Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem

Książka przybliża różne choroby neurologiczne, które wpływają na problemy neuropsychologiczne u pacjentów, np. afazję, agnozje itp. Słuchałam jej z dużą ciekawością. Moją uwagę zwróciła cierpliwość, empatia i dociekliwość w diagnozowaniu u autora. Każdą uwagę personelu medycznego na temat stanu zdrowia pacjenta weryfikuje. Warto.

Książka przybliża różne choroby neurologiczne, które wpływają na problemy neuropsychologiczne u pacjentów, np. afazję, agnozje itp. Słuchałam jej z dużą ciekawością. Moją uwagę zwróciła cierpliwość, empatia i dociekliwość w diagnozowaniu u autora. Każdą uwagę personelu medycznego na temat stanu zdrowia pacjenta weryfikuje. Warto.

"Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" jest z jednej strony pozycją non-fiction, ale medyczne przypadki, jakie są tam opisane zdecydowanie są fantastyczne. Niesamowite jest to, jak pozornie drobne zaburzenia w pracy mózgu mogą doprowadzić do tak abstrakcyjnych przypadków. Z drugiej strony, książka nie jest "cyrkiem dziwadeł", co zarzucano Sacksowi. Wręcz przeciwnie, każdy przypadek potraktowany jest po ludzku, a sam Sacks zdecydowanie próbował zrozumieć swoich pacjentów.
Zainteresowanych informacjami o autorze, dłuższą recenzją i streszczeniem odsyłam do filmu.

Filip z MiszMaszu

"Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" jest z jednej strony pozycją non-fiction, ale medyczne przypadki, jakie są tam opisane zdecydowanie są fantastyczne. Niesamowite jest to, jak pozornie drobne zaburzenia w pracy mózgu mogą doprowadzić do tak abstrakcyjnych przypadków. Z drugiej strony, książka nie jest "cyrkiem dziwadeł", co zarzucano Sacksowi. Wręcz...

Fajna książka, ale nie dla wszystkich. Raczej dla nielicznych. Myślę sobie, że jest to dobra propozycja dla osób zainteresowanych neurologią, może psychiatrią. Autor opowiada o ciekawych przypadkach objawów neurologicznych wśród pacjentów zgłaszających się do neurologa czy psychiatry. Zaczęłam słuchać z dużym zainteresowaniem, chociaż w pewnym momencie pojawił się przesyt. Tak czy inaczej polecam, ponieważ książka jest napisana bardzo przystępnym językiem.

Fajna książka, ale nie dla wszystkich. Raczej dla nielicznych. Myślę sobie, że jest to dobra propozycja dla osób zainteresowanych neurologią, może psychiatrią. Autor opowiada o ciekawych przypadkach objawów neurologicznych wśród pacjentów zgłaszających się do neurologa czy psychiatry. Zaczęłam słuchać z dużym zainteresowaniem, chociaż w pewnym momencie pojawił się przesyt....

Oliver Sacks zajmował się psychiatrią i neurologią a w swojej książce opisuje swoich pacjentów którzy mają różne problemy natury psychicznej i neurologicznej.
Znajdziemy tutaj przypadek marynarza który nie pamiętał co się wydarzyło wczoraj, ale doskonale znał swoją historię sprzed wielu lat. Także poznamy Nataszę która była nieśmiała a nagle zaczęła podrywać mężczyzn. To tylko mały urywek tychże historii które są intrygujące, ciekawe ale i jednocześnie smutne.
Książka była ciekawa jednak uważa, że za mało było opisów naukowych żeby jeszcze lepiej opisać choroby z jakim zmagali się przedstawieni pacjenci.

Oliver Sacks zajmował się psychiatrią i neurologią a w swojej książce opisuje swoich pacjentów którzy mają różne problemy natury psychicznej i neurologicznej.
Znajdziemy tutaj przypadek marynarza który nie pamiętał co się wydarzyło wczoraj, ale doskonale znał swoją historię sprzed wielu lat. Także poznamy Nataszę która była nieśmiała a nagle zaczęła podrywać mężczyzn. To...

Dla wszystkich, ale zwlaszcza dla ludzi zainteresowanych chorobami takimi jak np. afazja. Szakenie ciekawa i dobrze sie czyta.

Dla wszystkich, ale zwlaszcza dla ludzi zainteresowanych chorobami takimi jak np. afazja. Szakenie ciekawa i dobrze sie czyta.

Fascynujący wgląd w działanie ludzkiego mózgu na przykładzie różnych uszkodzeń, urazów powodujących różnorakie zaburzenia, nieraz nietypowe (jak usunięcie "koncepcji" wzroku etc). Bardzo dobre, choć za każdym stoi ludzka tragedia, więc przy tym smutne. Ale fascynujące.

Fascynujący wgląd w działanie ludzkiego mózgu na przykładzie różnych uszkodzeń, urazów powodujących różnorakie zaburzenia, nieraz nietypowe (jak usunięcie "koncepcji" wzroku etc). Bardzo dobre, choć za każdym stoi ludzka tragedia, więc przy tym smutne. Ale fascynujące.

