Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autorka buduje ciekawą opowieść. W książce urzeka mnie piękna polszczyzna autorki, warte docenienia jest też pokazanie skrawka historii w bardzo przystępny sposób oraz zwrócenie uwagi na sytuację kobiety w średniowiecznej Polsce.

Autorka buduje ciekawą opowieść. W książce urzeka mnie piękna polszczyzna autorki, warte docenienia jest też pokazanie skrawka historii w bardzo przystępny sposób oraz zwrócenie uwagi na sytuację kobiety w średniowiecznej Polsce.

Bardzo interesująco napisana książka. Styl, bohaterowie i sama akcja sprawiają, że trudno się od niej oderwać. Przeszkadzał mi tylko "diabelski wątek", bo nie odpowiadają mi takie klimaty - oprócz tego wszystko w jak najlepszym porządku, a sama lektura poza tym wyjątkiem warta polecenia.

Bardzo interesująco napisana książka. Styl, bohaterowie i sama akcja sprawiają, że trudno się od niej oderwać. Przeszkadzał mi tylko "diabelski wątek", bo nie odpowiadają mi takie klimaty - oprócz tego wszystko w jak najlepszym porządku, a sama lektura poza tym wyjątkiem warta polecenia.

Bardzo dobry, wciągający kryminał, ale nie aż tak dobry jak dwie poprzednie części serii o inspektorze Lucu Callanachu. Owszem też czytało się dobrze, akcja wciągała, bohaterowie byli wyraziści i budzący sympatię, jednak zabrakło tego przygwożdżenia do książki, które miałam czytając poprzednie części. Mimo wszystko zachęcam do sięgnięcia - na pewno nie będziecie się nudzić.

Bardzo dobry, wciągający kryminał, ale nie aż tak dobry jak dwie poprzednie części serii o inspektorze Lucu Callanachu. Owszem też czytało się dobrze, akcja wciągała, bohaterowie byli wyraziści i budzący sympatię, jednak zabrakło tego przygwożdżenia do książki, które miałam czytając poprzednie części. Mimo wszystko zachęcam do sięgnięcia - na pewno nie będziecie się nudzić.

Przepiękna, niezwykle śnieżna i zimowa świąteczna powieść o życiu mieszkańców małego miasteczka na południu Polski. Każdą stronę książki przeczytałam z wielką ciekawością, wszystkie wątki, historie budziły na zmianę moje wzruszenie lub rozbawienie i zainteresowanie losami bohaterów. Nad książką spędziłam cudowne chwile... Gorąco polecam!

Przepiękna, niezwykle śnieżna i zimowa świąteczna powieść o życiu mieszkańców małego miasteczka na południu Polski. Każdą stronę książki przeczytałam z wielką ciekawością, wszystkie wątki, historie budziły na zmianę moje wzruszenie lub rozbawienie i zainteresowanie losami bohaterów. Nad książką spędziłam cudowne chwile... Gorąco polecam!

Jestem absolutnie zakochana w pisarstwie A. Olejnik. Każda książka wychodząca spod jej pióra jest gwarancją najwyższej jakości. Autorka jak mało kto potrafi wciągać w akcję, poruszać emocje czytelnika, wzruszać. "Szczypta nadziei" uwiodła mnie swoim klimatem oczekiwania na święta, wrażliwością zarówno na ludzi jak i zwierzęta...

Jestem absolutnie zakochana w pisarstwie A. Olejnik. Każda książka wychodząca spod jej pióra jest gwarancją najwyższej jakości. Autorka jak mało kto potrafi wciągać w akcję, poruszać emocje czytelnika, wzruszać. "Szczypta nadziei" uwiodła mnie swoim klimatem oczekiwania na święta, wrażliwością zarówno na ludzi jak i zwierzęta...

Niezła, wartościowa - choć mało w niej świąteczno-zimowego klimatu, jeśli ktoś go szuka. Nie powaliła mnie na kolana - w porównaniu z ubiegłorocznym "Uwierz w Mikołaja" wypada dużo słabiej.

Niezła, wartościowa - choć mało w niej świąteczno-zimowego klimatu, jeśli ktoś go szuka. Nie powaliła mnie na kolana - w porównaniu z ubiegłorocznym "Uwierz w Mikołaja" wypada dużo słabiej.

Nie powaliła mnie na kolana ta książka. Owszem styl ma autor fajny, i w sumie nie było to jakieś fatalne, ale cały ten wątek kryminalny nie wzbudził we mnie szybszego krążenia krwi w żyłach ;). Przebrnęłam, bo rezygnuję tylko z w skrajnych przypadkach, ale nic mnie szczególnie nie poruszyło - było to po prostu przeciętne.

