Jesteśmy społecznością, która kocha książki

3/4 książki... nie dość, że jakoś specjalnie nie boli mnie okdładanie jej na później, to wręcz nie chce mi się zbyt po nią sięgać aby doczytać...
Zaczęłam z nudów po raz setny objęcia nocy:P
The whole 'choo co la tah, guardian , native american' thing isn't really my thing if U know what I mean xd

3/4 książki... nie dość, że jakoś specjalnie nie boli mnie okdładanie jej na później, to wręcz nie chce mi się zbyt po nią sięgać aby doczytać...
Zaczęłam z nudów po raz setny objęcia nocy:P
The whole 'choo co la tah, guardian , native american' thing isn't really my thing if U know what I mean xd

Kolejna świetna pozycja z arsenału literackiego S. kenyon.
Jak wspominałam przy okazji poprzednich książek, nie wierzyłam, że może powstać coś dorównującego "Acheronowi', a jednak:)
'No Mercy" opowiada historię Deveroux'a Peltier( jednego z identycznych czworaczków zamieszkujących Sancruary na Ursullines razem z resztą pokaźnej rodzinki) oraz Sami'i ( królowej amazonek, tej samej która byla jednoosobową eskortą Heleny trojańskiej).
Jak możemy przewidzieć romans rozwija się w najlepsze a w tle dzieje się sporo ciekawych rzeczy:
-Strykerius nadal próbuje poznać sekret złamania klątwy Apolla oraz sposób na zabicie go, do czego che wykorzystać właśnie Sam i jej moce łowczyni.
-Nick nadal boryka się sam ze sobą i ciężko orzec po czyjej stoi stronie, raz dzieląc łoże z Artemidą, innym razem broniąc 'starych przyjaciół' WTF?! Mroczna Łowczyni Chi szkoli go z demenologi a cała gwardia "psów" ma za zadanie sprawować nad nim pieczę i chronić go na rozkaz Ash'a..
(A najlepsza jeżeli chodzi o naszego sztandarowego Cajuna była koncówka i to co zrobił dla Sam. Łzy napłynęły mi do oczu na tą ironię...)
-mamy posredni wgląd w relacje Savitar & Thorn
-Wreszcie spotykamy Cael'a i Amarandę! Okazuje się, że "bawią się w jednej piaskownicy z Fangiem"
-Łowcy zarzynają wierzyć, że Daimony pobierają energię życiową z sumeryjskich gallu i zyskują tym samym ich moce ( wraz ze zdolnoscią chodzenia w świetle słonecznym), co nie jest najszczęśliwą informacją dla mrocznych łowców , zwazywszy na to, że są za dnia bezbronni w swoich domkach:)

Wszystko kończy się w miarę wesoło, jeżeli chodzi o Sam i Dev'a a nawet Aimee i Fanga jak i same Sanctuary.

Z osobistych odczuć nie ( powtórze to po raz setny) nie mogę sprzestać myśleć o nicku. kiedy już stwierdzam, że go nienawidzę, robi coś albo mówi co sprawia, żechche mi się płakać nad jego okrutnym losem i odzyskuje wiarę w mozliwość rehabilitacji jego postaci:P How odd, isn't it?

Co do książki i postaci, jest naprawdę dobra. Bardzo zabawna co zawdzięczamy głownie bardzo bogatej osobowości Deva, która w połączeniu z Sam tworzy mieszankę wybuchową.
Uśmiałam się niesamowicie i dopisuję No Mercy do jednej z ulubionych jezeli chodzi o twórczość p. Kenyon.

Szczerze polecam!

Kolejna świetna pozycja z arsenału literackiego S. kenyon.
Jak wspominałam przy okazji poprzednich książek, nie wierzyłam, że może powstać coś dorównującego "Acheronowi', a jednak:)
'No Mercy" opowiada historię Deveroux'a Peltier( jednego z identycznych czworaczków zamieszkujących Sancruary na Ursullines razem z resztą pokaźnej rodzinki) oraz Sami'i ( królowej amazonek, tej...

wow. -> to pierwszy komentarzcisnący mi się na usta. Nie mogę się nadziwić jak dobry była ta książka :)

Fanga i Aimee uwielbiałam od pierwszych stron poswieconym im w serii a ich historia trochę przypominała tragedię Romea i Julii :P

Jestem bardzo szczęsliwa mogąćuzupełnić wydarzenia z poprzednich książek o nową wiedzę i rówlolegle toczącą się akcję:)

To chyba pierwsza książka której wlasciwa akcja rozciągneła się aż tak bardzo w czasie a mianowicie od okolić Objęć nocy aż do samego końca czyli przeskoczyła wszystkie książki :D

Dużo akcji, dużo znanych i lubianych bohaterów, kilkoro zupełnie nowych, nieoczekiwane zwroty akcji, momenty śmiechu i łez.

Obowiązkowa lektura dla tych którzy pokochali night embrace(talon&sunshine), night play(vane&bride) i unleash the night(wren&maggie), ponieważ własnie te historie są tłem dla głównego wątku i sceny które juz raz przezylismy z perspektywy np. wrena teraz przeżywamy z perspektywy aimee :) Bardzo fajny zabieg ze strony autorki!

No i coś na minus, żeby nie było za słodko: wtf!? lucyfer?! Po co mieszać w to oklepanego szatana skoro jesttyle innych możliwości. Gabreiel i Samael, upadłe anioły itd itp...i choć idea hellchaser mi siępodoba to wole tartat i kalosis niż PIEKŁOOOOO.

wow. - to pierwszy komentarzcisnący mi się na usta. Nie mogę się nadziwić jak dobry była ta książka :)

Fanga i Aimee uwielbiałam od pierwszych stron poswieconym im w serii a ich historia trochę przypominała tragedię Romea i Julii :P

Jestem bardzo szczęsliwa mogąćuzupełnić wydarzenia z poprzednich książek o nową wiedzę i rówlolegle toczącą się akcję:)

To chyba pierwsza...