Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawiązując do powiedzenia internetowego:
Warsztat literacki - mizerny ale za to fabuła i dialogi .... fatalne!
Książka z całą pewnością przypadnie do gustu czytelnikom "wielkich, krzykliwych nagłówków". Jeśli jednak zwykłeś/aś sięgać po ambitniejsze, mniej banalne, naciągane i przewidywalne pozycje, cóż cokolwiek wybierzesz, moim zdaniem, warto wybrać cokolwiek innego.

Nawiązując do powiedzenia internetowego:
Warsztat literacki - mizerny ale za to fabuła i dialogi .... fatalne!
Książka z całą pewnością przypadnie do gustu czytelnikom "wielkich, krzykliwych nagłówków". Jeśli jednak zwykłeś/aś sięgać po ambitniejsze, mniej banalne, naciągane i przewidywalne pozycje, cóż cokolwiek wybierzesz, moim zdaniem, warto wybrać cokolwiek...

Książka przepełniona akcją, wybuchowa, w sumie jest również spójna. Niemniej jednak, w dziedzinie książek futurystycznych - "cyberpunkowych", zdecydowanie ZNACZNIE wyżej stawiam naszą rodzimą trylogię "SybirPunk" M. Gołkowskiego. Tą z kolei, paradoksalnie, po przeczytaniu, porównywałam do Gamedeca (autor M.Przybyłek) :) Fanom tego rodzaju powieści polecam wszystkie wymienione pozycje, włącznie z komentowaną lecz w mojej opinii, polskie publikacje zdają się być bardziej rozbudowane, wciągające i dopracowane.

Książka przepełniona akcją, wybuchowa, w sumie jest również spójna. Niemniej jednak, w dziedzinie książek futurystycznych - "cyberpunkowych", zdecydowanie ZNACZNIE wyżej stawiam naszą rodzimą trylogię "SybirPunk" M. Gołkowskiego. Tą z kolei, paradoksalnie, po przeczytaniu, porównywałam do Gamedeca (autor M.Przybyłek) :) Fanom tego rodzaju powieści polecam wszystkie...

Książka do bólu przewidywalna. Mimo, iż z medycyną nie mam wiele wspólnego poza zażywaniem aspiryny i rutinoscorbinu, w oczy rzucają się nieścisłości, a zachowania głównego bohatera momentami są naprawdę naiwne, naciągane i niedorzeczne. Na plus lektor audiobooka, w której to formie zapoznawałam się z książką. Powieść miewa lepsze momenty, ponadto nie jest długa, dlatego też nie skreślam jej całkowicie.

Książka do bólu przewidywalna. Mimo, iż z medycyną nie mam wiele wspólnego poza zażywaniem aspiryny i rutinoscorbinu, w oczy rzucają się nieścisłości, a zachowania głównego bohatera momentami są naprawdę naiwne, naciągane i niedorzeczne. Na plus lektor audiobooka, w której to formie zapoznawałam się z książką. Powieść miewa lepsze momenty, ponadto nie jest długa, dlatego...

W moim odczuciu książka jest nazbyt ckliwa, a dialogi są po prostu okropnie nienaturalne. Niewielka granica dzieli ją od nazwania jej banalną. Nie chce jednak skreślać całej pozycji, gdyż na plus uznać należy ogólne przesłanie. Przyjemność czytelnikowi, sprawiają także retrospekcje z Ropuchem (tu dostrzegłam od razu inny klimat i pióro, które tak polubiłam). Książkę dokonczyłam głównie z szacunku dla Autora i sentymentu dla Bohatera Skazanca.

W moim odczuciu książka jest nazbyt ckliwa, a dialogi są po prostu okropnie nienaturalne. Niewielka granica dzieli ją od nazwania jej banalną. Nie chce jednak skreślać całej pozycji, gdyż na plus uznać należy ogólne przesłanie. Przyjemność czytelnikowi, sprawiają także retrospekcje z Ropuchem (tu dostrzegłam od razu inny klimat i pióro, które tak polubiłam). Książkę...

Wszechobecna kawa i "ironiczne uśmieszki" z pierwszej części, zastąpione zostały papierosami, pogodą i rumianymi policzkami. Nie sposób jednak nie przyznać, że sam wątek kryminalny w drugim tomie jest niezwykle wciągający i rozbudowany. Książkę czytało, a właściwie słuchało mi się z jeszcze większa przyjemnością niż część pierwszą.

