Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba najelpsza książka tej autorki - znacznie bardziej mi się podobała niż osławiony 'Jeździec' i bestsellerowe '11 godzin'. Świetna konstrukcja, zagadka, która trzyma w napięciu, ciekawi bohaterowie.

Chyba najelpsza książka tej autorki - znacznie bardziej mi się podobała niż osławiony 'Jeździec' i bestsellerowe '11 godzin'. Świetna konstrukcja, zagadka, która trzyma w napięciu, ciekawi bohaterowie.

Miałam odpocząć od książek Link po ostatnich dwóch nieudanych spotkaniach. Nie dotrzymałam słowa i nie żałuję - ta naprawdę mnie wciągnęła! Autorka znowu zaskakuje, świetnie buduje napięcie, obserwujemy dwie historie, niby wiemy, co je splata, a jednak... nie do końca.
Mogę polecić!

Miałam odpocząć od książek Link po ostatnich dwóch nieudanych spotkaniach. Nie dotrzymałam słowa i nie żałuję - ta naprawdę mnie wciągnęła! Autorka znowu zaskakuje, świetnie buduje napięcie, obserwujemy dwie historie, niby wiemy, co je splata, a jednak... nie do końca.
Mogę polecić!

Typowa dla Link powieść, ani lepsza ani gorsza niż inne. Znowu rodzinna tajemnica, sięganie w przeszłość... Po przeczytaniu 7 czy 8 innych książek Link ta trochę mnie znudziła i nie zaskoczyła. Może muszę odpocząć od tej autorki?

Typowa dla Link powieść, ani lepsza ani gorsza niż inne. Znowu rodzinna tajemnica, sięganie w przeszłość... Po przeczytaniu 7 czy 8 innych książek Link ta trochę mnie znudziła i nie zaskoczyła. Może muszę odpocząć od tej autorki?

Nie umiem zachwycić się bez reszty książkami Katarzyny Bondy, mimo że przeczytałam już trzy. Moim zdaniem jest w nich za dużo rozpraszających elementów. Skoro ma to być kryminał, to wszystkie te dodatkowe elementy, wprowadzane chwilami na siłę, wybujałe ambicje autorki odciągają czytelnika od głównego wątku i wprowadzają chaos.
Historia ciekawa, bohaterowie też, warsztat pisarki w porządku - ale tytuł Królowej Kryminału wydaje mi się nieco przesadzony.

Nie umiem zachwycić się bez reszty książkami Katarzyny Bondy, mimo że przeczytałam już trzy. Moim zdaniem jest w nich za dużo rozpraszających elementów. Skoro ma to być kryminał, to wszystkie te dodatkowe elementy, wprowadzane chwilami na siłę, wybujałe ambicje autorki odciągają czytelnika od głównego wątku i wprowadzają chaos.
Historia ciekawa, bohaterowie też, warsztat...

Bardzo klimatyczna historia. Surowy klimat, surowi ludzie, skrywane głęboko emocje.
Polecam też film, choć do książki trochę mu brakuje.

Bardzo klimatyczna historia. Surowy klimat, surowi ludzie, skrywane głęboko emocje.
Polecam też film, choć do książki trochę mu brakuje.

Klaustrofobiczna, bardzo realistyczna historia, inspirowana prawdziwym wydarzeniem. Oates tworzy doskonale atmosferę grozy, sprawia, że czujemy zwierzęcy strach i nadzieję głównej bohaterki.
Od czasu, kiedy przeczytałam tę książkę, minęło wiele lat, ale wciąż o niej myślę przejeżdżając przez most albo biorąc ostry zakręt nad rzeką. A także wtedy, kiedy słyszę w TV coś o rodzinie Kennedych.

Klaustrofobiczna, bardzo realistyczna historia, inspirowana prawdziwym wydarzeniem. Oates tworzy doskonale atmosferę grozy, sprawia, że czujemy zwierzęcy strach i nadzieję głównej bohaterki.
Od czasu, kiedy przeczytałam tę książkę, minęło wiele lat, ale wciąż o niej myślę przejeżdżając przez most albo biorąc ostry zakręt nad rzeką. A także wtedy, kiedy słyszę w TV coś o...

Magiczna powieść, naprawdę pachnąca czekoladą.
Czytałam wiele lat temu, ale wciąż pamiętam ten klimat, niezwykłą historię, wspaniale wykreowanych bohaterów.
Film, mimo że piękny, nie dorównał książce.
Żałuję, że autorka zaczęła potem pisać książki bardziej ezoteryczne, i przestałam ją czytać.

