Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiedźmin dobry jak zawsze☺ czyta się lekko i przyjemnie.. Uwielbiam ta postać. 😀 Tylko chciałoby się czegos więcej od tej historii. Czuje trochę niedosyt... Ale o tak jestem zadowolona z lektury!

Wiedźmin dobry jak zawsze☺ czyta się lekko i przyjemnie.. Uwielbiam ta postać. 😀 Tylko chciałoby się czegos więcej od tej historii. Czuje trochę niedosyt... Ale o tak jestem zadowolona z lektury!

Co tu dużo mówić 🙂 Uwielbiam Geralta! Jest genialny! Wyluzowany z poczuciem humoru i wszędzie gdzie się pojawia są jakieś kłopoty. Dodajmy do tego jego giermka - Jaskra i świetna historia gotowa😉 Dużo ciekawych przygód w tej części. Strony nie wiadomo kiedy uciekają.. Polecam wszystkim 🙂

Co tu dużo mówić 🙂 Uwielbiam Geralta! Jest genialny! Wyluzowany z poczuciem humoru i wszędzie gdzie się pojawia są jakieś kłopoty. Dodajmy do tego jego giermka - Jaskra i świetna historia gotowa😉 Dużo ciekawych przygód w tej części. Strony nie wiadomo kiedy uciekają.. Polecam wszystkim 🙂

Strasznie ciężko rozstać się z bohaterami to tyłu "wspólnych stronach" 😔

Pani jeziora to jak dla mnie najlepsza część Wiedźmina pomijając opowiadania (bo te były naj😄). Chociaż miejscami ciągnęła się niemiłosiernie .... W końcu mieliśmy więcej głównych bohaterów i historii konkretnie z nimi wzwiazanych! Dużo smiesznych momentów ale i strasznych .. Trzeba było się na to troche naczekac. Ale było warto bo po przeczytaniu tej części moja ciekawość została zaspokojona i wszystko zostało dobrze wyjaśnione 🙂

Podsumowujac...Co tu dużo mowic całość to świetna historia i polecam każdemu kto lubi takie klimaty 🙂 Jedynym minusem są opisy wojny i walk które są (jak dla mnie) nudne i przytłaczające bo ciężko się połapać w tym wszystkim i wolałabym więcej o samych głównych bohaterach w zamian .... Jednak Geralt Ciri Yennefer i Jaskier na długo zostaną w mojej pamięci i będę za nimi tęsknić 😄 Jesli lubisz opowieści tego typu to Wiedzmin na pewno Cię pochłonie ! Sama żałuję że sięgnęłam po niego tak późno!

Strasznie ciężko rozstać się z bohaterami to tyłu "wspólnych stronach" 😔

Pani jeziora to jak dla mnie najlepsza część Wiedźmina pomijając opowiadania (bo te były naj😄). Chociaż miejscami ciągnęła się niemiłosiernie .... W końcu mieliśmy więcej głównych bohaterów i historii konkretnie z nimi wzwiazanych! Dużo smiesznych momentów ale i strasznych .. Trzeba było się na to...

Myślę że nikt to nie kocha Wiedźmina nie sięgnie po tą książkę 😄 Te opowiadania są sentymentalnym powrotem do jego świata pomimo, że nie są one typowo o Geralcie.
Nie jest to także Sapkowski i jego kunszt ale mimo wszystko jest przyjemnie❤️ wszystkie opowieści są krotkie zwięzle i na temat 🙂 Polecam jako powrót do wiedźmińskiego świata. Warto 🙂

Myślę że nikt to nie kocha Wiedźmina nie sięgnie po tą książkę 😄 Te opowiadania są sentymentalnym powrotem do jego świata pomimo, że nie są one typowo o Geralcie.
Nie jest to także Sapkowski i jego kunszt ale mimo wszystko jest przyjemnie❤️ wszystkie opowieści są krotkie zwięzle i na temat 🙂 Polecam jako powrót do wiedźmińskiego świata. Warto 🙂

