Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nigdy nie potrafiłem i nie zrozumiem tej fiksacji na temat kotów, ale opowiadanie ze świata Wiedźmina, i to dobre zawsze chętnie przygarnę. Do książki nie ukrywam zachęcił mnie wyżej wymieniony właśnie tytuł, no i trochę przyznam że mi nie podeszły te opowiadania.

Nigdy nie potrafiłem i nie zrozumiem tej fiksacji na temat kotów, ale opowiadanie ze świata Wiedźmina, i to dobre zawsze chętnie przygarnę. Do książki nie ukrywam zachęcił mnie wyżej wymieniony właśnie tytuł, no i trochę przyznam że mi nie podeszły te opowiadania.

Jeżeli drugi bohater, w tym wypadku spadkobierca tygrysiego tronu jest dalece bardziej interesującą postacią niż główny bohater i to do tego stopnia, że wkurzasz się jak musisz do niego wrócić, to coś jest nie tak. I jeszcze te nazwy, boże uchowaj, tam jeden koleś dosłownie nazywa się Kimir Zył, i jest zły wyobraźcie sobie, no umrę... + te inne dziwne imiona bohaterów, matko święta...
2 książki i kompletnie nic się nie wyjaśniło praktycznie, porzuciłem po drugiej części. Nie powiedziałbym, że książka jest totalnie zła, bo ma mocne strony i to nawet bardzo mocne, ale z drugiej strony jest nie do zniesienia momentami. No i jeszcze ta magia, to w ogóle nie ma sensu jak ona działa w tym świecie. W takim Wiedźminie, ma to sens jak czarodzieje czerpią z mocy żywiołów, a tutaj nie ma żadnego ładu, porządku, rzeczy dzieją się, bo się dzieją i nie tylko jeśli chodzi o magię, to właśnie mnie najbardziej odpycha od tej książki. Może też nie do końca rozumiem zasady panujące w tym świecie, ale nic tu nie ułatwia ich zrozumienia, myślałem, że druga część cokolwiek więcej wyjaśni, ale nie wyjaśniła, więc dałem se spokój i to z nieskrywaną irytacją.

Jeżeli drugi bohater, w tym wypadku spadkobierca tygrysiego tronu jest dalece bardziej interesującą postacią niż główny bohater i to do tego stopnia, że wkurzasz się jak musisz do niego wrócić, to coś jest nie tak. I jeszcze te nazwy, boże uchowaj, tam jeden koleś dosłownie nazywa się Kimir Zył, i jest zły wyobraźcie sobie, no umrę... + te inne dziwne imiona bohaterów,...

Tak jak w gwiazdkach, może być, ale nic mnie nie porwało. Jeśli ktoś pominie tę książkę to w sumie, aż tak wiele nie traci. Nie wiem skąd tak wysoka średnia, bo do pięt nie dorasta wcześniejszym opowiadaniom, wg mnie to już szpony i kły wypadają dużo lepiej, a przeczytałem zaledwie 4 z opowiadań, a przypominam że nie są one dziełem Sapkowskiego.

Tak jak w gwiazdkach, może być, ale nic mnie nie porwało. Jeśli ktoś pominie tę książkę to w sumie, aż tak wiele nie traci. Nie wiem skąd tak wysoka średnia, bo do pięt nie dorasta wcześniejszym opowiadaniom, wg mnie to już szpony i kły wypadają dużo lepiej, a przeczytałem zaledwie 4 z opowiadań, a przypominam że nie są one dziełem Sapkowskiego.

Najgorsza wg mnie część sagi, tylko ostatnie 200 stron jest satysfakcjonujące, a może i nawet 150. Przygód Geralta jak na lekarstwo w tej części. Jednakowoż przeczytać należy. Polecam całego "Wiesława" mimo wszystko.

Najgorsza wg mnie część sagi, tylko ostatnie 200 stron jest satysfakcjonujące, a może i nawet 150. Przygód Geralta jak na lekarstwo w tej części. Jednakowoż przeczytać należy. Polecam całego "Wiesława" mimo wszystko.