Kolejna rewelacyjna książka z serii Dark Hunter. Oparta na wierzeniach indiańskich, nie na panteonie greckim, jak w większości dotychczas.
Jess Brady i Abigael Yager są głównymi bohaterami tomu. Abi, dążąc do zabicia Jessa – Mrocznego Łowcy, niechcący wywołuje prawdziwy armageddon, Nadciągają kolejne, zabójcze plagi…
Powieść wyśmienita, dynamiczna i wciągająca. Elementy mitologii indiańskich są powiewem świeżości w tym ogromniastym cyklu.

Kolejna rewelacyjna książka z serii Dark Hunter. Oparta na wierzeniach indiańskich, nie na panteonie greckim, jak w większości dotychczas.
Jess Brady i Abigael Yager są głównymi bohaterami tomu. Abi, dążąc do zabicia Jessa – Mrocznego Łowcy, niechcący wywołuje prawdziwy armageddon, Nadciągają kolejne, zabójcze plagi…
Powieść wyśmienita, dynamiczna i wciągająca. Elementy...

Wyjątkowo udana część. Nie rozumiem, dlaczego budzi mieszane uczucia. Co prawda to jest inny panteon, ale to nie nowość w tej serii, bo mamy tu do czynienia z całą rzeszą panteonów, a indiańska mitologia okazała się całkiem ciekawa. Mam nadzieję, że w przyszłości ukaże się kolejny tom o Abby i Sundownie, bo przecież Kojot w końcu znów upomni się o swojego Motyla.
Scena bonusowa fenomenalna. Z jednej strony zabawna, a z drugiej, cóż, uroniłam kilka łez ;)

Wyjątkowo udana część. Nie rozumiem, dlaczego budzi mieszane uczucia. Co prawda to jest inny panteon, ale to nie nowość w tej serii, bo mamy tu do czynienia z całą rzeszą panteonów, a indiańska mitologia okazała się całkiem ciekawa. Mam nadzieję, że w przyszłości ukaże się kolejny tom o Abby i Sundownie, bo przecież Kojot w końcu znów upomni się o swojego Motyla.
Scena...

Jedna z nielicznych książek z serii Dark Hunter, która nie powaliła mnie na kolana i nawet nie uroniłam przy niej żadnej łezki. Co prawda przeczytałam ją niesamowicie szybko. Jednak nie było to coś, czego się spodziewałam. Zupełnie, jak gdyby S. Kenyon skończyły się pomysły na Olimp i grecką mitologię, więc przeszła na zupełnie inny panteon. Może i to też dobry zabieg, ileż można czytać o Apollo i Artemidzie? Pojawiła się iskierka ciekawości odnośnie indiańskich wierzeń, plemion. Zainteresowana, sięgnęłam po literaturę ich wierzeń. Ale powtórzę - to jednak z najbardziej nudnych pozycji w tej serii. Oby następna nie pociągnęła tego samego poziomu.

Jedna z nielicznych książek z serii Dark Hunter, która nie powaliła mnie na kolana i nawet nie uroniłam przy niej żadnej łezki. Co prawda przeczytałam ją niesamowicie szybko. Jednak nie było to coś, czego się spodziewałam. Zupełnie, jak gdyby S. Kenyon skończyły się pomysły na Olimp i grecką mitologię, więc przeszła na zupełnie inny panteon. Może i to też dobry zabieg, ileż...

3/4 książki... nie dość, że jakoś specjalnie nie boli mnie okdładanie jej na później, to wręcz nie chce mi się zbyt po nią sięgać aby doczytać...
Zaczęłam z nudów po raz setny objęcia nocy:P
The whole 'choo co la tah, guardian , native american' thing isn't really my thing if U know what I mean xd

3/4 książki... nie dość, że jakoś specjalnie nie boli mnie okdładanie jej na później, to wręcz nie chce mi się zbyt po nią sięgać aby doczytać...
Zaczęłam z nudów po raz setny objęcia nocy:P
The whole 'choo co la tah, guardian , native american' thing isn't really my thing if U know what I mean xd

Bałam się, że po tyle tomach Kenyon się wypali, ale moim zdaniem fani się nie zawiodą.
PS Szczególnie fajne zakończenie ;)

Bałam się, że po tyle tomach Kenyon się wypali, ale moim zdaniem fani się nie zawiodą.
PS Szczególnie fajne zakończenie ;)