Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Debiutancka powieść autora przenosi nas na tytułowego Marsa, terraformowanego już w połowie XXI wieku i skolonizowanego 110 lat później, niestety jednak będącego dalekim od ideału planety zdatnej do zamieszkania przez ludzi. Tak jak dla większości pisarzy sf jest to okazja do debaty nad czekającym nas rozwojem technicznym i, co może ważniejsze u Kosika, społecznymi konsekwencjami. Ciekawa jest tu struktura książki - mamy dwa kolejno ukazane wątki, które dzieli 35 lat, jedynie luźno powiązane fabularnie i skupiające się na odmiennych aspektach życia.

Akcja dziejąca się w 2305 roku to spojrzenie na politykę i rządzące nią mechanizmy, układy, układziki, tajemnice i ciosy w plecy. Mars, jako pół-zamknięte środowisko ze słabym, okresowym kontaktem z Ziemią, jednolitym rządem skupiającym 3 miliardy obywateli a jednocześnie z poważnymi globalnymi problemami jest doskonałą eskalacją problemów demokracji. Na pytanie, co może zrobić świadoma prawdziwego stanu rzeczy jednostka, gdy zdecydowana większość dąży do planetarnej samozagłady w imię natychmiastowej wygody zamiast długotrwałych wyrzeczeń nie ma dobrej odpowiedzi, i Kosik nie próbuje jej udzielić. Pokazuje jedynie przykład, do nas należy ocena, na ile jest on moralny, a na ile etyczny. Problem nie jest wyimaginowany, wiele podobnych znajdziemy w otaczającym nas świecie, jedynie skala przedstawiona w książce pozwala spojrzeć na to z nieco innej perspektywy.

Trzy i pół dekady później nie ma już problemu z demokracją, bo ta w praktyce nie istnieje. Połączenie rozwoju technologicznego i machinacji korporacji sprawia, że ludzie stają się niewolnikami i narkomanami wirtualnej rzeczywistości, nie dbającego o to, co dzieje się w realnym świecie. Czyż nie przypomina to problemów naszych czasów? A na wymierającym Marsie dochodzi jeszcze aspekt tajemnicy, krytej przez wysoko postawione osoby, o masowych mordach niepotrzebnych jednostek w imię dobra pozostałej populacji. A może jest to po prostu efekt istnienia społeczeństwa, nieuniknione następstwo? Może to samo społeczeństwo doprowadza do tej sytuacji, jednocześnie utrzymując ją przed sobą w tajemnicy? Może nikt nie jest winny, żadna osoba, żadna grupa, lecz wszyscy, a więc jest to coś całkowicie naturalnego?

A może - to wszystko już się zdarzyło, i zdarzy się na nowo?

Niestety, już ta pierwsza powieść Rafała Kosika nie kończy się happy endem. Przykre to dla tych, którzy w książkach poszukują oderwania od wystarczająco ponurej codzienności, lecz dużo bardziej prawdziwe i przypominające, że problemy rzeczywistego świata też nie rozwiążą się same przy pomocy czarodziejskiej różdżki czy superbohaterów.

Debiutancka powieść autora przenosi nas na tytułowego Marsa, terraformowanego już w połowie XXI wieku i skolonizowanego 110 lat później, niestety jednak będącego dalekim od ideału planety zdatnej do zamieszkania przez ludzi. Tak jak dla większości pisarzy sf jest to okazja do debaty nad czekającym nas rozwojem technicznym i, co może ważniejsze u Kosika, społecznymi...

Nieprzeciętna, dająca do myślenia, zresztą jak każda książka, którą (współ)tworzył Pratchett. Tu jednak zamiast dobrze znanej ze Świata Dysku fantasy wkraczamy w sf, by podążać za autorami tokiem rozmyślań nad naturą człowieka i zachowaniem społeczeństwa w obliczu nagłej, globalnej zmiany i otwarcia się gamy całkiem nowych możliwości. Jednak o ile pod tym względem - socjologiczno-psychologicznym - książka ukazuje naprawdę wiele, tak fabularnie, zwłaszcza na sam koniec, niestety zawiodłem się oczekując po niej znacznie więcej.

Nieprzeciętna, dająca do myślenia, zresztą jak każda książka, którą (współ)tworzył Pratchett. Tu jednak zamiast dobrze znanej ze Świata Dysku fantasy wkraczamy w sf, by podążać za autorami tokiem rozmyślań nad naturą człowieka i zachowaniem społeczeństwa w obliczu nagłej, globalnej zmiany i otwarcia się gamy całkiem nowych możliwości. Jednak o ile pod tym względem -...

Kosik w swoim zbiorze opowiadań zahacza zarówno o fantasy z elementami horroru, jak science-fiction. Niezależnie jednak od gatunku nie może zabraknąć rozmyślań socjologicznych, zarówno na przykładach naszego obecnego społeczeństwa, jak i jego zachowania i zmian w obliczu możliwości i odkryć naukowych, które póki co pozostają dla nas jedynie wymysłem czy odległą przyszłością. Warte uwagi jest też ostatnie opowiadanie, będące uzupełnieniem powieści "Vertical".

Kosik w swoim zbiorze opowiadań zahacza zarówno o fantasy z elementami horroru, jak science-fiction. Niezależnie jednak od gatunku nie może zabraknąć rozmyślań socjologicznych, zarówno na przykładach naszego obecnego społeczeństwa, jak i jego zachowania i zmian w obliczu możliwości i odkryć naukowych, które póki co pozostają dla nas jedynie wymysłem czy odległą...