Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kamień Księżycowy" to powieść z elementami kryminału napisana w formie pamiętnika. Książka jest wciągająca i podczas lektury można się wczuć w klimat ówczesnej epoki. Czytelnik od razu jest wtajemniczany w ciekawą intrygę związaną z drogocennym hinduskim diamentem. Pojawia się wiele zagadek i zwrotów akcji - kradzież diamentu, śmierć Rosanny, śmierć lady Verinder, oświadczyny Godfreya, zagadkowi Hindusi, etc. Wielką zaletą jest to, że wszystkie te wątpliwości i tajemnice zostają logicznie wytłumaczone. Nie było to arcydzieło, ale mam też konkretnych zastrzeżeń do książki dlatego "Kamień Księżycowy" dostaje ode mnie notę 7/10, a ja sięgam po "Kobietę w bieli".

"Kamień Księżycowy" to powieść z elementami kryminału napisana w formie pamiętnika. Książka jest wciągająca i podczas lektury można się wczuć w klimat ówczesnej epoki. Czytelnik od razu jest wtajemniczany w ciekawą intrygę związaną z drogocennym hinduskim diamentem. Pojawia się wiele zagadek i zwrotów akcji - kradzież diamentu, śmierć Rosanny, śmierć lady Verinder,...

Przyjemna, krótka książka, do przeczytania w jeden wieczór. Fabuła owiana jest nutką tajemnicy i grozy. Samo rozwiązanie zagadki po części zaskakuje, ale nie było oszałamiające - liczyłem na coś więcej. Mimo to książka warta polecenia bo to klasyk literatury.

Przyjemna, krótka książka, do przeczytania w jeden wieczór. Fabuła owiana jest nutką tajemnicy i grozy. Samo rozwiązanie zagadki po części zaskakuje, ale nie było oszałamiające - liczyłem na coś więcej. Mimo to książka warta polecenia bo to klasyk literatury.

Przeciętna książka, ale do końca trzymająca w napięciu i niepewności. Mocno zawiodły mnie pomyłki Poirota. Zdecydowanie za dużo razy zmieniał zdanie - to nie pasowało do jego postaci. Rozwiązanie też przeciętne. Pani Croft równie dobrze mogła się okazać rosyjskim agentem KGB śledzącym afgańską uciekinierkę z obozu, która przemyca narkotyki. Nie przepadam za książkami, w których ot tak, na końcu, wychodzi na jaw kluczowy fakt. Owszem to sprawia, że książka staje się nieprzewidywalna, ale uniemożliwia czytelnikowi samodzielną dedukcję. Na dodatek jeszcze jakiś mąż-narkoman... Na szczęście zakończenie uratowało ujawnienie winy Nick. W tej kwestii czytelnik dostał wszystkie fakty, sam mógł wpaść na trop i nabrać pewnych podejrzeń.
Zalety książki : wartka akcja i zaskakujące wydarzenia.

"Samotny dom" to oczywiście pozycja obowiązkowa dla osób wciągniętych w kryminały Christie, a reszcie poleciłbym inne tytuły ->> Zabójstwo Rogera Ackroyda.

Przeciętna książka, ale do końca trzymająca w napięciu i niepewności. Mocno zawiodły mnie pomyłki Poirota. Zdecydowanie za dużo razy zmieniał zdanie - to nie pasowało do jego postaci. Rozwiązanie też przeciętne. Pani Croft równie dobrze mogła się okazać rosyjskim agentem KGB śledzącym afgańską uciekinierkę z obozu, która przemyca narkotyki. Nie przepadam za książkami, w...

Rewelacyjna książka z wciągającą fabułą, dobrym klimatem i niesamowitymi zwrotami akcji. Trochę średniowiecza, trochę fantastyki, dużo wyobraźni i kreatywności autora. Spodobał mi się podział na rody i to, że każdy ród otrzymał swoją historię, zamek, motto, osobliwe cechy charakteru i wyglądu. Wątków jest dużo jednak wszystkie są uporządkowane i widać, że zmierzają do wspólnego zakończenia. Bohaterów również jest sporo, ale z większością można się zżyć i utworzyć jakąś nić sympatii bądź antypatii.
Moi ulubieńcy:
->> Eddard
->> Arya
->> Tyrion
Jedyną wadą był trochę chaotyczny opis bitew i ogólnie opis całej wojny. Nie do końca mogłem się zorientować co się dzieje, gdzie kto jest, kto jakie zamki zajął i co zdobył. Zdecydowanie przydałaby się mapka.
Autor pozostawił wiele nierozwiązanych spraw dlatego z pewnością sięgnę po "Stracie Królów". Podsumowując, "Gra o tron" to jedna z najlepszych książek ostatnich lat i jeszcze długo będzie zajmowała wysokie półki w księgarniach. Każdemu niezdecydowanemu gorąco polecam :)

Rewelacyjna książka z wciągającą fabułą, dobrym klimatem i niesamowitymi zwrotami akcji. Trochę średniowiecza, trochę fantastyki, dużo wyobraźni i kreatywności autora. Spodobał mi się podział na rody i to, że każdy ród otrzymał swoją historię, zamek, motto, osobliwe cechy charakteru i wyglądu. Wątków jest dużo jednak wszystkie są uporządkowane i widać, że zmierzają do...

