Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostateczne wyjawienie „kto zabił” mnie rozczarowało, bo było dość przewidywalne, ale to, co nastąpiło na sam koniec przywróciło dziwny klimat książki, który towarzyszył jej cały czas.

Ostateczne wyjawienie „kto zabił” mnie rozczarowało, bo było dość przewidywalne, ale to, co nastąpiło na sam koniec przywróciło dziwny klimat książki, który towarzyszył jej cały czas.

Lek na bezsenność, ale załamanie nerwowe Wokulskiego po usłyszeniu rozmowy Izki w pociągu całkiem zapada w pamięć.

Lek na bezsenność, ale załamanie nerwowe Wokulskiego po usłyszeniu rozmowy Izki w pociągu całkiem zapada w pamięć.

O gwiazdkę więcej, bo rozbawił mnie pomysł gwałtu przez uszy.

O gwiazdkę więcej, bo rozbawił mnie pomysł gwałtu przez uszy.

Zagwarantowała mi dużo uśmiechu, dobrze się przy niej bawiłam. Mogę natomiast być mało rzetelna, bo uwielbiam postać Lokiego, dlatego większość tytułów z nim pewnie będzie mi się podobać.

Zagwarantowała mi dużo uśmiechu, dobrze się przy niej bawiłam. Mogę natomiast być mało rzetelna, bo uwielbiam postać Lokiego, dlatego większość tytułów z nim pewnie będzie mi się podobać.

Na pewno miła odmiana wśród szkolnych lektur, kreatywna, ale na pewno nie wybitna.

Na pewno miła odmiana wśród szkolnych lektur, kreatywna, ale na pewno nie wybitna.

Czytałam jako dziecko, coś tam mnie wzruszyło wtedy, ale nie czuję potrzeby do niej wracać.

Czytałam jako dziecko, coś tam mnie wzruszyło wtedy, ale nie czuję potrzeby do niej wracać.

Chciałabym napisać coś sensownego. Naprawdę bym chciała, ale nie mogę. Jakaś taka blokada u mnie występuje. Dzięki temu w pełni rozumiem autora, możemy sobie przybić piątkę.

Chciałabym napisać coś sensownego. Naprawdę bym chciała, ale nie mogę. Jakaś taka blokada u mnie występuje. Dzięki temu w pełni rozumiem autora, możemy sobie przybić piątkę.

Chochoł tak płatał figle i inny chaos, że to chyba ENTP był.

Chochoł tak płatał figle i inny chaos, że to chyba ENTP był.

Główna bohaterka Sara (o ironio) to dla mnie definicja autodestrukcji, która ciągnie za sobą chaos. Znając jej charakter, uśmiechnęłaby się zawadiacko na słowo „ciągnie”. Mocne przeżycie, dołujące, chore, lekko obrzydliwe, ale jednocześnie jakże hipnotyzujące i wciągające. Nie na słabe nerwy. Swoim zachrypniętym od papierosów głosem bohaterka zawołała mnie, by przeczytać ponownie jej historię. Zadziwiła tak samo, jak za pierwszym razem.

Główna bohaterka Sara (o ironio) to dla mnie definicja autodestrukcji, która ciągnie za sobą chaos. Znając jej charakter, uśmiechnęłaby się zawadiacko na słowo „ciągnie”. Mocne przeżycie, dołujące, chore, lekko obrzydliwe, ale jednocześnie jakże hipnotyzujące i wciągające. Nie na słabe nerwy. Swoim zachrypniętym od papierosów głosem bohaterka zawołała mnie, by przeczytać...

Kto czasem nie sięgnął po erotyk bez fabuły i całkiem zabawnie mu się to czytało niech pierwszy rzuci kamień.

Kto czasem nie sięgnął po erotyk bez fabuły i całkiem zabawnie mu się to czytało niech pierwszy rzuci kamień.

Książka z łamigłówkami. Niektóre przyjemne, niektóre przesadnie zawiłe albo zbyt losowe. Ogólnie fajna zabawa.

Książka z łamigłówkami. Niektóre przyjemne, niektóre przesadnie zawiłe albo zbyt losowe. Ogólnie fajna zabawa.

Nieironicznie moja ulubiona ze szkolnych lektur. Do tej pory pamiętam uderzające słowa padające z ust Lady Makbet:
„Karmiłam dzieci i wiem, jak jest drogie
Przy matki łonie wiszące niemowlę,
A przecie, gdy się uśmiechało do mnie,
Pierś bym wyrwała z dziąseł jego bezzębnych, A mózgiem jego zbryzgałabym kamień, Gdybym przysięgła, tak jak ty przysiągłeś!”
Mocny argument, proszę Pani.

