Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa wizja przyszłości. Świat kojarzący się trochę z grą Cyberpunk 2077. Świetna książka, choć nie udało mi się polubić głównego bohatera. Bardzo chaotyczny i często zmieniający zdanie. W fabule jest też zdecydowanie zbyt wiele niesamowitych zbiegów okoliczności. Końcówka dość poruszająca, zwłaszcza jak się samemu jest rodzicem.

Bardzo ciekawa wizja przyszłości. Świat kojarzący się trochę z grą Cyberpunk 2077. Świetna książka, choć nie udało mi się polubić głównego bohatera. Bardzo chaotyczny i często zmieniający zdanie. W fabule jest też zdecydowanie zbyt wiele niesamowitych zbiegów okoliczności. Końcówka dość poruszająca, zwłaszcza jak się samemu jest rodzicem.

Współczesna wersja Zbrodni i Kary. Ciekawa, trzymająca w napięciu książka. Bardzo duszny klimat, chciałoby się aby jak najszybciej się skończyła i dała odetchnąć.

Współczesna wersja Zbrodni i Kary. Ciekawa, trzymająca w napięciu książka. Bardzo duszny klimat, chciałoby się aby jak najszybciej się skończyła i dała odetchnąć.

Odcinanie kuponów od znakomitej sagi. Fajnie się czytało, ale ta książka nie była nikomu potrzebna.

Odcinanie kuponów od znakomitej sagi. Fajnie się czytało, ale ta książka nie była nikomu potrzebna.

Był i nadal jest to mój ulubiony tom Sagi Wiedźmińskiej.

Był i nadal jest to mój ulubiony tom Sagi Wiedźmińskiej.

Nadal znakomite, choć ten tom zawsze lubiłem chyba najmniej. Mimo to i tak jest świetny.

Nadal znakomite, choć ten tom zawsze lubiłem chyba najmniej. Mimo to i tak jest świetny.

Po latach nadal znakomite. Niektóre książki źle się starzeją, ale nie Wiedźmin. Wracam do tego z takim samym zachwytem jak przed laty. Powiedziałbym, że nawet po kolejnym przeczytaniu te książki zyskują. Pamiętam, że za pierwszym razem nie wszystko rozumiałem jeśli chodzi o relacje bohaterów i sytuację polityczną. Ale to było wiele lat i wiele powrotów do sagi temu.

Po latach nadal znakomite. Niektóre książki źle się starzeją, ale nie Wiedźmin. Wracam do tego z takim samym zachwytem jak przed laty. Powiedziałbym, że nawet po kolejnym przeczytaniu te książki zyskują. Pamiętam, że za pierwszym razem nie wszystko rozumiałem jeśli chodzi o relacje bohaterów i sytuację polityczną. Ale to było wiele lat i wiele powrotów do sagi temu.

Tak samo świetne jak wiele lat temu. Najwyższa półka literatury fantasy.

Tak samo świetne jak wiele lat temu. Najwyższa półka literatury fantasy.

Wracam po wielu latach do tych opowiadań. Nic się nie zestarzały. Nadal są rewelacyjne i stanowią jedne z perełek literatury fantasy.

Wracam po wielu latach do tych opowiadań. Nic się nie zestarzały. Nadal są rewelacyjne i stanowią jedne z perełek literatury fantasy.

Tom bardzo podobny do poprzedniego. Ciągła walka, pogoń, pojmania, oswobodzenia. Szybko staje się to męczące. Zakończenie nie do końca takie jakie bym sobie wymarzył. Ciekawa trylogia, ale pierwszy tom w moim mniemaniu i tak jest najlepszy.

Tom bardzo podobny do poprzedniego. Ciągła walka, pogoń, pojmania, oswobodzenia. Szybko staje się to męczące. Zakończenie nie do końca takie jakie bym sobie wymarzył. Ciekawa trylogia, ale pierwszy tom w moim mniemaniu i tak jest najlepszy.

Dobra książka, ale nie tak ciekawa jak pierwszy tom. W Narrenturm było zdecydowanie więcej humoru. No i te ciągłe porwania i oswobodzenia Reynmara zaczęły być męczące. Za dużo tego jak na jedną książkę.

Dobra książka, ale nie tak ciekawa jak pierwszy tom. W Narrenturm było zdecydowanie więcej humoru. No i te ciągłe porwania i oswobodzenia Reynmara zaczęły być męczące. Za dużo tego jak na jedną książkę.

Dwa ciekawe długie opowiadania o doktorze Skórzewskim i dwa krótsze, trochę mniej interesujące.

Dwa ciekawe długie opowiadania o doktorze Skórzewskim i dwa krótsze, trochę mniej interesujące.

Tytułowe opowiadanie ukazuje nam losy młodego doktora Skórzewskiego i jest zdecydowanie jednym z ciekawszych w tym zbiorze. Aczkolwiek odnoszę wrażenie, że pomysły na nowe historie są wymyślane już nieco na siłę. Nie są to tak ciekawe opowiadania jak kiedyś.