Wszechobecna kawa i "ironiczne uśmieszki" z pierwszej części, zastąpione zostały papierosami, pogodą i rumianymi policzkami. Nie sposób jednak nie przyznać, że sam wątek kryminalny w drugim tomie jest niezwykle wciągający i rozbudowany. Książkę czytało, a właściwie słuchało mi się z jeszcze większa przyjemnością niż część pierwszą.

Książka bardzo nierówna. Miałam nieodparte wrażenie, iż była pisana przez dwóch autorów. Jeden z nich poprowadził ciekawy, intrygujący wątek kryminalny. Drugi zaś... Opisywał nagminnie infantylny wątek miłosny, pelen iskierek w oczach, hektolitrów kawy, zbędnych zapychaczy (w stylu: [nie cytuje - przybliżam treść] "prawą ręką chwycił nóż. Kromkę z chlebem, posmarował masłem, położył na niej plasterek żółtego sera i zajadał sie ze smakiem, popijając kawą, świeżo zmieloną w ekspresie"). Przysięgam, iż po tej scenie wyłączyłam audiobooka do nastepnego dnia. Naprawdę, tego typu opisy wywoływały u mnie ten SPECYFICZNY IRONICZNY UŚMIESZEK ( ;-) ) . Nie mniej jednak, pozycja ta, jest kryminałem absolutnie nie innowacyjnym jednakże wciągającym i zapewniającym emocje. Zachęciła mnie także do zapoznania się z dalszymi losami bohatera.

Książka bardzo nierówna. Miałam nieodparte wrażenie, iż była pisana przez dwóch autorów. Jeden z nich poprowadził ciekawy, intrygujący wątek kryminalny. Drugi zaś... Opisywał nagminnie infantylny wątek miłosny, pelen iskierek w oczach, hektolitrów kawy, zbędnych zapychaczy (w stylu: [nie cytuje - przybliżam treść] "prawą ręką chwycił nóż. Kromkę z chlebem, posmarował...

Naprawdę bardzo poprawny kryminał. Klimat Twin Peaks/Broadchurch/Lokowanie produktu :-)

Naprawdę bardzo poprawny kryminał. Klimat Twin Peaks/Broadchurch/Lokowanie produktu :-)

Wooooow, ile tam się dzieje! Bum bum, pif paf, wruuum! Słuchałam tej powieści z taką ekscytacją jakby w moich żyłach płynęła ta niewiarygodnie czysta syntadrenalina! Vol. 2 to również w moim odczuciu, dwa poziomy wyżej w warsztacie pisarskim, a trzy jeśli chodzi o lektora. Jeśli autora opuści kiedyś wena to z przyjemnością wysłuchałabym więcej audiobooków z Jego głosem. Zdecydowanie czekam na kolejną część!

Wooooow, ile tam się dzieje! Bum bum, pif paf, wruuum! Słuchałam tej powieści z taką ekscytacją jakby w moich żyłach płynęła ta niewiarygodnie czysta syntadrenalina! Vol. 2 to również w moim odczuciu, dwa poziomy wyżej w warsztacie pisarskim, a trzy jeśli chodzi o lektora. Jeśli autora opuści kiedyś wena to z przyjemnością wysłuchałabym więcej audiobooków z Jego głosem....

Uczucia do tej pozycji mam dosyć mieszane. W trakcie czytania miałam nieodparte wrażenie, ze książka została napisana przez dwóch autorów. Innymi słowy, odczułam różnicę w części "teraźniejszej", która przypominała mi bardziej rozwinięte i rozbudowane "trudne sprawy". Do tego, niemal za każdym razem, głównym tłem dialogów bohaterów było picie alkoholu czy spożywanie posiłku (kilka razy opis obiadu powtórzyłam głosem Pana Makłowicza :-D). W moim odczuciu radykalnie różnił się jednak opis retrospekcji - tu naprawdę nadstawiałam uszu i wciągałam się w każdą kolejną historię. Nie zaprzeczam, że książka jest ciekawa, jednak sam sposób zrzucania raz za razem kolejnych "bomb" z przeszłości stał się dla mnie irytujący i nużący, choć zdaje sobie sprawę, że był to zapewne zabieg celowy. Wiem, że powieść czerpie z faktycznych wydarzeń i owszem, jest to historia ciekawa, intrygująca oraz dobrze odzwierciedlająca przebieg różnych okresów ubiegłego wieku, jednakże nie odebrałam jej jako pozycję fascynującą czy wybitną.

