Następczyni

Po przeczytaniu czwartego tomu Rywalek stwierdzam że autorka obniżyła poziom. Młode czytelniczki bo szczególnie do nich skierowana jest "Następczyni" otrzymały jeszcze bardziej odrealnioną, przelukrowaną baśń, która niczego nie uczy.

Mam wrażenie że autorce zabrakło pomysłu, więc wróciła do utartej ścieżki czyli kolejnego konkursu tym razem na księcia Illei.
Tej historii nie można nazwać powieścią, gdyż brak choćby pobieżnych opisów miejsc, nawet o Pałacu Królewskim wiemy tyle że jest ogromny i wielopiętrowy.
Postacie prócz tych czołowych opisano bardzo pobieżnie. Tak długo się uśmiechają, że bolą ich policzki, a czytelnikowi zbiera się na mdłości.

Raczej powolna akcja i niskie napięcie nie pomagają w czytaniu.
Jedynie ciepły, spokojny klimat i zwiewnie lekkie pióro pozwalają by cieszyć się z tej historii.
Kiera Cass nie potrafiła zachować baśniowego klimatu wzmiankując o takich państwach jak Niemcy czy Francja, a w wielu z niezliczonych królewskich komnat można znaleźć telewizory, nie wspominając o dziennikarzach.

Nie polecam tej książki osobom dojrzałym oraz chłopakom. Ponad trzystu-stronicowej baśni stawiam 6/10.

Po przeczytaniu czwartego tomu Rywalek stwierdzam że autorka obniżyła poziom. Młode czytelniczki bo szczególnie do nich skierowana jest "Następczyni" otrzymały jeszcze bardziej odrealnioną, przelukrowaną baśń, która niczego nie uczy.

Mam wrażenie że autorce zabrakło pomysłu, więc wróciła do utartej ścieżki czyli kolejnego konkursu tym razem na księcia Illei.
Tej historii...

Pochłonęłam tę trylogię, a właściwie kontynuację,gdy byłam nastolatką. Polecam, ciekawa historia, która jest sensowna, intrygująca i wciągająca :)

Pochłonęłam tę trylogię, a właściwie kontynuację,gdy byłam nastolatką. Polecam, ciekawa historia, która jest sensowna, intrygująca i wciągająca :)

Była okej, tylko zarzut jaki mam to wiele razy wałkowanie tego samego gdyby nie to to byłoby więcej ⭐ dużo się dzieje, ale wielokrotnie chociażby główna bohaterka myśli to samo i to samo to trochę mnie irytowało

Była okej, tylko zarzut jaki mam to wiele razy wałkowanie tego samego gdyby nie to to byłoby więcej ⭐ dużo się dzieje, ale wielokrotnie chociażby główna bohaterka myśli to samo i to samo to trochę mnie irytowało

Cytuję "beznadziejnie nudna fabuła. Bohaterowie są tragiczni, nie da się polubić żadnego. Nie polecam." W całości popieram.

Cytuję "beznadziejnie nudna fabuła. Bohaterowie są tragiczni, nie da się polubić żadnego. Nie polecam." W całości popieram.

Jestem absolutnie zachwycona

Opis książki:
Dwadzieścia lat temu America Singer wzięła udział w Eliminacjach i zdobyła serce księcia Maxona. Teraz nadszedł czas, by swoje Eliminacje zorganizowała księżniczka Eadlyn. Eadlyn nie oczekuje, że jej Eliminacje będą choć odrobinę przypominać bajkową historię romansu jej rodziców. Jednak gdy rozpoczyna się rywalizacja, dziewczyna odkrywa, iż znalezienie szczęśliwego zakończenia nie jest tak niemożliwe, jak zawsze się spodziewała.