Tytułowe opowiadanie ukazuje nam losy młodego doktora Skórzewskiego i jest zdecydowanie jednym z ciekawszych w tym zbiorze. Aczkolwiek odnoszę wrażenie, że pomysły na nowe historie są wymyślane już nieco na siłę. Nie są to tak ciekawe opowiadania jak kiedyś.

Najciekawszy tom z całej trylogii. W końcu poznajemy odpowiedzi na wszystkie pytania. Książka przesycona ciągłą akcją.

Najciekawszy tom z całej trylogii. W końcu poznajemy odpowiedzi na wszystkie pytania. Książka przesycona ciągłą akcją.

Jedna z najsłabszych książek Pilipiuka. W pierwszym tomie przynajmniej coś się działo, tutaj nic ciekawego.

Jedna z najsłabszych książek Pilipiuka. W pierwszym tomie przynajmniej coś się działo, tutaj nic ciekawego.

Chyba się zestarzałem, bo dziś opowiadania o Jakubie są dla mnie po prostu głupie. Kiedyś uwielbiałem, teraz mnie tylko irytują.

Chyba się zestarzałem, bo dziś opowiadania o Jakubie są dla mnie po prostu głupie. Kiedyś uwielbiałem, teraz mnie tylko irytują.

Tom w moim mniemaniu lepszy niż "Trucizna" i "Karpie Bijem", ale nadal jeden ze słabszych. Coraz więcej podróży do innych światów i rzeczywistości, jakby brakowało już pomysłów na przygody w Wojsławicach. Ponadto na określenia takie jak "Furda", "Wot te na" czy "Nasza chata z kraja" reaguję wręcz alergicznie. Przeczytałem 40 książek Pilipiuka i w każdej wałkuje te same teksty, których nikt poza nim nie używa i nie rozumie. Wplatanie jakichś przedpotopowych powiedzonek do każdej jego książki wybija totalnie z rytmu czytania. Brzmi to tak nienaturalnie, kiedy we współczesności bohater używa jakichś dawno wymarłych słów i jeszcze rozmówcy go rozumieją, zupełnie jakby każdy tak mówił. Nie panie Pilipiuk, nikt tak nie mówi pewnie od stu lat albo dłużej.

Tom w moim mniemaniu lepszy niż "Trucizna" i "Karpie Bijem", ale nadal jeden ze słabszych. Coraz więcej podróży do innych światów i rzeczywistości, jakby brakowało już pomysłów na przygody w Wojsławicach. Ponadto na określenia takie jak "Furda", "Wot te na" czy "Nasza chata z kraja" reaguję wręcz alergicznie. Przeczytałem 40 książek Pilipiuka i w każdej wałkuje te same...

Tytułowe opowiadanie jest najciekawszym elementem tego zbioru. Cała reszta wypada dość średnio. Moim zdaniem jest to jeden ze słabszych tomów opowiadań z serii Światów Pilipiuka.

Tytułowe opowiadanie jest najciekawszym elementem tego zbioru. Cała reszta wypada dość średnio. Moim zdaniem jest to jeden ze słabszych tomów opowiadań z serii Światów Pilipiuka.

Po przeczytaniu tej książki zrozumiałem dlaczego spotyka się ona z taką falą hejtu. W świecie zatrutym lewactwem i poprawnością polityczną, ktoś kto mówi jak jest naprawdę zawsze będzie wrogiem publicznym. Zgadzam się ze wszystkim co autor mówi odnośnie uchodźców. Oby nas nie spotkał taki los jak Szwecji, choć po ostatnich wyborach wiele wskazuje na to, że jest to nieuchronne. Jak mawia przysłowie "Zły to ptak co własne gniazdo kala".

Po przeczytaniu tej książki zrozumiałem dlaczego spotyka się ona z taką falą hejtu. W świecie zatrutym lewactwem i poprawnością polityczną, ktoś kto mówi jak jest naprawdę zawsze będzie wrogiem publicznym. Zgadzam się ze wszystkim co autor mówi odnośnie uchodźców. Oby nas nie spotkał taki los jak Szwecji, choć po ostatnich wyborach wiele wskazuje na to, że jest to...

Bardzo ciekawa książka. Ciekawie poprowadzone losy Pałacu przez kilka epok. Zakończenie w stylu Pilipiuka, obnaża w trochę przerysowany sposób lewicową ideologię. Zdecydowanie jedna z lepszych książek autora.

Bardzo ciekawa książka. Ciekawie poprowadzone losy Pałacu przez kilka epok. Zakończenie w stylu Pilipiuka, obnaża w trochę przerysowany sposób lewicową ideologię. Zdecydowanie jedna z lepszych książek autora.

Kolejny udany tom opowiadań. Jest tu kilka ciekawych historii.

Kolejny udany tom opowiadań. Jest tu kilka ciekawych historii.