Nie ma tu niczego zaskakującego ale jest piękna historia nie tylko o miłości. Historia o sile jaką daje rodzina. I o tych wszystkich małych rzeczach których nie zauważamy na codzien. O tym co jest naprawdę ważne i co się liczy po wielkim zakochaniu.
Przyjemna lekka lektura. ❤️

Nie ma tu niczego zaskakującego ale jest piękna historia nie tylko o miłości. Historia o sile jaką daje rodzina. I o tych wszystkich małych rzeczach których nie zauważamy na codzien. O tym co jest naprawdę ważne i co się liczy po wielkim zakochaniu.
Przyjemna lekka lektura. ❤️

Coben jak to Coben zawsze jakąś ciekawa, zawiła intryga. Może ta historia nie jest najlepsza i moja ulubiona, ale jego książki są zawsze na plus. Pasuje mi ten styl 🙂 to mój pewniak.

Coben jak to Coben zawsze jakąś ciekawa, zawiła intryga. Może ta historia nie jest najlepsza i moja ulubiona, ale jego książki są zawsze na plus. Pasuje mi ten styl 🙂 to mój pewniak.

Słowik ma wszystko co powinna mieć dobra książka opowiadająca czasy wojny. Brutalność i bezwzględność najeźdźcy. Wszechobecny strach i głód.. zimno. Ale także trzymająca wszystkich przy życiu nadzieja.
Warto czytać takie historie żeby docenic jakimi jesteśmy szczęściarzami że w zasadzie mamy wszystko. I oby tak zostało.

Polecam. Warto przeczytać.

Słowik ma wszystko co powinna mieć dobra książka opowiadająca czasy wojny. Brutalność i bezwzględność najeźdźcy. Wszechobecny strach i głód.. zimno. Ale także trzymająca wszystkich przy życiu nadzieja.
Warto czytać takie historie żeby docenic jakimi jesteśmy szczęściarzami że w zasadzie mamy wszystko. I oby tak zostało.

Polecam. Warto przeczytać.

Przepiękna zachęcająca okładka a w srodku.....
Pierwsze 150 stron bardzo nijakie. Cały czas zastanawiałam się no kiedy coś wreszcie zacznie się dziać ? Przecież te wysokie oceny skąd musiały się wziąć. ? Później było już lepiej.

Jedyny wątek który był ciekawy to Violette i jej meza. Jednak ten z późniejszego etpau.. wątek Irene do przewidzenia... Wątek Juliena także. A w zasadzie niewiele się różnią. Podobało mi się że poznaliśmy historię Philippe z jego strony.

Ogólnie książka jest ciekawa bo postawa Violett i to jak sobie poradzila w życiu można podziwiać jednak czegoś brakuje.. coś się tu nie klei.. jakby za dużo było takich pobocznych rzeczy a za mało konkretów. Sama nie wiem. Na pewno mnie nie zachwyciła. Była ok można przeczytać bo jest dobra ale żadne "oh i ah".

Przepiękna zachęcająca okładka a w srodku.....
Pierwsze 150 stron bardzo nijakie. Cały czas zastanawiałam się no kiedy coś wreszcie zacznie się dziać ? Przecież te wysokie oceny skąd musiały się wziąć. ? Później było już lepiej.

Jedyny wątek który był ciekawy to Violette i jej meza. Jednak ten z późniejszego etpau.. wątek Irene do przewidzenia... Wątek Juliena także. A w...

Absolutnie nikt kto nie rozumie natury i jej nie kocha i nie rozumie nie uzna tej książki za dobrą.

"Gdzie śpiewają raki" to książka która została bardzo okrzyknięta ale nie jest dla każdego. Jeśli ktoś nie zwraca uwagi na to co go otacza.. na piękno świata i go nie docenia nie ma sensu żeby po nią sięgał bo jej po prostu nie zrozumie.
Moim zdaniem całą jej wyjątkowość to opisy przyrody.. ptaków.. plaży... Mokradeł... Czytasz i widzisz każdy szczegół.. slyszysz szum ocenu.. trzepot skrzydeł mewy .. jesteś na mokradłach.
Mnie bardzo przypadła do gustu ❤️ Polecam każdemu kto szuka ciekawej lecz prostej historii w nietuzinkowej oprawie 🙂

Absolutnie nikt kto nie rozumie natury i jej nie kocha i nie rozumie nie uzna tej książki za dobrą.