Nie powaliła mnie na kolana ta książka. Owszem styl ma autor fajny, i w sumie nie było to jakieś fatalne, ale cały ten wątek kryminalny nie wzbudził we mnie szybszego krążenia krwi w żyłach ;). Przebrnęłam, bo rezygnuję tylko z w skrajnych przypadkach, ale nic mnie szczególnie nie poruszyło - było to po prostu przeciętne.

Bardzo dobrze mi się czytało. Książka wprowadza w pełen zabiegania klimat świątecznych przygotowań. Równolegle toczy się kilka wątków (jeden nieco słabszy) splatających się ze sobą w wigilijny wieczór. Autorka pobudza do śmiechu, ale skłania też do refleksji nad tym co jest naprawdę istotne w te święta. I choć brakuje mi w powieści odniesienia do najważniejszego sensu Bożego Narodzenia, to jednak da się mile spędzić czas na jej lekturze.

Bardzo dobrze mi się czytało. Książka wprowadza w pełen zabiegania klimat świątecznych przygotowań. Równolegle toczy się kilka wątków (jeden nieco słabszy) splatających się ze sobą w wigilijny wieczór. Autorka pobudza do śmiechu, ale skłania też do refleksji nad tym co jest naprawdę istotne w te święta. I choć brakuje mi w powieści odniesienia do najważniejszego sensu...

Zaczęłam czytać i długo nie mogłam się przekonać do tej książki. Myślałam sobie, że pobieżnie przelecę przez treść, ale nawet nie wiem kiedy to się stało, że akcja mnie wciągnęła i z wypiekami na twarzy zaczęłam śledzić przebieg akcji. Specyficzny styl autora - krótkie zdania i rozdziały - sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Do tego dochodzi ciekawa fabuła, więc polecam!

Zaczęłam czytać i długo nie mogłam się przekonać do tej książki. Myślałam sobie, że pobieżnie przelecę przez treść, ale nawet nie wiem kiedy to się stało, że akcja mnie wciągnęła i z wypiekami na twarzy zaczęłam śledzić przebieg akcji. Specyficzny styl autora - krótkie zdania i rozdziały - sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Do tego dochodzi ciekawa fabuła, więc...

Fantastyczna, rewelacyjna książka, która mnie całkiem urzekła - jak zresztą wszystkie Agnieszki Olejnik. Jest ona dla mnie prawdziwą "czarodziejką pióra". Potrafi mnie tak wciągnąć w klimat, fabułę i przeżycia bohaterów, że czytając jej książki czuję się jak w zaczarowanej krainie. Lektura wszystkich jej książek (które przeczytałam do tej pory) to prawdziwe czytelnicze święto. Tak było i z tą powieścią. Mówi ona o przeżywaniu głębokiego kryzysu i powstawaniu z niego! POLECAM!!!

Fantastyczna, rewelacyjna książka, która mnie całkiem urzekła - jak zresztą wszystkie Agnieszki Olejnik. Jest ona dla mnie prawdziwą "czarodziejką pióra". Potrafi mnie tak wciągnąć w klimat, fabułę i przeżycia bohaterów, że czytając jej książki czuję się jak w zaczarowanej krainie. Lektura wszystkich jej książek (które przeczytałam do tej pory) to prawdziwe czytelnicze...

Rewelacyjny początek, bardzo dobry ciąg dalszy powieści! Minier nie traci formy! Ciągle potrafi przykuć uwagę czytelnika i trzymać go w napięciu, dodatkowo raczy małą porcją rozważań natury filozoficznej. Dużym walorem również jest umieszczenie akcji w niezwykle malowniczym miejscu i zamkniętej społeczności. Polecam tę książkę jak i całą serię!

Rewelacyjny początek, bardzo dobry ciąg dalszy powieści! Minier nie traci formy! Ciągle potrafi przykuć uwagę czytelnika i trzymać go w napięciu, dodatkowo raczy małą porcją rozważań natury filozoficznej. Dużym walorem również jest umieszczenie akcji w niezwykle malowniczym miejscu i zamkniętej społeczności. Polecam tę książkę jak i całą serię!

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki, bo z jednej strony bardzo mi się podobała, z drugiej była dla mnie ciężka ze względu na poruszoną w niej tematykę choroby i śmierci. I choć wiem, że to temat ważny i wielu może potrzebuje przeczytać o tym książkę, to mnie on przygnębia, szarpie mi emocje, wzbudza niepokój.... I tego nie lubię, dlatego na ogół unikam książek o takiej tematyce. Poza tym trudnym wątkiem reszta była super!

