Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie można nadmiernie rozwodzić się nad fabułą, bowiem mamy do czynienia z powierzchownym przedstawieniem faktów biblijnych, a sprawca tego dzieła ślizga się po powierzchni popadając w coraz większe otępienie i wywołując powyższe u czytelnika. Przede wszystkim za sprawą nie samej treści, a formy. Autor opowiada w pierwszej osobie, w efekcie uzyskujemy książkę dla dwuletniego dziecka. Poczytaj mi mamo. Każda postać opisana na kilku stronicach, okraszone cienką omastą i dennymi dialogami. Po tej wątpliwej przygodzie czuję uwstecznienie, a mój zasób słów drastycznie się ograniczył. W tym przypadku różnorodność (wielość postaci) nie nadaje kolorytu.

Nie można nadmiernie rozwodzić się nad fabułą, bowiem mamy do czynienia z powierzchownym przedstawieniem faktów biblijnych, a sprawca tego dzieła ślizga się po powierzchni popadając w coraz większe otępienie i wywołując powyższe u czytelnika. Przede wszystkim za sprawą nie samej treści, a formy. Autor opowiada w pierwszej osobie, w efekcie uzyskujemy książkę dla dwuletniego...

Sięgnęłam z czystej ciekawości i chęci poznania literatury romansu. Niestety nie zachęciła mnie do poszukiwania ulubionego autora powyższego gatunku. Pomysł i sama tematyka, nie tyle co nowatorskie, co zachęcające. Niestety forma jak i poszczególne treści w moim mniemaniu nie zasługują na uwagę. Postacie są przerysowane, wręcz karykaturalne, przeważnie przedstawione jednotorowo. Dialogi natomiast nasuwają skojarzenia z utworami skierowanymi do młodszych czytelników, a pod względem fabularnym wraz ze stronicami coraz szerzej otwierają się oczy. Oczywiście nie z uwagi na wartkość akcji i przewrotność, a abstrakcyjność przelanych treści, jakby wyjętych z fantazji nastolatki. Przyznać jednak muszę, że końcówka książki przyszpiliła mnie do niej i nie pozwalała się oderwać. Może to za sprawą mimowolnego przywiązania się do bohaterów. Jednak samo zakończenie stało się dla mnie ciekawym studium ludzkich zachowań, jak również zapachniało kryminałem. Tylko i wyłącznie rozwiązania ostatnich stron mogą w przyszłości zachęcić mnie do sięgnięcia po drugą część.

Sięgnęłam z czystej ciekawości i chęci poznania literatury romansu. Niestety nie zachęciła mnie do poszukiwania ulubionego autora powyższego gatunku. Pomysł i sama tematyka, nie tyle co nowatorskie, co zachęcające. Niestety forma jak i poszczególne treści w moim mniemaniu nie zasługują na uwagę. Postacie są przerysowane, wręcz karykaturalne, przeważnie przedstawione...