Między młotem a piorunem

Historia rozwija się i robi coraz ciekawsza. W dalszym ciągu mamy do czynienia z lekkim i zabawnym językiem i całkiem niezłą, wartką fabułą.

Historia rozwija się i robi coraz ciekawsza. W dalszym ciągu mamy do czynienia z lekkim i zabawnym językiem i całkiem niezłą, wartką fabułą.

Trzeci tom Kronik Żelaznego Druida nie zaczyna się dla niego najciekawiej i wcale nie idzie lepiej. Już na samym początku musi dostać się do Asgardu i odwalić brudną robotę, a przy tym coś oczywiście idzie nie tak i Ragnarök się psuje - czy to dobrze czy źle, nie da się określić.

A dalej jest jeszcze ciekawiej - zwykła robota przewodnika przemienia się w krwawą jatkę, w której łzy po twarzy czytelnika płyną na równi z krwią w fabule. Backstory bohaterów drugoplanowych, ukochanego wampirzego prawnika oraz alfy watahy z Tempe wywołują emocję, których nie podejrzewałam, że wywołają. Hearne przywołuje naprawdę ciekawe postacie z wierzeń i mitologii, o których nigdy wcześniej nie słyszałam - bo szkoły przecież nie uczą żadnej innej mitologii niż grecka i rzymska. Ale nie ma co, przyjemnie było spotkać Peruna, co pije wódy za tuzin chłopa.

Trzeci tom Kronik Żelaznego Druida nie zaczyna się dla niego najciekawiej i wcale nie idzie lepiej. Już na samym początku musi dostać się do Asgardu i odwalić brudną robotę, a przy tym coś oczywiście idzie nie tak i Ragnarök się psuje - czy to dobrze czy źle, nie da się określić.

A dalej jest jeszcze ciekawiej - zwykła robota przewodnika przemienia się w krwawą jatkę, w...

Powiało nudą w niektórych momentach.
Początek jeszcze znośny opisujący wyprawę do Asgardu po złote jabłko, która miała być tylko cichutkim włamaniem, ale....no cóż... nie wyszło...
Po powrocie piwo z Jezusem, w którym przeszkodzi morderczy rabin z równie morderczymi kabalistami.
A teraz nudna przygoda, czyli kolejna wyprawa do Asgardu, tym razem z drużyną, która chce się zemścić na Thorze za różne jego przewiny. Zanim jednak nasz druid spotka się z nowymi towarzyszami, musi uciec przed Bachusem.
A sama wyprawa dłuży się niemiłosiernie ponieważ autor, aby zapełnić karty książki, postanowił dokładnie opisywać i samą drogę i ogniskowe opowieści członków drużyny, przy czym opowieść alfy watachy wilkołaków była mało przekonująca (za to pełna wzniosłych idei). Później mamy wyprawę do wioski Lodowych Olbrzymów i w końcu jeden rozdział poświęcony na walki z bogami w Asgardzie...

Powiało nudą w niektórych momentach.
Początek jeszcze znośny opisujący wyprawę do Asgardu po złote jabłko, która miała być tylko cichutkim włamaniem, ale....no cóż... nie wyszło...
Po powrocie piwo z Jezusem, w którym przeszkodzi morderczy rabin z równie morderczymi kabalistami.
A teraz nudna przygoda, czyli kolejna wyprawa do Asgardu, tym razem z drużyną, która chce się...

"Między młotem a piorunem"
Między Thorem a Perunem.
I wszystkimi innymi mniej lub bardziej znanymi bogami, ze wszystkich mitologii i wierzeń.

