Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż... Mam mieszane uczucia - dokładnie tak samo jak mieszane są opinie odnośnie tej książki.
Lubie styl pisania autorki, nie powiem, kilka jej pozycji mam już za sobą, wiele jeszcze przed sobą, jednak podchodzę do nich raczej z entuzjazmem właśnie ze względu na jej styl - prosty, nieskomplikowany przyjemny w odbiorze.
Beautiful Graves opowiada historię o stracie i poczuciu winy, o sposobach na poradzenie sobie z niechcianymi uczuciami, o miłości, przeznaczeniu i bratnich duszach, o przyjaźni która przetrwała pomiędzy wątkami można również dostrzec sporą dozę kompleksów, niskiej samooceny i braku pewności siebie - jednakże jest to podane często w sposób bardzo infantylny, małostkowy wręcz bym powiedziała, że autorka tworząc główną bohaterkę w pewnym momencie pokpiła sprawę.
Everlynne po stracie ukochanej mamy, pogrążyła się we własnych wyrzutach sumienia, odcinając się od swojej rodziny i przyjaciół, wyjeżdża daleko i tam wiedzie życie pozbawione większego sensu i nie mające żadnego konkretnego celu w życiu. Na jej drodze po tym jak odcięła się od ukochanego chłopaka i uciekła od rodziny staje Dominic. I jakby na tym etapie wszystko się zgadza, jest szansa na rozwój, na powrót do życia, pogodzenie się ze strata i wyrzutami sumienia. Na każdym kroku los również pcha jej w ramiona jej bratnią duszę. I teraz największy plus tej książki to Joe, chociaż jest trochę płaską postacią, bo wiele informacji o nim nie mamy, autorka nie zagłębiła się jakoś w bardzo w stworzenie go na tyle wyrazie by każdy z nas mógł go sobie zwizualizować. Pomimo tego bardzo przypadł mi do gustu, jego samozaparcie, wiara w jego miłość do Ever i do tego, że ich związek ma szansę na przetrwanie.
Historia sama w sobie naprawdę fajna, brakuje w niej trochę polotu, ale szybko przyjemnie się czyta.
Z minusów (a trochę ich jest, mogą pojawić się spoilery):
- Zmiana siebie, własnej osobowości, zainteresowań, upodobań tylko dlatego, że ktoś zwrócił na bohaterkę uwagę. To dla mnie ogromna red flag, ale taka totalnie, jestem za tym by bohaterki miały własne zdanie, broniły go zajadle i nie pozwalały by pierwsza lepsza osoba miała na nie tak wielki wpływ. Dominic którego dostaliśmy był w porządku postacią ale jego uczucia tak wyolbrzymione już nie.
- Utwierdzanie się w przekonaniu, że ludzie bez niej mieli by lepiej. To tak idiotyczny motyw, że aż brak mi słów, nie znoszę go. Ludzie mózgi maja, myśleć i wyrażać opinie i własne zdanie potrafią, powinno im się na to pozwolić, autorka powinna o tym pamiętać.
- Użalanie się nad sobą do tego momentu aż ludzie wokół niej porzucają własne cele by przy niej być.
- OCZEKIWANIE że Joe się zawsze pojawi. No to mnie potężnie wkurzyło. Facet dostawał od niej za każdym razem kopa w dupę, a ona nadal oczekiwała, że ten się pojawi. Największy red flag tej książki. Związki polegają na poświęceniu i staraniach obu stron. A on dawał z siebie wszystko w momencie kiedy ona nie dała totalnie nic. Taka typowa tępa dzida.
Generalnie główna bohaterka miała potencjał, ale autorka gdzieś poplątała osobowości i dała nam mix który jest ciężki do przełknięcia, końcówka książki jest tak infantylna, że czytałam i się śmiałam, naprawdę. Pozycja do przeczytania, nie wiem czy do niej wrócę, na razie stanie na półce z resztą pozycji tej autorki, jednak uważam, że jest to jak na razie najsłabsza książka jaką czytałam od L.J. Shen.
Jednak mogę polecić jako taki szybki odmóżdżacz, raczej zniknie w tle innych książek.

Cóż... Mam mieszane uczucia - dokładnie tak samo jak mieszane są opinie odnośnie tej książki.
Lubie styl pisania autorki, nie powiem, kilka jej pozycji mam już za sobą, wiele jeszcze przed sobą, jednak podchodzę do nich raczej z entuzjazmem właśnie ze względu na jej styl - prosty, nieskomplikowany przyjemny w odbiorze.
Beautiful Graves opowiada historię o stracie i...