Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sam pomysł wydawał się świetny. Zachęcona opisem wzięłam się za tą lekturę i.. mam mieszane uczucia. Czegoś mi brakowało. Na pewno chemii między bohaterami, ta cała znajomość wydawała mi się strasznie jałowa. Postać Izabeli bardzo nijaka, zagubiona "sarenka" w policyjnym świecie. Postać Artura odrobinę lepsza. Historia z potencjałem ale niestety niewykorzystanym.

Sam pomysł wydawał się świetny. Zachęcona opisem wzięłam się za tą lekturę i.. mam mieszane uczucia. Czegoś mi brakowało. Na pewno chemii między bohaterami, ta cała znajomość wydawała mi się strasznie jałowa. Postać Izabeli bardzo nijaka, zagubiona "sarenka" w policyjnym świecie. Postać Artura odrobinę lepsza. Historia z potencjałem ale niestety niewykorzystanym.

To nawet mogłoby mieć sens. Sam pomysł na książkę był nawet intrygujący. Akcja dziejąca się w Japonii też jest plusem. To mogło zagrać ale niestety język, jakim posługuje się autorka, "przemyślenia" głównej bohaterki na poziomie 13 roku życia, dialogi, które praktycznie nie istnieją a jak się już pojawiają to nie mają większego sensu to wszystko sprawiło że przebrnęłam przez tą pozycję z wielkim bólem. Zdecydowanie nie polecam.

To nawet mogłoby mieć sens. Sam pomysł na książkę był nawet intrygujący. Akcja dziejąca się w Japonii też jest plusem. To mogło zagrać ale niestety język, jakim posługuje się autorka, "przemyślenia" głównej bohaterki na poziomie 13 roku życia, dialogi, które praktycznie nie istnieją a jak się już pojawiają to nie mają większego sensu to wszystko sprawiło że przebrnęłam...

Miałam bardzo długi zastój czytelniczy a ta pozycja kurzyła się na kupce wstydu kilka miesięcy. W końcu ją otworzyłam i wystarczyły niecałe dwa dni, żeby ją skończyć. Krótkie rozdziały, wartka akcja, świetnie stworzona postać Antonii, Mentora, policjant Jon też miał swoje momenty. Dość często napominała mi trylogię Larssona i jeszcze nie wiem czy to plus. Na pewno sięgnę po kolejne części.

Miałam bardzo długi zastój czytelniczy a ta pozycja kurzyła się na kupce wstydu kilka miesięcy. W końcu ją otworzyłam i wystarczyły niecałe dwa dni, żeby ją skończyć. Krótkie rozdziały, wartka akcja, świetnie stworzona postać Antonii, Mentora, policjant Jon też miał swoje momenty. Dość często napominała mi trylogię Larssona i jeszcze nie wiem czy to plus. Na pewno sięgnę po...