Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dawca" wstrząsnął mną. Ta książka poruszyła mnie "do głębi" swoją prostotą, prawdziwością i aktualną już na zawsze (jestem pewna) akcją.
Dopiero gdy tytułowy mędrzec zaczął przekazywać wspomnienia podopiecznemu, zdałam sobie sprawę, iż początek książki był pozbawiony przede wszystkim opisów kolorów. Od tamtej pory powieść mnie "pochłonęła". Stałam się jedną z tego chorego społeczeństwa i jak najszybciej chciałam, podążając za Jonaszem, wyrwać się z tak wynaturzonego układu.
Już od bardzo dawna nie czytałam książki równie bogatej w silnie wyczuwalne emocje i doznania. Zupełnie jak dla głównego bohatera, każde przekazywane wspomnienie było dla mnie odkryciem. To co uważałam za normalność, a nawet rutynę, ujrzałam w innym świetle, z nowej perspektywy.
Wraz z Jonaszem poczułam promienie słońca na mojej rumianej od przebiegu akcji powieści, twarzy.

"Dawca" wstrząsnął mną. Ta książka poruszyła mnie "do głębi" swoją prostotą, prawdziwością i aktualną już na zawsze (jestem pewna) akcją.
Dopiero gdy tytułowy mędrzec zaczął przekazywać wspomnienia podopiecznemu, zdałam sobie sprawę, iż początek książki był pozbawiony przede wszystkim opisów kolorów. Od tamtej pory powieść mnie "pochłonęła". Stałam się jedną z tego chorego...

Miałam nadzieję, że tak niska ocena dla książki Johna Greena nigdy nie ujrzy światła dziennego. Niestety. Nieważne jak wielki mam szacunek do tego autora i jego powieści, 19 RAZY KATHERINE nie zasługuje na wiele pochwał.

Główny bohater to znowu dziwny, samotny nastolatek poszukujący swojej miłości. Wszystkie wzory matematyczne i analizy bohaterów sprawiły, że książkę czytałam przez ponad tydzień, co jakiś czas zaglądając do niej. Collin - cudowne dziecko nie zrobiło na mnie wrażenia mimo, że zaraziło mnie tworzeniem anagramów na dobre! Być może postawiłam zbyt wysoką poprzeczkę tej powieści, jeszcze przed jej przeczytaniem. W każdym razie PRZECIĘTNA to moim zdaniem najlepsza ocena dla tej książki Greena.

Nie zraziłam się jednak do jednego z najbardziej cenionych przeze mnie autorów. Przecież wzloty i ... loty nad samą ziemią zdarzają się nawet najlepszym. ;)

Miałam nadzieję, że tak niska ocena dla książki Johna Greena nigdy nie ujrzy światła dziennego. Niestety. Nieważne jak wielki mam szacunek do tego autora i jego powieści, 19 RAZY KATHERINE nie zasługuje na wiele pochwał.

Główny bohater to znowu dziwny, samotny nastolatek poszukujący swojej miłości. Wszystkie wzory matematyczne i analizy bohaterów sprawiły, że książkę...

Właśnie skończyłam czytać tę powieść i przyznaję, że... trochę mnie rozczarowała. NIESTETY. Miałam nadzieję, że kontynuacja akcji tak dobrze złożonej i przemyślanej dorówna pierwszej części przygód (a raczej nieszczęść) Penryn i jej rodzinie.

Dziewczyna znów szuka siostry. Po raz kolejny zdeterminowana i samotna Penryn wyrusza w niebezpieczną drogę. Jej przemyślenia są bardzo "jałowe" - pozbawione tego CZEGOŚ, czym charakteryzowały się wcześniej. ODCZUŁAM WIELKI BRAK RAFFE. Moim zdaniem wspomnienia jakie ukazuje miecz są niewystarczającą częścią książki w której obecny jest anioł. Gdy się w końcu pojawił nie poczułam tego miłego dreszczyku emocji jaki towarzyszył spotkaniom z nim w cz.1.

Powieść uznałam za dobrą, ponieważ przede wszystkim wzięłam pod uwagę szybki i zwięzły przebieg zdarzeń. Jednak ani postęp akcji, ani bohaterowie nie zrobili na mnie wielkiego wrażenia. Ns pewno sięgnę po kolejną część serii, jednak tylko z powodu mojej ciekawości.

Właśnie skończyłam czytać tę powieść i przyznaję, że... trochę mnie rozczarowała. NIESTETY. Miałam nadzieję, że kontynuacja akcji tak dobrze złożonej i przemyślanej dorówna pierwszej części przygód (a raczej nieszczęść) Penryn i jej rodzinie.

Dziewczyna znów szuka siostry. Po raz kolejny zdeterminowana i samotna Penryn wyrusza w niebezpieczną drogę. Jej przemyślenia są...