Uczucia do tej pozycji mam dosyć mieszane. W trakcie czytania miałam nieodparte wrażenie, ze książka została napisana przez dwóch autorów. Innymi słowy, odczułam różnicę w części "teraźniejszej", która przypominała mi bardziej rozwinięte i rozbudowane "trudne sprawy". Do tego, niemal za każdym razem, głównym tłem dialogów bohaterów było picie alkoholu czy spożywanie posiłku...

Nasz polski miks "Mindhuntera" i "Niewyjaśnionych okoliczności" wyszedł w mojej ocenie... Rewelacyjnie! Fakt, że makabryczne wydarzenia rozegrały sie na "naszym podwórku" sprawia, że sprawy uderzają w człowieka ze zdwojoną siłą. Duet autorów, dzięki swojemu doświadczeniu stworzył wysokiej jakości pozycję dla każdego miłośnika kryminalnych historii.

Nasz polski miks "Mindhuntera" i "Niewyjaśnionych okoliczności" wyszedł w mojej ocenie... Rewelacyjnie! Fakt, że makabryczne wydarzenia rozegrały sie na "naszym podwórku" sprawia, że sprawy uderzają w człowieka ze zdwojoną siłą. Duet autorów, dzięki swojemu doświadczeniu stworzył wysokiej jakości pozycję dla każdego miłośnika kryminalnych historii.

Przez co najmniej połowę książki, w głowie pojawiała się myśl, że jeśli miałabym polecić znajomemu pozycję o "detektywie z przyszłości", wybór padłby jednak zdecydowanie na inny tytuł - chociażby Gamedec'a. Jednakże, po zapoznaniu się z całą pierwszą częścią, kiedy poznaliśmy się z Chudym, stwierdzam, że nie sposób nie oddać, że Sybirpunk ma naprawdę brudny acz swojski i specyficzny klimat. Wahałam się nad oceną. Książkę oceniam naprawdę pozytywnie, jednak po pierwsze - to już w sumie było, a po drugie, ta nawiedzająca mnie ostatnimi czasy naiwność w fabule, sprawiła, że gwiazdek będzie właśnie 7.

Przez co najmniej połowę książki, w głowie pojawiała się myśl, że jeśli miałabym polecić znajomemu pozycję o "detektywie z przyszłości", wybór padłby jednak zdecydowanie na inny tytuł - chociażby Gamedec'a. Jednakże, po zapoznaniu się z całą pierwszą częścią, kiedy poznaliśmy się z Chudym, stwierdzam, że nie sposób nie oddać, że Sybirpunk ma naprawdę brudny acz swojski i...

Ogromne wyrazy szacunku dla autora za, w mojej opinii, udane zakończenie, a jeszcze większe za cały cykl. Gratuluję również pracy włożonej w powstanie wszystkich części, gdyż naprawdę, po tej drugiej stronie, człowiek nie zdaje sobie sprawy jak wiele czasu i zaangażowania potrzeba, by wszystko dograć. Ze swojej strony dziękuję i życzę dalszych sukcesów. Warto więc przeczytać/wysłuchać do samego końca, bo bohaterów tego tomu jest zdecydowanie dwóch. P. S do Autora (osób zajmujących się korektą?) - no, u Ropucha to jeszcze można było przymrużyć oko, ale powtarzające się wielokrotnie w posłowiu "w każdym BĄDŹ razie", naprawdę powodowało u mnie grymas.

Ogromne wyrazy szacunku dla autora za, w mojej opinii, udane zakończenie, a jeszcze większe za cały cykl. Gratuluję również pracy włożonej w powstanie wszystkich części, gdyż naprawdę, po tej drugiej stronie, człowiek nie zdaje sobie sprawy jak wiele czasu i zaangażowania potrzeba, by wszystko dograć. Ze swojej strony dziękuję i życzę dalszych sukcesów. Warto więc...

Poprawnie napisana książka o naprawdę, powtórzę, NAPRAWDĘ niezrównoważonych bohaterach... I nic poza tym. Nie chodzi nawet o to, że nie przepadam, gdy postaciami w literaturze czy filmach są dzieci/młodzież, których zachowania i przemyślenia zwykle są infantylne (tak, w powieści Pana Chmielarza dokładnie tacy są), a chyba bardziej o to, iż jest to pozycja przeciętna, może nawet zaryzykuje stwierdzenie - BANALNA. Ten pisarz potrafi więcej, a również ja więcej spodziewałam się po tylu pozytywnych reklamach i opiniach.

Poprawnie napisana książka o naprawdę, powtórzę, NAPRAWDĘ niezrównoważonych bohaterach... I nic poza tym. Nie chodzi nawet o to, że nie przepadam, gdy postaciami w literaturze czy filmach są dzieci/młodzież, których zachowania i przemyślenia zwykle są infantylne (tak, w powieści Pana Chmielarza dokładnie tacy są), a chyba bardziej o to, iż jest to pozycja przeciętna, może...

