura na więcej niż raz, przewodnik duchowy pozwalający zrozumieć pojęcia, które często używany zamiennie a jednak ich znaczenia ma ogromną niedostrzegalną na co dzień głębię, jak na przykład charyzmaty, owoce, dary Ducha Świętego.

Wspaniała książka. Głębokie treści wyjaśnione w zrozumiały sposób. Myślę, że lektura na więcej niż raz, przewodnik duchowy pozwalający zrozumieć pojęcia, które często używany zamiennie a jednak ich znaczenia ma ogromną niedostrzegalną na co dzień głębię, jak na przykład charyzmaty, owoce, dary Ducha Świętego.

Krótka. Głęboka. Warto. Polecam.

Myślę, że idealna książka żeby do niej wracać co jakiś czas.

Kolejny raz udowodnione że to co świat wyśmiewa ( liczne memy o autorze i ckliwych cytatach) warte jest poznania i zgłębienia, wbrew głównemu nurtowi.

Krótka. Głęboka. Warto. Polecam.

Myślę, że idealna książka żeby do niej wracać co jakiś czas.

Kolejny raz udowodnione że to co świat wyśmiewa ( liczne memy o autorze i ckliwych cytatach) warte jest poznania i zgłębienia, wbrew głównemu nurtowi.

Wreszcie będą mogła odpowiedzieć na pytanie o ulubioną książkę bez zastanowienia.

Wybitna literatura

Co za styl co za forma.

Książka traktuje czytelnika poważnie jednocześnie nie traktując poważnie wyobrażeń o poważnej literaturze takie odnoszę wrażenie.

Jakby tak porównywać dla zobrazowania to taka lepsza wersja Gombrowicza. ( Opinia po jednej książce obu autorów)

Autor potrafi coś wyśmiać poprzez interpretację nie jak to często ma miejsce przez nachalną ironię, fascynujący sposób opisywania rzeczywistości.

Wreszcie będą mogła odpowiedzieć na pytanie o ulubioną książkę bez zastanowienia.

Wybitna literatura

Co za styl co za forma.

Książka traktuje czytelnika poważnie jednocześnie nie traktując poważnie wyobrażeń o poważnej literaturze takie odnoszę wrażenie.

Jakby tak porównywać dla zobrazowania to taka lepsza wersja Gombrowicza. ( Opinia po jednej książce obu autorów)...

Książka fascynująca. Ma bardzo ciekawą strukturę narracji. Większość książek ma strukturę liniową, natomiast ta wydaje się mieć strukturę spirali, kręcimy się po okręgu odkrywając temat książki z różnych aczkolwiek wynikających z siebie i połączonych perspektyw. Można nawet odnieść wrażenie, że momentami autor się powtarza ale jest w tym stylu pisania coś nieuchwytnie ciekawego, intrygującego. Zagadnienia wydają mi się dzięki temu bardziej bliższe, nie tylko w suchy sposób przedstawione ale można je wręcz "poczuć". Tytułowa nadzieja radykalna to koncepcja bardzo dobrze omówiona. Przeplatają się tutaj rozważania filozoficzne, psychologiczne, antropologiczne z historią ludu Wron. Tematy podejmowane przez autora są w idealnych proporcjach nie ma niedosytu ani przesytu mamy kompletną opowieść. Bardzo ciekawie ukazany temat snów zarówno od strony wierzeń plemienia możemy dowiedzieć się że Indianie dzielili sny na różne kategorie i tylko niektóre uznawali za prorocze jest też psychologiczne objaśnienie marzeń sennych. Poza dosłownym odczytem książki możemy też odnieść koncepcje nadziei radykalnej, cnoty sikory, pojmowania męstwa do siebie i swojego życia chociażby w sposób metaforycznej narracji.

Książka fascynująca. Ma bardzo ciekawą strukturę narracji. Większość książek ma strukturę liniową, natomiast ta wydaje się mieć strukturę spirali, kręcimy się po okręgu odkrywając temat książki z różnych aczkolwiek wynikających z siebie i połączonych perspektyw. Można nawet odnieść wrażenie, że momentami autor się powtarza ale jest w tym stylu pisania coś nieuchwytnie...

Książka napisana z piękną wrażliwością. Postacie Apostołów ukazane są w sposób przenikliwy, inspirujący, otwierający. Wnikliwa ale zwięzła analiza ukazuje nam głębię nie widoczną czasem na pierwszy rzut oka. Zachwyciły mnie analizy znaczeń konkretnych słów różnica między Filo se a Agopo se w rozdziale o Św. Piotrze. . Obawiałam się języka ale był bardzo przystępny.

Książka napisana z piękną wrażliwością. Postacie Apostołów ukazane są w sposób przenikliwy, inspirujący, otwierający. Wnikliwa ale zwięzła analiza ukazuje nam głębię nie widoczną czasem na pierwszy rzut oka. Zachwyciły mnie analizy znaczeń konkretnych słów różnica między Filo se a Agopo se w rozdziale o Św. Piotrze. . Obawiałam się języka ale był bardzo przystępny.

Książka zostawiła mi w głowie znak zapytania. Właściwie nie wiem o czym jest ten znak zapytania. Może o sensie? Może o bezsensie? Fabuła niby prosta, jednak wydarzenia z pozoru niezwiązane wiąże nić perspektywy głównego bohatera. Zastanawiam się jak ta fabuła wyglądała(by) w oczach innych postaci. Wrażenie melancholijne, sentymentalne ale wygodne. Nie przeintelektualizowana, nie przegadana. Niebanalna na pewno. Zastanawiam się też skąd te ogromne zachwytu nad tą powieścią? Wyjątkowe wydaje się być to umiejętne balansowanie między konkretem a jednak pozostawieniem przestrzeni nam czytelnikom. Przeczytałam szybko po nocach nie mogąc się oderwać jak dawno nie czytałam.

Książka zostawiła mi w głowie znak zapytania. Właściwie nie wiem o czym jest ten znak zapytania. Może o sensie? Może o bezsensie? Fabuła niby prosta, jednak wydarzenia z pozoru niezwiązane wiąże nić perspektywy głównego bohatera. Zastanawiam się jak ta fabuła wyglądała(by) w oczach innych postaci. Wrażenie melancholijne, sentymentalne ale wygodne. Nie...