Nieironicznie moja ulubiona ze szkolnych lektur. Do tej pory pamiętam uderzające słowa padające z ust Lady Makbet:
„Karmiłam dzieci i wiem, jak jest drogie
Przy matki łonie wiszące niemowlę,
A przecie, gdy się uśmiechało do mnie,
Pierś bym wyrwała z dziąseł jego bezzębnych, A mózgiem jego zbryzgałabym kamień, Gdybym przysięgła, tak jak ty przysiągłeś!”
Mocny argument,...

Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że potrzebna mi była książka psychologiczna do recenzji na zaliczenie przedmiotu. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie takie wrażenie i pozwoli zauważyć wiele toksycznych schematów, które do tej pory ignorowałam.

Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że potrzebna mi była książka psychologiczna do recenzji na zaliczenie przedmiotu. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie takie wrażenie i pozwoli zauważyć wiele toksycznych schematów, które do tej pory ignorowałam.

Trudne osobowości, ale nietrudno się czytało. Raczej dla początkujących.

Trudne osobowości, ale nietrudno się czytało. Raczej dla początkujących.

Bałam się, że po przeczytaniu zostanie mi w głowie wiedza a’la „twój mężczyzna nie utrzymuje kontaktu wzrokowego podczas rozmowy? NA 100% CIĘ ZDRADZA!” A jednak autor mądrze pisze. Często też powtarza cenne słowa - każdy z nas jest inny i ma indywidualną mowę ciała.

Bałam się, że po przeczytaniu zostanie mi w głowie wiedza a’la „twój mężczyzna nie utrzymuje kontaktu wzrokowego podczas rozmowy? NA 100% CIĘ ZDRADZA!” A jednak autor mądrze pisze. Często też powtarza cenne słowa - każdy z nas jest inny i ma indywidualną mowę ciała.

Jeśli jesteś studentem psychologii - przeczytaj, wykładowcy ją uwielbiają, zabłyśniesz. Jeśli nie jesteś to też przeczytaj, bo to ciekawa podróż.

Jeśli jesteś studentem psychologii - przeczytaj, wykładowcy ją uwielbiają, zabłyśniesz. Jeśli nie jesteś to też przeczytaj, bo to ciekawa podróż.

Model DISC bardzo dokładnie i zrozumiale przedstawiony, ale czy autor wystarczająco skupił się na psychopatach jak wskazuje tytuł? Niezbyt.

Model DISC bardzo dokładnie i zrozumiale przedstawiony, ale czy autor wystarczająco skupił się na psychopatach jak wskazuje tytuł? Niezbyt.

Na plus. Jeżeli rzeczywiście szukamy odpowiedzi na pytanie skąd się bierze zło, to przeczytanie tej książki na pewno pomoże - nie ma wszystkich odpowiedzi, ale ciekawość będzie w pewnym stopniu zaspokojona. Rozdział z opisem drogi empatii w mózgu ciężki do zapamiętania, ale na pewno przydatny.

Na plus. Jeżeli rzeczywiście szukamy odpowiedzi na pytanie skąd się bierze zło, to przeczytanie tej książki na pewno pomoże - nie ma wszystkich odpowiedzi, ale ciekawość będzie w pewnym stopniu zaspokojona. Rozdział z opisem drogi empatii w mózgu ciężki do zapamiętania, ale na pewno przydatny.

Poruszony temat bardzo ciekawy, aczkolwiek z czasem czułam już lekki przesyt. Historie były często podobne, co oczywiście nie jest winą autorki, ale ostatecznie powtarzalność nie pomaga tej książce. Styl pisania natomiast przypadł mi do gustu.

Poruszony temat bardzo ciekawy, aczkolwiek z czasem czułam już lekki przesyt. Historie były często podobne, co oczywiście nie jest winą autorki, ale ostatecznie powtarzalność nie pomaga tej książce. Styl pisania natomiast przypadł mi do gustu.

Po samej okładce i tytule spodziewałam się opowieści o jakiejś sławnej babie, która pada ofiarą stalkera. Nie powiem, prawdziwa fabuła była dla mnie zaskoczeniem i to całkiem pozytywnym.

Po samej okładce i tytule spodziewałam się opowieści o jakiejś sławnej babie, która pada ofiarą stalkera. Nie powiem, prawdziwa fabuła była dla mnie zaskoczeniem i to całkiem pozytywnym.