Atticusowi obrywa się najbardziej jak dotąd.
Jemu, przez niego i za niego obrywają także inni bliżsi i dalsi znajomi, niektórzy, mimo że od dawna martwi, nie przetrwają tym razem tego co ich spotka.
A i to nie koniec przykrych wydarzeń...
Gdzieś w tym wszystkim Atticus stara się naprawić co się da i kogo się da, z pomocą Oberona. Kocham tego psa, coraz bardziej lubię Druida, a Autora dodaję do grona ulubionych. Za mną trzeci tom, odpalam już czwarty, a poziom nie spada, oj nie 😎

"Między młotem a piorunem"
Między Thorem a Perunem.
I wszystkimi innymi mniej lub bardziej znanymi bogami, ze wszystkich mitologii i wierzeń.

Atticusowi obrywa się najbardziej jak dotąd.
Jemu, przez niego i za niego obrywają także inni bliżsi i dalsi znajomi, niektórzy, mimo że od dawna martwi, nie przetrwają tym razem tego co ich spotka.
A i to nie koniec przykrych...

Między młotem a piorunem to tom trzeci serii Kroniki Żelaznego Druida. Cóż mogę powiedzieć. Książka była lekka i przyjemna, należy do takiego fantasy, które mnie przyciąga a nie odrzuca. Atticus, 2500 letni ostatni druid ma bardzo barwną i ciekawą osobowość i miewa nie mniej barwne i ciekawe przygody. Wszystko świetnie okraszone humorem, choć nie jest tak, że Autor tylko i wyłącznie dowcipkuje, stać go na powagę, nie szczędzi również opisów drastycznych szczegółów i przykrych wydarzeń. Tym razem główny bohater będzie musiał stawić czoło wikińskiemu bogu piorunów Thorowi i w tym celu udaje się do krainy zwanej Asgardem. Nie jest oczywiście sam, towarzyszą mu m.in. słowiański bóg piorunów Perun oraz dwójka jego prawników, z których jeden jest wampirem a drugi wilkołakiem. Thor mówiąc eufemistycznie trochę narozrabiał i będzie musiał ponieść konsekwencje swoich czynów. Oprócz tego druid wybierze się też to boskiej krainy aby ukraść złote jabłko o magicznych właściwościach. Dzieje się sporo i nie sposób się nudzić czytając Między młotem a piorunem. Zatem polecam. Mocne siedem gwiazdek (bardzo dobra).

Między młotem a piorunem to tom trzeci serii Kroniki Żelaznego Druida. Cóż mogę powiedzieć. Książka była lekka i przyjemna, należy do takiego fantasy, które mnie przyciąga a nie odrzuca. Atticus, 2500 letni ostatni druid ma bardzo barwną i ciekawą osobowość i miewa nie mniej barwne i ciekawe przygody. Wszystko świetnie okraszone humorem, choć nie jest tak, że Autor tylko i...

jednak poziom spada, zwariowane przygody i przemyślenia druida są zwyczajnie (dla mnie? ) nudne, żegnam się z serią

jednak poziom spada, zwariowane przygody i przemyślenia druida są zwyczajnie (dla mnie? ) nudne, żegnam się z serią

Wreszcie wciągająca seria.

Wreszcie wciągająca seria.

Akcja za akcją plus nowi bogowie! No i ta końcówka!🤯

Akcja za akcją plus nowi bogowie! No i ta końcówka!🤯

Spoko, ale zapychacz w postaci historii życia każdego z uczestników wyprawy na Thora - słaby...

Spoko, ale zapychacz w postaci historii życia każdego z uczestników wyprawy na Thora - słaby...

Bardzo ciekawy cykl książek o Druidach i związanych z tym tytułem obwiązkami. Autor stworzył bardzo ciekawy świat, dodał i zaprezentował różnych bogów. Fajne dialogi, interesujące wątki i intrygi, powodują, że cały świat jaki nam się jako ogromny i rozbudowany. Polecam całą serię. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Bardzo ciekawy cykl książek o Druidach i związanych z tym tytułem obwiązkami. Autor stworzył bardzo ciekawy świat, dodał i zaprezentował różnych bogów. Fajne dialogi, interesujące wątki i intrygi, powodują, że cały świat jaki nam się jako ogromny i rozbudowany. Polecam całą serię. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/