Magiczna powieść, naprawdę pachnąca czekoladą.
Czytałam wiele lat temu, ale wciąż pamiętam ten klimat, niezwykłą historię, wspaniale wykreowanych bohaterów.
Film, mimo że piękny, nie dorównał książce.
Żałuję, że autorka zaczęła potem pisać książki bardziej ezoteryczne, i przestałam ją czytać.

Trzyma w napięciu, dobrze napisana, chwilami doskonale nawet. Ale religijne wstawki bardzo mi działały na nerwy - i wiem, że nie tylko mi. I to bez względu na stosunek do religii. Jakoś w powieści tego typu wydawły mi się nie na miejscu.

Trzyma w napięciu, dobrze napisana, chwilami doskonale nawet. Ale religijne wstawki bardzo mi działały na nerwy - i wiem, że nie tylko mi. I to bez względu na stosunek do religii. Jakoś w powieści tego typu wydawły mi się nie na miejscu.

Ciekawy pomysł, ciekawy zbiór nazwisk. Jedne opowiadania lepsze, inne słabsze, jak to zwykle w antologiach. Ale warto przeczytać. Mam wrażenie, że autorzy mieli dobrą zabawę przy tym zadaniu, które postawiła przed nimi Zadie Smith.
Jej opowiadanie zresztą należy do tych bardziej udanych. Widać, że podeszła serio do tej pracy i starała się stworzyć niepowtarzalną postać (a nawet małą galerię postaci)

Ciekawy pomysł, ciekawy zbiór nazwisk. Jedne opowiadania lepsze, inne słabsze, jak to zwykle w antologiach. Ale warto przeczytać. Mam wrażenie, że autorzy mieli dobrą zabawę przy tym zadaniu, które postawiła przed nimi Zadie Smith.
Jej opowiadanie zresztą należy do tych bardziej udanych. Widać, że podeszła serio do tej pracy i starała się stworzyć niepowtarzalną postać (a...

Bardzo lubię autora, ale ta książka należy do jego słabszych. Opowiadania bez wdzięku i polotu, za który tak go cenię. Jakby trochę zabrakło pomysłu. Ale piękny język i poczucie humoru pozostały.

Bardzo lubię autora, ale ta książka należy do jego słabszych. Opowiadania bez wdzięku i polotu, za który tak go cenię. Jakby trochę zabrakło pomysłu. Ale piękny język i poczucie humoru pozostały.

Chciałam przekonać się, jak radzi sobie J.K. Rowling z prozą dla dorosłego czytelnika. Okazuje się, że radzi sobie bardzo dobrze. Największe brawa za bardzo ciekawą, niebanalną postać głównego bohatera i jego asystentki. Jeden z najzabawniejszych pełnokrwistych duetów. Sama intryga trochę pozostawia do życzenia, ale mogę jej to darować. Czekam na ciąg dalszy, podobno ma być kilka tomów.

Chciałam przekonać się, jak radzi sobie J.K. Rowling z prozą dla dorosłego czytelnika. Okazuje się, że radzi sobie bardzo dobrze. Największe brawa za bardzo ciekawą, niebanalną postać głównego bohatera i jego asystentki. Jeden z najzabawniejszych pełnokrwistych duetów. Sama intryga trochę pozostawia do życzenia, ale mogę jej to darować. Czekam na ciąg dalszy, podobno ma być...

Kolejna dobra książka Picoult. Ona jest mistrzynią kameralnych rodzinnych dramatów, rozciąganych na szerszym tle. Dramatów, które mogą spotkać każdego. Pozycja obowiązkowa dla rodziców nastolatków - i dla tych, których dzieci niedługo będą nastolatkami. A właściwie, dla wszystkich, którzy żyją w rodzinie, i czasami zastanawiają się, czy na pewno dobrze wybrali partnera, czy mogą na niego liczyć, co tutaj robią...

Kolejna dobra książka Picoult. Ona jest mistrzynią kameralnych rodzinnych dramatów, rozciąganych na szerszym tle. Dramatów, które mogą spotkać każdego. Pozycja obowiązkowa dla rodziców nastolatków - i dla tych, których dzieci niedługo będą nastolatkami. A właściwie, dla wszystkich, którzy żyją w rodzinie, i czasami zastanawiają się, czy na pewno dobrze wybrali partnera, czy...

Przeczytałąm po raz piąty albo szósty. Wielka klasyka, którą wciąż odkrywam dla siebie na nowo. Chyba powiedziano już o niej wszystko. Wzrusza, śmieszy, a przede wszystkim pokazuje ważne prawdy o świecie i ludzkiej psychice.