Główny bohater, jak na osobę, która ciągle nie ma czasu, jest nadwyraz rozmowny. Z całą pewnością jest również hipokrytą. W moim odczuciu ta pozycja niewiele wnosi do polskiej literatury i jeśli ktoś chciałby zapoznać się z twórczością Pana Żulczyka to lepiej sięgnąć po inną z jego książek.

Główny bohater, jak na osobę, która ciągle nie ma czasu, jest nadwyraz rozmowny. Z całą pewnością jest również hipokrytą. W moim odczuciu ta pozycja niewiele wnosi do polskiej literatury i jeśli ktoś chciałby zapoznać się z twórczością Pana Żulczyka to lepiej sięgnąć po inną z jego książek.

Przewidywalna powieść dla typowych amerykańskich czytelników - martwe dziwki, strzelanie i banalne wątki miłosne. Mały plus dla "części wietnamskiej".

Przewidywalna powieść dla typowych amerykańskich czytelników - martwe dziwki, strzelanie i banalne wątki miłosne. Mały plus dla "części wietnamskiej".

Ojejku, ojejku... Ależ to było słabe. Wysłuchalam w formie audiobooka i przez pierwszą część książki miałam nieodparte wrażenie,że lektorom po prostu nie chce się czytać... dobrnęłam jednak do końca i już się im ani trochę nie dziwię. Książka jest przekombinowana, przesadzona, pogmatwana i po prostu banalna. Pan Mróz ma wiele ambitniejszych ksiażęk, "Nieodnalezionej" nie polecam odnajdywać w księgarniach.

Ojejku, ojejku... Ależ to było słabe. Wysłuchalam w formie audiobooka i przez pierwszą część książki miałam nieodparte wrażenie,że lektorom po prostu nie chce się czytać... dobrnęłam jednak do końca i już się im ani trochę nie dziwię. Książka jest przekombinowana, przesadzona, pogmatwana i po prostu banalna. Pan Mróz ma wiele ambitniejszych ksiażęk,...

Przewidywalna, infantylna, pełna banalnych porównań i dialogów. Te słowa dźwięczały mi w głowie, gdy brnęłam w męce przez kolejne strony. Autorka rozpoczęła kilka wątków, jednakże kompletnie nie potrafiła ich rozwinąć. Książkę potraktowałabym równie krytycznie będąc w wieku nastoletnim - przez chwile przeszło mi nawet przez myśl, że być może jest to po prostu powieść napisana przez młodą, zbuntowaną dziewczynę w okresie dojrzewania - otóż zaskoczyłam się, nie. Drodzy czytelnicy, zmusiłam się i doczytałam do końca, więc naprawdę nie musicie już tego robić i jeśli preferujecie książki choć odrobinę bardziej ambitne to tę pozycję z czystym sumieniem możecie pominąć.

Przewidywalna, infantylna, pełna banalnych porównań i dialogów. Te słowa dźwięczały mi w głowie, gdy brnęłam w męce przez kolejne strony. Autorka rozpoczęła kilka wątków, jednakże kompletnie nie potrafiła ich rozwinąć. Książkę potraktowałabym równie krytycznie będąc w wieku nastoletnim - przez chwile przeszło mi nawet przez myśl, że być może jest to po prostu powieść...

Książkę jak i jej zakończenie, podsumuje jedynie słynnym już:
"-Przypadek?
-Nie sądzę."

Książkę jak i jej zakończenie, podsumuje jedynie słynnym już:
"-Przypadek?
-Nie sądzę."

Przesłuchane w formie audiobooka... Po raz kolejny stwierdzam, że głos Pani Czubówny jest równie (jeśli nie bardziej) relaksujący i odprężający niżeli zimne piwo w ciepły, letni dzień.

Przesłuchane w formie audiobooka... Po raz kolejny stwierdzam, że głos Pani Czubówny jest równie (jeśli nie bardziej) relaksujący i odprężający niżeli zimne piwo w ciepły, letni dzień.

Jako audiobook świetnie przeczytana. Nie jest to dzieło wybitne aczkolwiek czytelnik /słuchacz/ się nie nudzi. Bardzo dobry kryminał.

Jako audiobook świetnie przeczytana. Nie jest to dzieło wybitne aczkolwiek czytelnik /słuchacz/ się nie nudzi. Bardzo dobry kryminał.