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki, bo z jednej strony bardzo mi się podobała, z drugiej była dla mnie ciężka ze względu na poruszoną w niej tematykę choroby i śmierci. I choć wiem, że to temat ważny i wielu może potrzebuje przeczytać o tym książkę, to mnie on przygnębia, szarpie mi emocje, wzbudza niepokój.... I tego nie lubię, dlatego na ogół unikam książek...

Druga część na pewno okazała się lepsza od części pierwszej. Wątek kryminalny był ciekawiej poprowadzony, również sprawy prywatne detektyw Nikki Boyd zainteresowały mnie mocniej. Niemniej książka nie powala na kolana, choć da się ją czytać.

Druga część na pewno okazała się lepsza od części pierwszej. Wątek kryminalny był ciekawiej poprowadzony, również sprawy prywatne detektyw Nikki Boyd zainteresowały mnie mocniej. Niemniej książka nie powala na kolana, choć da się ją czytać.

Baaardzo podobała mi się ta druga część serii o Kawiarence za Rogiem (pierwsza zresztą też). Autorce udaje się wprowadzać do powieści świetny klimat i ciekawych bohaterów. Książkę przeczytałam jednym tchem i już nie mogę się doczekać aż dorwę w swoje ręce tom trzeci.

Baaardzo podobała mi się ta druga część serii o Kawiarence za Rogiem (pierwsza zresztą też). Autorce udaje się wprowadzać do powieści świetny klimat i ciekawych bohaterów. Książkę przeczytałam jednym tchem i już nie mogę się doczekać aż dorwę w swoje ręce tom trzeci.

Przede wszystkim to wg. mnie nie kryminał, a romans z wątkiem kryminalnym. Może i nie najgorsze, ale generalnie przynudnawe i rozwleczone strasznie. Być może jeszcze dam szansę pozostałym częściom cyklu, bo z tego co widzę z tomu na tom oceny są coraz wyższe, więc liczę, że jakość się poprawi. Tu niestety było dość słabo...

Przede wszystkim to wg. mnie nie kryminał, a romans z wątkiem kryminalnym. Może i nie najgorsze, ale generalnie przynudnawe i rozwleczone strasznie. Być może jeszcze dam szansę pozostałym częściom cyklu, bo z tego co widzę z tomu na tom oceny są coraz wyższe, więc liczę, że jakość się poprawi. Tu niestety było dość słabo...

Przeczytałam tę książkę jako czwartą autorstwa A. Olejnik i muszę powiedzieć, że je po prostu KOCHAM (!!!!), obiecując sobie solennie, że wszystkie przeczytam. "Ławeczka pod bzem" świetnie trzyma poziom. Choć akcja rozwijała się dosyć wolno, to w końcu porwała mnie całkiem, rozśmieszając i wzruszając na zmianę. Urzekł mnie też cudowny klimat powieści (w tym w "akcji" moje ukochane Tatry i i z nostalgią wspominane znane miejsca). GORĄCO POLECAM!!!

Przeczytałam tę książkę jako czwartą autorstwa A. Olejnik i muszę powiedzieć, że je po prostu KOCHAM (!!!!), obiecując sobie solennie, że wszystkie przeczytam. "Ławeczka pod bzem" świetnie trzyma poziom. Choć akcja rozwijała się dosyć wolno, to w końcu porwała mnie całkiem, rozśmieszając i wzruszając na zmianę. Urzekł mnie też cudowny klimat powieści (w tym w...

Przeciętna książka, nie zrobiła na mnie wrażenia, nie wywołała emocji.

Przeciętna książka, nie zrobiła na mnie wrażenia, nie wywołała emocji.

Bardzo dobra pozycja pozwalająca przeżyć w pewnej okrojonej formie "książkowe" rekolekcje. Pomocna w poznaniu metod lectio divina i medytacji ignacjańskiej.

Bardzo dobra pozycja pozwalająca przeżyć w pewnej okrojonej formie "książkowe" rekolekcje. Pomocna w poznaniu metod lectio divina i medytacji ignacjańskiej.

Była to całkiem przyzwoita książka. Niestety jakoś specjalnie mnie nie porwała, choć temat, który poruszała jest jak najbardziej ważny i zasługujący na uwagę. Najbardziej bliski okazał się dla mnie wątek między Jakubem i Zuzanną, reszta mniej.

Była to całkiem przyzwoita książka. Niestety jakoś specjalnie mnie nie porwała, choć temat, który poruszała jest jak najbardziej ważny i zasługujący na uwagę. Najbardziej bliski okazał się dla mnie wątek między Jakubem i Zuzanną, reszta mniej.