Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Doncowa ma niezwykle lekkie pióro, powieść pochłonęłam momentalnie. Czyta się szybko, na pewno sięgnę po pozostałe pozycje tej autorki, ale już w oryginale, gdyż wydaje mi się, że humor na tłumaczeniu może nieco tracić.

Co do fabuły, to już od samego początku podejrzewałam głównie tego człowieka, więc zaskoczenia nie było.

Doncowa ma niezwykle lekkie pióro, powieść pochłonęłam momentalnie. Czyta się szybko, na pewno sięgnę po pozostałe pozycje tej autorki, ale już w oryginale, gdyż wydaje mi się, że humor na tłumaczeniu może nieco tracić.

Co do fabuły, to już od samego początku podejrzewałam głównie tego człowieka, więc zaskoczenia nie było.

Wzruszająca opowieść o poszukiwaniu zaginionej przed laty miłości, o rozterkach moralnych, pełna przygód i naprawdę ciekawych zwrotów akcji. Polecam ludziom będącym w trakcie nauki rosyjskiego, którzy boją się sięgać po cięższą, XIX-wieczną literaturę - ta powieść napisana jest prostym, aczkolwiek barwnym językiem. Nie trzeba się bać czerwonej propagandy, wylewającej się spomiędzy wierszy, tym bardziej, że została wydana 9 lat po śmierci Stalina. Autor pisze o kulcie jednostki, ale nie jest pokazany tylko jeden punkt widzenia, o dziwo. I choć głos krytykujący system jest "zwyciężany" niejako w dyskusjach przez głos "rozsądku", to jednak jest. Ponoć powstał film na podstawie książki, więc przy okazji porównam sobie. Tak czy inaczej - polecam.

Wzruszająca opowieść o poszukiwaniu zaginionej przed laty miłości, o rozterkach moralnych, pełna przygód i naprawdę ciekawych zwrotów akcji. Polecam ludziom będącym w trakcie nauki rosyjskiego, którzy boją się sięgać po cięższą, XIX-wieczną literaturę - ta powieść napisana jest prostym, aczkolwiek barwnym językiem. Nie trzeba się bać czerwonej propagandy, wylewającej się...

Nie sądziłam, że zachwyci mnie książka pisana w latach 50. w ZSRR, a tym bardziej taka, która żyje w zgodzie z sytuacją polityczną. W każdym opowiadaniu przedstawieni są myśliwi, leśniczy oraz zwykli ludzie, którzy kochają spędzać czas w lesie, kochają przyrodę i polowania. Opisy przyrody są rewelacyjne, zapierały dech w piersiach swoim poetyzmem oraz prawdziwością (człowiek, który pisze w taki sposób o naturze, musi ją kochać). Szczególnie zapadła mi w pamięć i wzruszyła opowieść "Liesnyje tajny".
Polecam, warto się zaznajomić.

Nie sądziłam, że zachwyci mnie książka pisana w latach 50. w ZSRR, a tym bardziej taka, która żyje w zgodzie z sytuacją polityczną. W każdym opowiadaniu przedstawieni są myśliwi, leśniczy oraz zwykli ludzie, którzy kochają spędzać czas w lesie, kochają przyrodę i polowania. Opisy przyrody są rewelacyjne, zapierały dech w piersiach swoim poetyzmem oraz prawdziwością...

Nie sądziłam, że książka o łapaniu żmij może być tak ciekawa i tak wciągająca. Jestem sama szczerze zdziwiona, że nawet teraz, po skończeniu jej, wciąż o niej myślę i żal mi, że to już koniec.

Nie sądziłam, że książka o łapaniu żmij może być tak ciekawa i tak wciągająca. Jestem sama szczerze zdziwiona, że nawet teraz, po skończeniu jej, wciąż o niej myślę i żal mi, że to już koniec.

Przepiękne baśnie, podania i legendy, które narodziły się wśród ówczesnych ludów, zamieszkujących już nieistniejący Kraj Rad. Polecam każdemu, kto ceni mądrości ludowe, piękno języka, lubi baśnie i ciągnie go na Wschód :)

Przepiękne baśnie, podania i legendy, które narodziły się wśród ówczesnych ludów, zamieszkujących już nieistniejący Kraj Rad. Polecam każdemu, kto ceni mądrości ludowe, piękno języka, lubi baśnie i ciągnie go na Wschód :)