Przeczytałąm po raz piąty albo szósty. Wielka klasyka, którą wciąż odkrywam dla siebie na nowo. Chyba powiedziano już o niej wszystko. Wzrusza, śmieszy, a przede wszystkim pokazuje ważne prawdy o świecie i ludzkiej psychice.

Piękne, magiczne ilustracje. Smutna, tragiczna historia pokazana tak, by nie przerazić dzieci. Można czytać razem - dziecko odczyta ją inaczej niż dorosły. Można też powracać do niej po latach.

Piękne, magiczne ilustracje. Smutna, tragiczna historia pokazana tak, by nie przerazić dzieci. Można czytać razem - dziecko odczyta ją inaczej niż dorosły. Można też powracać do niej po latach.

Obcy ludzie nagle stają się sobie bliscy w obliczu nieszczęścia. Niby banalne ale czyta się doskonale. Zwłaszcza w mroźne dni, kiedy tęskni się za wakacjami w Grecji.

Obcy ludzie nagle stają się sobie bliscy w obliczu nieszczęścia. Niby banalne ale czyta się doskonale. Zwłaszcza w mroźne dni, kiedy tęskni się za wakacjami w Grecji.

Kwintesencja powieści. Klasyka, którą niestety większość osób zna, ale tylko z filmu. Jest bardzo dobry, ale nie pokazuje wszystkich wątków i niuansów, oraz niejednoznacznych wcale charakterów bohaterów. Historia USA, pokazana przez historię jednej rodziny a w zasadzie jednej kobiety i jej bliskich. Bardzo polecam!

Kwintesencja powieści. Klasyka, którą niestety większość osób zna, ale tylko z filmu. Jest bardzo dobry, ale nie pokazuje wszystkich wątków i niuansów, oraz niejednoznacznych wcale charakterów bohaterów. Historia USA, pokazana przez historię jednej rodziny a w zasadzie jednej kobiety i jej bliskich. Bardzo polecam!

Wśród dzieci z mojej rodziny, i ich przyjaciół, i przyjaciół tamtych przyjaciół, książki z tej serii robią wielką furorę. Są pożyczane sobie wzajemnie i kolekcjonowane. Znam dzieci, które zaczęły czytać właśnie dzięki nim. Zabawne ilustracje, duże litery i zagadka kryminalna. A przy okazji możliwość poznania różnych miejsc, do których zwykłe dzieci nie wchodzą i panujących tam zasad. 'Tajemnica diamentów' trafiła w moje ręce jako pierwsza z tej serii. Zabawna i pokazująca w ciekawy sposób pracę ludzi, którzy diamentami handlują. Mogę polecić, zwłaszcza dla tych dzieci, które zaczynają same czytać.

Wśród dzieci z mojej rodziny, i ich przyjaciół, i przyjaciół tamtych przyjaciół, książki z tej serii robią wielką furorę. Są pożyczane sobie wzajemnie i kolekcjonowane. Znam dzieci, które zaczęły czytać właśnie dzięki nim. Zabawne ilustracje, duże litery i zagadka kryminalna. A przy okazji możliwość poznania różnych miejsc, do których zwykłe dzieci nie wchodzą i panujących...

Chyba ostatnia książka z serii 'Jeżycjada', którą czytałam z prawdziwą przyjemnością, śmiejąc się w głos. Potem niestety 'Jeżycjada' stała się zbyt dydaktyczna i już przestała mnie zachwycać. Ale do języka mojej rodziny weszło sporo powiedzonek Aurelii zwanej Genowefcią. Polecam serdecznie.

Chyba ostatnia książka z serii 'Jeżycjada', którą czytałam z prawdziwą przyjemnością, śmiejąc się w głos. Potem niestety 'Jeżycjada' stała się zbyt dydaktyczna i już przestała mnie zachwycać. Ale do języka mojej rodziny weszło sporo powiedzonek Aurelii zwanej Genowefcią. Polecam serdecznie.

Trochę jak Adrian Mole dla dorosłych. Bardzo zabawne, niegrzeczne, szalone. Chwilami na granicy dobrego smaku.

Trochę jak Adrian Mole dla dorosłych. Bardzo zabawne, niegrzeczne, szalone. Chwilami na granicy dobrego smaku.

O tej książce napisano już chyba wszystko. Dzięki niej moje dzieci zaczęły czytać książki.

O tej książce napisano już chyba wszystko. Dzięki niej moje dzieci zaczęły czytać książki.