Najnowsze artykuły
-
ArtykułySherlock Holmes na tropie genetycznego skandalu. Nowa odsłona historii o detektywie już w StorytelBarbaraDorosz1
-
ArtykułyDostajesz pudełko z informacją o tym, jak długo będziesz żyć. Otwierasz? „Miara życia” Nikki ErlickAnna Sierant3
-
ArtykułyMagda Tereszczuk: „Błahostka” jest o tym, jak dobrze robi nam uporządkowanie pewnych kwestiiAnna Sierant1
-
ArtykułyLos zaprowadzi cię do domu – premiera powieści „Paryska córka” Kristin HarmelBarbaraDorosz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[11]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Średnia ocen:
6,1 / 10
227 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 486
Opinie: 15
Średnia ocen:
6,8 / 10
156 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (14 plusów)
Czytelnicy: 345
Opinie: 13
Zobacz opinię (14 plusów)
Średnia ocen:
6,1 / 10
18 ocen
Oceniła na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 51
Opinie: 3
Średnia ocen:
7,7 / 10
1129 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 1811
Opinie: 68
Średnia ocen:
7,0 / 10
311 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 483
Opinie: 7
Średnia ocen:
7,0 / 10
3876 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6996
Opinie: 66
Średnia ocen:
7,6 / 10
609 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 923
Opinie: 33
Średnia ocen:
7,6 / 10
345 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 544
Opinie: 12
Średnia ocen:
6,6 / 10
328 ocen
Oceniła na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 637
Opinie: 31
Średnia ocen:
7,4 / 10
198 ocen
Oceniła na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 471
Opinie: 16
Średnia ocen:
6,7 / 10
227 ocen
Oceniła na:
10 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 544
Opinie: 19
Swoje najlepsze lata, swoją młodość Emilia Apostoae przeżyła w komunistycznej Rumunii. Nauczyła się żyć w poprzednim systemie, i nie potrafi przestawić się na nowe czasy. Nowe, ale wcale nie takie łatwe, jak zauważa Emilia. Ze starymi problemami Emilia nauczyła się żyć, z nowymi już tak dobrze sobie nie radzi, już się gubi.
Emilia, tak naprawdę, wcale nie tęskni za komuną. Emilia tęskni za młodością i tym co bliskie, znane, choćby trudne i siermiężne. Rozumiem Emilię. Wiele jest także u nas w Polsce takich Emilii. Żyły w komunie, w komunie kochały, zakładały rodziny, pracowały, musiały jakoś ogarnąć swój byt. Wystać w kolejkach, wystarać się, uszyć, przerobić, odkupić, przefarbować.
Emilie żyły z daleka od nurtu wielkich wydarzeń politycznych. Miały swój mikroświat, o który się troszczyły. Tak wielki świat toczył się do przodu. Siłą wielu Emilii, nie tylko siłą wielkiej polityki. Napędzała je młodość i nadzieja. Przeważnie żadne z nich były komunistki. Musiały żyć w absurdzie, i w międzyczasie wystarać się o jakieś mięso na obiad.
Książka jest urocza i bezpretensjonalna,jak jej główna bohaterka, kobieta z krwi i kości. Przeczytałam ją kilka lat temu, a wciąż jestem pod wrażeniem i wracam do niej myślami. Do świata szczerej, prostolinijnej Emilii, której poprzedni system nie zdemoralizował, a nowy nie zdołał omamić fałszywym blaskiem.
No i ta dawka wspaniałego, podszytego autoironią humoru, na jaki stać tylko kobietę, która widziała już wszystko!
Swoje najlepsze lata, swoją młodość Emilia Apostoae przeżyła w komunistycznej Rumunii. Nauczyła się żyć w poprzednim systemie, i nie potrafi przestawić się na nowe czasy. Nowe, ale wcale nie takie łatwe, jak zauważa Emilia. Ze starymi problemami Emilia nauczyła się żyć, z nowymi już tak dobrze sobie nie radzi, już się gubi.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toEmilia, tak naprawdę, wcale nie tęskni za...