"Gdzie śpiewają raki" to książka która została bardzo okrzyknięta ale nie jest dla każdego. Jeśli ktoś nie zwraca uwagi na to co go otacza.. na piękno świata i go nie docenia nie ma sensu żeby po nią sięgał bo jej po prostu nie zrozumie.
Moim zdaniem całą jej wyjątkowość...

Może i Coben pisze pod pewien "schemat" . Ale to jest jego styl! Gdybym miała czytać jego książki jedna za drugą to pewnie by mi się znudziły. Jednak jeśli czytam coś z tego twórczości raz na jakiś czas, to książki zawsze są ciekawe. To dla mnie takie pewniaki. 🙂

Ta pozycja to jedna z lepszych Cobena ale na pewno nie najlepsza. Jednakże książę czyta się szybko i przyjemnie. Wątki wciągają i przeplatają się. Im bliżej końca tym dynamiczniej się robi 🙂
Przyjemna lektura. Polecam 🙂

Może i Coben pisze pod pewien "schemat" . Ale to jest jego styl! Gdybym miała czytać jego książki jedna za drugą to pewnie by mi się znudziły. Jednak jeśli czytam coś z tego twórczości raz na jakiś czas, to książki zawsze są ciekawe. To dla mnie takie pewniaki. 🙂

Ta pozycja to jedna z lepszych Cobena ale na pewno nie najlepsza. Jednakże książę czyta się szybko i...

Opinie o tej książce nie są zbyt pochlebne i zastanawiałam się czy po nią w ogóle sięgać..
Jednak stwierdziłam że skoro już ją mam to spróbuję. Może będzie lepsza niż faktycznie o niej mówią.

Na pewno jest specyficzna. Wojna pokazana inaczej. Inne zachowania i przeżycia ludzi inne emocje niż zwykle w takich książkach. Ale na pewno nie jest o tym że ludzie "cieszą się wojną" jak gdzieś przeczytałam.

Początek był irytujący. Ciągłe skakanie w czasie. Kawałek tej historii kawałek tej. Jak już zdążyłam się w coś zagłębić to był przeskok. W końcu nie widziałam o czym jest ta książka i tak naprawdę co jest jest głównym zamysłem i prawie doszłam do wniosku że faktycznie jest kiepska.
Ale gdzieś w połowie zaczęło się wszystko bardziej klarować i układać. Historia zaczęła być bardziej zrozumiała i płynna. I ta druga część podobała mi się znacznie bardziej.

I moim zdaniem ta historia jest o tym jak ludzie próbowali żyć normalnie (o ile można tak powiedzieć) i starali się cieszyć się tym co mieli podczas wojny. Starali się jakoś "uzwyklac unormalniac" ten tragiczny czas. Mieć jakieś relacje i po prostu żyć. Marry cieszyła nauka dzieci... Żołnierzy przy życiu trzymały listy od rodziny od ukochanych dzięki temu nie wariowali. Dzięki nim wiedzieli że oprócz wojny istnieje ten wcześniejszy lepszy świat. Po prostu próbowali być i żyć. Chociaż każdy przeszedł jednak jakieś załamanie.. spotkało ich po drodze coś złego to finalnie dążyli do tego by być szczęśliwym i iść do przodu pomimo złych czasów.

Ta pozycja nie urzekła mnie ani nie była rewelacyjna. Jednak uważam że warto ją przeczytać aby zobaczyć wojnę z innej strony i unikatowy sposob jej przedstawienia.

I koniecznie przeczytajcie notkę od autora. Uważam że wiele wnosi do całości i jest ważna !

Opinie o tej książce nie są zbyt pochlebne i zastanawiałam się czy po nią w ogóle sięgać..
Jednak stwierdziłam że skoro już ją mam to spróbuję. Może będzie lepsza niż faktycznie o niej mówią.

Na pewno jest specyficzna. Wojna pokazana inaczej. Inne zachowania i przeżycia ludzi inne emocje niż zwykle w takich książkach. Ale na pewno nie jest o tym że ludzie "cieszą się...