Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytadło pełne humoru i akcji. Takie coś małego i szybkiego "na ząb". Uważam że o ile początek ładnie rozwija fabułę, o tyle koniec bardzo hamuje i można by powiedzieć po łebkach opowiada historię. Oczywiście znalazły się też wątki wskazujące na to co będzie się działo w następnej części.
Dobry lekki kawałek opowieści utrzymany w humorystyczno-erotycznym klimacie.

Czytadło pełne humoru i akcji. Takie coś małego i szybkiego "na ząb". Uważam że o ile początek ładnie rozwija fabułę, o tyle koniec bardzo hamuje i można by powiedzieć po łebkach opowiada historię. Oczywiście znalazły się też wątki wskazujące na to co będzie się działo w następnej części.
Dobry lekki kawałek opowieści utrzymany w humorystyczno-erotycznym klimacie.

Przyjemna, poczytna pełna humoru i akcji opowieść o pewnym starym druidzie. Śmiało polecam tę pozycję jako szybki i niemęczący sposób na zabicie kilku godzin.

Przyjemna, poczytna pełna humoru i akcji opowieść o pewnym starym druidzie. Śmiało polecam tę pozycję jako szybki i niemęczący sposób na zabicie kilku godzin.

"Zostaniesz odłączony od gry za 30 sekund." i koniec. I znowu uczucie niedosytu, niesprawiedliwości, ogólnie dużo nie. Jasne sam 7 tom bardzo ciekawy zwroty akcji, filozoficzne rozważania, akcja, walka z przeciwnościami losu i nie tylko losu. Wszystko pięknie, ale musi być chyba "ale". Uważam że 2 ostatnie tomy były jak gdyby wymuszone, może okrojone. "Na tropie stwórcy" pięknie się rozwijał do około połowy może kawałek dalej, i nagle cyk klik i lecimy na przewijaniu. Nie wiem czy to zostawienie sobie otwartych furtek, czy może pośpiech i ograniczenia, ale wiele pozostaje bez odpowiedzi, zakończenia. W każdym razie jeśli komuś podobały się poprzednie tomy ten również się spodoba. Warto przeczytać, w jako taki sposób zakończyć serię. Kiedyś już to pisałem i myślę że wiele osób ma tak samo, ale po dobrych książkach, dobrych seriach pozostaje pustka, żal że przygoda się kończy i dziś to właśnie czuję. To uczucie świadczy tylko o tym, że dla mnie ta seria była bardzo dobra i mogę ją z czystym sumieniem polecić ludziom którzy lubią dobrą fabułę w grze.

"Zostaniesz odłączony od gry za 30 sekund." i koniec. I znowu uczucie niedosytu, niesprawiedliwości, ogólnie dużo nie. Jasne sam 7 tom bardzo ciekawy zwroty akcji, filozoficzne rozważania, akcja, walka z przeciwnościami losu i nie tylko losu. Wszystko pięknie, ale musi być chyba "ale". Uważam że 2 ostatnie tomy były jak gdyby wymuszone, może okrojone. "Na tropie...

Jeśli ktoś mówił przy czytaniu tej części, ehhh wiedziałem, to jest po prostu jakimś jasnowidzem. Świetne zwroty akcji i ciekawe wątki, lecz trochę mniej rpg i Drago. Chyba trochę mniej litrpg a więcej kryminału. Co tu dużo mówić warto, naprawdę warto przeczytać samemu. Najgorsze będzie znowu czekanie na następną część.

Jeśli ktoś mówił przy czytaniu tej części, ehhh wiedziałem, to jest po prostu jakimś jasnowidzem. Świetne zwroty akcji i ciekawe wątki, lecz trochę mniej rpg i Drago. Chyba trochę mniej litrpg a więcej kryminału. Co tu dużo mówić warto, naprawdę warto przeczytać samemu. Najgorsze będzie znowu czekanie na następną część.

Mam wrażenie, że cała ta trylogia to odcinanie kuponów. Trochę na siłę, powstała trylogia przegadana i bardziej obyczajowa niż fantastyczna. Jeżeli ktoś szuka akcji jak z poprzednich serii, to niestety zawiedzie się, no chyba że wystarczy mu te może 200 stron pod koniec "Przeznaczania skrytobójcy". Historia przedstawiona jest w moim odczuciu dosyć naciągana. Strasznie mocno depresyjna, dość znacząco wywierała smutek i żal. Oddać trzeba, że pomimo tego te trylogię się chłonie. Podejrzewam, że przemawia przeze mnie gorycz i żal, bo nie takiego zakończenia się spodziewałem. Czasem w trakcie czytania myślałem, że może lepiej było nie zaczynać tej trylogii i w pamięci zachować zakończenie z serii Złotoskóry. Jedno co wiem ,to że czuję pustkę po przeczytaniu i będzie mi brakowało przygód tego księcia 7 królestw.

Mam wrażenie, że cała ta trylogia to odcinanie kuponów. Trochę na siłę, powstała trylogia przegadana i bardziej obyczajowa niż fantastyczna. Jeżeli ktoś szuka akcji jak z poprzednich serii, to niestety zawiedzie się, no chyba że wystarczy mu te może 200 stron pod koniec "Przeznaczania skrytobójcy". Historia przedstawiona jest w moim odczuciu dosyć naciągana. Strasznie mocno...

I znowu Bastard "wyrwany" ze spokojnego życia, zostaje rzucony w wir wydarzeń które pozostawią bolące blizny. Szczerze nie tego się spodziewałem po tej powieści, to znaczy nie do końca tego. Żal i wściekłość momentami nie pozwalała mi kontynuować czytania. Żal bo nie rozumiem jak można było tak spłycić, ogłupić i skrzywdzić głównego bohatera. Wściekłość bo znowu biednemu Tomowi dostaje się po rękach od losu. Jeśli ktoś czyta serię ze względu na królewską magię i rozumienie (magia pierwotna), to niestety może się trochę rozczarować. Ktoś ładnie napisał, że bardziej przypomina typową obyczajówkę niż fantasy. Czegoś mi brakuje, nie wierzę w pewne zachowania, nie wydają mi się naturalne, może właściwe dla postaci. W moim odczuciu jest to odcinanie kuponów, po dwóch świetnych trylogiach, ta zaczyna się dość mdło i niespójnie. Sam złapałem się na tym, że chciałem zawyżyć ocenę przez wzgląd na poprzednie części.

I znowu Bastard "wyrwany" ze spokojnego życia, zostaje rzucony w wir wydarzeń które pozostawią bolące blizny. Szczerze nie tego się spodziewałem po tej powieści, to znaczy nie do końca tego. Żal i wściekłość momentami nie pozwalała mi kontynuować czytania. Żal bo nie rozumiem jak można było tak spłycić, ogłupić i skrzywdzić głównego bohatera. Wściekłość bo znowu biednemu...