Moja opinia:
Jestem absolutnie zachwycona. Nie wiem czy dobrze robię pisząc tę opinię pół godziny po skończeniu ale myślę że jutro bardzo wielu aspektów zapomnę. Mam odnośnie tej książki na pewno bardzo dużo personalnych przemyśleń które zostawię sobie dla siebie. A mimo to to będzie pewnie mocno rozbudowana recenzja. Zacznę od postaci ponieważ mocno się one zmieniają po pierwszych trzech częściach Selekcji. Eadlyn jest wspaniała. To jak ona jest cudowną postacią to szok. Pokazuje ona że te dziewczyny które są najbardziej silne i niezależne są tymi które najbardziej się boją stracenia kontroli. Następczyni tronu dąży do perfekcji, a na każdym kroku natrafia na osoby które są od niej lepsze. Dziewczyna dusi się we własnym ciele. Gdybym miała opisywać każdego kandydata zajęłoby mi to dużo za dużo więc trochę to skrócę. Każdy z ostatniego składu ma w sobie coś niesamowitego. Zastanawiałam się mógłbym wybrała na miejscu Eadlyn i doszłam do wniosku że nikogo, bo ostatnia chyba jedenastka jest czarująca. Coś za co pokochałam tą część jest fakt podążania za wybierającą a nie kandydatką. Dzięki temu nie mam najmniejszego pojęcia jak to się potoczy w kolejnym tomie. Wracając jeszcze do postaci to tak jak Maxson nadal jest uroczy i mimo swojego położenia ,,normalny” tak postać Ami bardzo się zmieniła. Rozumiem że stała się ona dorosła ale straciła wszystkie cechy za które lubiłam ją w np. Jedynej. W każdym razie zakochałam się w tej części bardziej niż w innych, i mimo że na końcówce krztusiłam się łazami nie mogę się doczekać aż sięgnę po następny tom.

Moja ocena:
10/10

,,-Wydaje mi się, że nikt nie wie na pewno, czego szuka, dopóki tego nie znajdzie.”

Jestem absolutnie zachwycona

Opis książki:
Dwadzieścia lat temu America Singer wzięła udział w Eliminacjach i zdobyła serce księcia Maxona. Teraz nadszedł czas, by swoje Eliminacje zorganizowała księżniczka Eadlyn. Eadlyn nie oczekuje, że jej Eliminacje będą choć odrobinę przypominać bajkową historię romansu jej rodziców. Jednak gdy rozpoczyna się rywalizacja, dziewczyna...

Nie wiem jakim cudem ją skończyłam czytać. Chyba mam dosyć tego świata. Kobiet które w niej są i nierealnych chłopców szukających miłości u boku przyszłej królowej.

Nie nie nie
To totalnie zaprzecza jakiejkolwiek logice. Nawet nie wciąga ta część porównując do poprzednich.

Myślę że po kolejną aczkolwiek ostatnią nie sięgnę. Planowałam, ale chyba nie dam rady.

Nie wiem jakim cudem ją skończyłam czytać. Chyba mam dosyć tego świata. Kobiet które w niej są i nierealnych chłopców szukających miłości u boku przyszłej królowej.

Nie nie nie
To totalnie zaprzecza jakiejkolwiek logice. Nawet nie wciąga ta część porównując do poprzednich.

Myślę że po kolejną aczkolwiek ostatnią nie sięgnę. Planowałam, ale chyba nie dam rady.

Niestety nie jest to dobra kontynuacja serii. Córka Maxona i Americi nie jest nawet w połowie tak interesującą bohaterką jak jej rodzice. Zupełnie nie zdobyła mojej sympatii. Również pomysł na fabułę - urządzenie Eliminacji z odwróceniem płci nie wydał mi się ani trochę powiewem świeżości a raczej odtwórczy i do tego w dość kiepski sposób.

Niestety nie jest to dobra kontynuacja serii. Córka Maxona i Americi nie jest nawet w połowie tak interesującą bohaterką jak jej rodzice. Zupełnie nie zdobyła mojej sympatii. Również pomysł na fabułę - urządzenie Eliminacji z odwróceniem płci nie wydał mi się ani trochę powiewem świeżości a raczej odtwórczy i do tego w dość kiepski sposób.

Na pewno rywalki bardziej mi się podobały. Troszeczkę nudna tak szczerze. Nic za bardzo się nie dzieje ale liczę że „Korona" będzie ciekawsza.

Na pewno rywalki bardziej mi się podobały. Troszeczkę nudna tak szczerze. Nic za bardzo się nie dzieje ale liczę że „Korona" będzie ciekawsza.

Moim zdaniem ciekawa kontynuacja serii. Polecam.

Moim zdaniem ciekawa kontynuacja serii. Polecam.

Zdecydowanie moja ulubiona część z wszystkich. Główna bohaterka bardzo do mnie przemawia, jej cechy, jej skryte maski po prostu coś cudownego. Naprawdę przyjemnie czyta mi się o dzieciach króla Maxona.

Zdecydowanie moja ulubiona część z wszystkich. Główna bohaterka bardzo do mnie przemawia, jej cechy, jej skryte maski po prostu coś cudownego. Naprawdę przyjemnie czyta mi się o dzieciach króla Maxona.