Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przygody Artema były dla mnie ciężkim przeżyciem. Co i rusz miałam ochotę wejść do książki by, niegrzecznie i lekko powiedziane, przyłożyć chłopakowi w twarz krzesłem. Glukhobsky sprawił swoim piórem, że Artem stał mi się bliski do tego stopnia, że z niepokojem obserwowałam jego losy i naiwne pchanie się na przód. Z każdym razem gdy mój młody przyjaciel wpadał w tarapaty nie mogłam spać! Kontrowersyjne podejście do religii i ideologii, przemyślenia głębokie i mnóstwo brudnej, szarej i przerażającej (szczególnie wielkie stwory z powierzchni śledzą ludzi!) postapokaliptystycznej rzeczywistości. Minus za ból istnienia po zakończeniu książki... nie byłam gotowa na zakończenie. Już zakupiłam kolejne części. Polecam.

Przygody Artema były dla mnie ciężkim przeżyciem. Co i rusz miałam ochotę wejść do książki by, niegrzecznie i lekko powiedziane, przyłożyć chłopakowi w twarz krzesłem. Glukhobsky sprawił swoim piórem, że Artem stał mi się bliski do tego stopnia, że z niepokojem obserwowałam jego losy i naiwne pchanie się na przód. Z każdym razem gdy mój młody przyjaciel wpadał w tarapaty...

No i znów (niestety po raz ostatni) towarzyszymy Erykowi. U..aa... Niesamowicie mnie za dzieciaka seria wciągnęła i żałuję że nie była dłuższa.
W moim odczucie książka miejscami była zaskakująca, miejscami dłużyło mi się już szczęście naszego bohatera. Ale ni tak- jedna z moich ulubionych.
Niestety seria nie nadaje się do czytania poszczególnych tomików oddzielnie bo niszczy to całą fabułę i gubi czytelnika. Bo tu się dowiemy kim na prawdę jest Eryk i co go łączy z ludźmi pustyni i Kadeharem, kim jest syn ludzi pustyni oraz kto jest tym złym i kim do diabła jest Pan Sha! Książka łatwa w odbiorze i przyjemna. Nie męczy a bawi.
Świetna!

No i znów (niestety po raz ostatni) towarzyszymy Erykowi. U..aa... Niesamowicie mnie za dzieciaka seria wciągnęła i żałuję że nie była dłuższa.
W moim odczucie książka miejscami była zaskakująca, miejscami dłużyło mi się już szczęście naszego bohatera. Ale ni tak- jedna z moich ulubionych.
Niestety seria nie nadaje się do czytania poszczególnych tomików oddzielnie bo...

Kolejna część Księgi Gwiazd i znów pełen zachwyt. Akcja nie zwalnia, drużyna prze naprzód, a zagadki zamiast się rozwijać gmatwają się jeszcze bardziej. Poznajemy harpie i inny świat z wszystkimi jego niebezpieczeństwami, poznajemy ludzi pustyni i morza(jeśli nic nie pokręciłam, bo książkę czytałam dość dawno, a całą serię niekiedy traktuję jak jeden tom). Miejscami może nam się zdawać, że wiemy już co jest za rogiem, ale nie dajcie się zwieść i nie traćcie czujności, bo autor może zaatakować w każdej chwili!
Książka przeznaczona dla młodzieży, ale i starszych może uwieść swoim urokiem.

Kolejna część Księgi Gwiazd i znów pełen zachwyt. Akcja nie zwalnia, drużyna prze naprzód, a zagadki zamiast się rozwijać gmatwają się jeszcze bardziej. Poznajemy harpie i inny świat z wszystkimi jego niebezpieczeństwami, poznajemy ludzi pustyni i morza(jeśli nic nie pokręciłam, bo książkę czytałam dość dawno, a całą serię niekiedy traktuję jak jeden tom). Miejscami może...

Jedna z moich ulubionych- do dziś dziękuję swojej przyjaciółce za przedstawienie jej, a panią od historii przepraszam za nieuwagę na lekcjach. Może do wielkiej literatury nie należy, ale świetnie czyta się o świecie magicznym poplątanym z naszym, zwyczajnym. I to w nieco inny sposób niż w super popularnym Potterze (którego zresztą też uwielbiam). Francuz z łatwością otwiera przed nami świat Is, wszystkie jego zasady i smaczki. Właściwie od książki nie sposób się oderwać. Główny bohater zostaje terminatorem magów, jego przyjaciel uczy się na rycerza, koleżanki... no cóż... nie zbyt zapisały mi się w pamięci, na pewno uczęszczały do szkoły ;). W wyniku splotu wydarzeń młodzi ruszają w wędrówkę między światami. I tyle by było na wstępie. Oh... i do dzisiaj zazdroszczę Erykowi możliwości otwierania drzwi gdziekolwiek i włamywania się do komputerów za pomocą glifów! Należy jednak wziąć poprawkę na moją ocenę- książkę, przeznaczoną dla młodzieży przeczytałam w wieku 15 lat i "umierałam z zachwytu". Jednak wiem, że kiedyś do niej jeszcze wrócę, bo imię Kadehar na trwale uwięzło w mojej głowie.

Jedna z moich ulubionych- do dziś dziękuję swojej przyjaciółce za przedstawienie jej, a panią od historii przepraszam za nieuwagę na lekcjach. Może do wielkiej literatury nie należy, ale świetnie czyta się o świecie magicznym poplątanym z naszym, zwyczajnym. I to w nieco inny sposób niż w super popularnym Potterze (którego zresztą też uwielbiam). Francuz z łatwością otwiera...

Podstawa w biblioteczce fantastyków. Prawdziwy klasyk i mistrzostwo.

Podstawa w biblioteczce fantastyków. Prawdziwy klasyk i mistrzostwo.

Po prostu uwielbiam!

Po prostu uwielbiam!