Niewiarygodne jak da się popsuć wspaniałą wręcz wyśmienitą książkę zakończeniem wyciągniętym z kapelusza. Książka była naprawdę rewelacyjna dopóki nie zaczęło się wyjaśnianie zbrodni i ujawnianie kolejnych kłamstw. Znów po przeczytaniu kryminału Christie mam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu jak zakończyć książkę i na szybko wymyśliła milion nowych wątków, żeby było "ciekawiej". Domyślałem się, że zabójcą jest inspektor policji i takie zakończenie byłoby dobre, ale dodanie do tego sztucznych motywów wszystko popsuło. Na dodatek cała fabuła skomplikowała się gdy na jaw wyszły kłamstwa Farr-a i Pilar. Moim zdaniem to niepotrzebne wątki, które mogły być pominięte. Szkoda, wielka szkoda bo przez 5/6 książki napięcie rosło, a na koniec zamiast rozsądnego zakończenia, autorka potraktowała czytelnika naiwną bajeczką.

Niewiarygodne jak da się popsuć wspaniałą wręcz wyśmienitą książkę zakończeniem wyciągniętym z kapelusza. Książka była naprawdę rewelacyjna dopóki nie zaczęło się wyjaśnianie zbrodni i ujawnianie kolejnych kłamstw. Znów po przeczytaniu kryminału Christie mam wrażenie, że autorka nie miała pomysłu jak zakończyć książkę i na szybko wymyśliła milion nowych wątków, żeby było...

Bardzo dobra książka z akcją, która nie stoi w miejscu. Moim zdaniem jedna z lepszych książek Christie. Trzyma w napięciu i niepewności do końca, a czytelnik ma możliwość sam wpaść na trop, ponieważ wszystkie fakty są jasno przedstawione. Niektóre z kryminałów Christie mają to do siebie, że jest w nich za dużo postaci i nie sposób wszystkich zapamiętać. Ta książka łamie tę niechlubną regułę co jest dla mnie zdecydowanym plusem. Polecam wszystkim wciągniętym w serie kryminałów Christie.

Bardzo dobra książka z akcją, która nie stoi w miejscu. Moim zdaniem jedna z lepszych książek Christie. Trzyma w napięciu i niepewności do końca, a czytelnik ma możliwość sam wpaść na trop, ponieważ wszystkie fakty są jasno przedstawione. Niektóre z kryminałów Christie mają to do siebie, że jest w nich za dużo postaci i nie sposób wszystkich zapamiętać. Ta książka łamie tę...

Przyjemna książka z ciekawą fabułą i wartką akcją. Można się wczuć w klimat śledztwa. Polecam jeśli ktoś znudził się powieściami Christie i potrzeba czegoś nowego. Z pewnością przeczytał pozostałe części serii o detektywie Diamondzie.

Przyjemna książka z ciekawą fabułą i wartką akcją. Można się wczuć w klimat śledztwa. Polecam jeśli ktoś znudził się powieściami Christie i potrzeba czegoś nowego. Z pewnością przeczytał pozostałe części serii o detektywie Diamondzie.

Nie wiem czemu akurat ta książka Agaty Chrisie jest uważana za jedno z jej najlepszych dzieł. Zdecydowanie bardziej przypadły mi do gustu "Mężczyzna w brązowym garniturze", "Pięć małych świnek" no i oczywiście "Zabójstwo Rogera Ackroyda".
Nie przepadam za książkami, w których nie można samemu przeprowadzić dedukcji. Np. fakt, że pani Hubbard widziała zasuwę drzwi został przedstawiony dopiero na koniec, mimo że Poirot wiedział o tym dużo wcześniej. Albo inny fakt: skąd czytelnik ma znać nazwę sklepu Debenham & Freebody?
Jak dla mnie był też za duży natłok informacji. Ciężko przyswoić i zapamiętać wszystkie postacie, co robiły, jakie miały alibi, kogo widziały, z kim rozmawiały, obok kogo przechodziły, jakie mają szlafroki. Może coś przeoczyłem, ale nie wyjaśniło się w końcu kim był człowiek, który spóźnił się na pociąg.

Nie wiem czemu akurat ta książka Agaty Chrisie jest uważana za jedno z jej najlepszych dzieł. Zdecydowanie bardziej przypadły mi do gustu "Mężczyzna w brązowym garniturze", "Pięć małych świnek" no i oczywiście "Zabójstwo Rogera Ackroyda".
Nie przepadam za książkami, w których nie można samemu przeprowadzić dedukcji. Np. fakt, że pani Hubbard widziała zasuwę drzwi został...