Książka o bardzo ciekawych przypadkach chorób neurologicznych. O tym jak niewielkie zmiany potrafią wywołać specyficzne efekty. Lekka, strawna, niewchodząca w tajniki mózgu.

Książka o bardzo ciekawych przypadkach chorób neurologicznych. O tym jak niewielkie zmiany potrafią wywołać specyficzne efekty. Lekka, strawna, niewchodząca w tajniki mózgu.

Książka na pewno bardzo ciekawa, ale też nie najłatwiejsza lektura - trudna w odbiorze ze względu na sporo medycznych terminów i - czasami język przypominający opis z dokumentacji medycznej. Trochę jakby czytanie diagnozy.
Pomimo tego, czytałem z zaciekawieniem.
Zastanawiające, że upośledzony ludzki mózg z jednej strony jest w stanie sprostać niezwykłym zadaniom, a które są niedostępne dla normalnych ludzi, z drugiej. To główna myśl, która towarzyszy mi po lekturze.
Są też momenty zabawne - nie wszystkie opisane przypadki są smutnym obrazem ludzi cierpiących na śmiertelne choroby.
Książka dla cierpliwych, ciekawych świata. Lektura z kategorii popularno-naukowej.

Książka na pewno bardzo ciekawa, ale też nie najłatwiejsza lektura - trudna w odbiorze ze względu na sporo medycznych terminów i - czasami język przypominający opis z dokumentacji medycznej. Trochę jakby czytanie diagnozy.
Pomimo tego, czytałem z zaciekawieniem.
Zastanawiające, że upośledzony ludzki mózg z jednej strony jest w stanie sprostać niezwykłym zadaniom, a...

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony sposób pisania bardzo mi się podobał, podobnie jak to, w jaki sposób autor wskazuje przykłady dla swoich wniosków. Jednocześnie mam wrażenie, że część przypadków została napisana zbyt krótko, jakby autor spieszył się w pisaniu książki. Myślę, że warta uwagi. Mimo wszystko.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony sposób pisania bardzo mi się podobał, podobnie jak to, w jaki sposób autor wskazuje przykłady dla swoich wniosków. Jednocześnie mam wrażenie, że część przypadków została napisana zbyt krótko, jakby autor spieszył się w pisaniu książki. Myślę, że warta uwagi. Mimo wszystko.

Astronomia, genetyka, mózg, są w moim topie najciekawszych rzeczy. Poza astronomią, te dwie pozostałe zawsze mnie przytłaczały złożonością i tym jak wiele jeszcze było nieodkryte (wiem wiem, brzmi jakby astronomia była poznana i prosta…). Sądzę, że zajmowanie się nimi byłoby dla mnie źródłem nieustannej frustracji. Chętnie jednak zapuszczam się te rejony jako turysta.

Oliver Sacks to świetny pilot wycieczki, w czasie której poznamy szereg przypadków, gdzie “coś poszło nie tak”. Nadmiary, niedostatki, sytuacje wyjątkowe, odstępstwa od normy, które pozwalają lepiej zrozumieć lub docenić zwyczajność. Była to bardzo ciekawa lektura, polecam ją z czystym sumieniem, ale mam garść uwag które, mam nadzieję, pomogą wam ustawić sobie oczekiwania.

Po pierwsze, Sacks zaczyna od tytułowego przypadku mężczyzny, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. To absolutna petarda i obawiam się, że nic w książce już nie dosięga tego poziomu, choć nie brakuje fascynujących rzeczy. Drugi zarzut jest dla mnie poważniejszy, otóż autor generalnie ogranicza się do opisu przypadków, nie wyjaśnia ich neurologicznego podłoża. Nie dowiemy się zatem dlaczego świat niektórych ludzi jest tak bardzo odmienny, jak można przez pewien okres doznać nagłego przebudzenia jednego ze zmysłów, niemal graniczącego z supermocą, a potem równie nagle wrócić do normy. Myślę, że w większości to po prostu fakt, że tych odpowiedzi brakuje. Lub brakowało, bo książka pochodzi z 1985 roku.

Rok wydania może być powiązany z inną obserwacją. Otóż książka wielokrotnie zaskoczyła mnie śmiałością autora. Czasem jest to niefrasobliwość granicząca z nieczułością. Zadaje pytania swoim pacjentom i ich rodzinom, które cisnęły by mi się na usta ale chyba nie posunąłbym się do ich zadania. Tym samym wchodzi w temat, który nie raz sam rozważałem, myśląc o przypadłościach psychologicznych lub neurologicznych. Mianowicie ile z nich można traktować w oderwaniu od człowieka.

Jeden z pacjentów Sacksa nie chciał przyjmować “leku” na zespół Tourette’a, bo czuł, że bez tików i innych objawów nie jest już sobą. Sacks zastanawia się, czy inny pacjent, który od kilkudziesięciu lat nie tworzy wspomnień, nieustannie konfabuluje i próbuje racjonalizować wszystko dookoła, nieczuły na rodzinę i osoby dookoła, w ogóle jest “osobą”. Czy to już raczej skorupa, echo po człowieku.

Fascynujące przypadki medyczne, trudne pytania bez odpowiedzi. Taka jest ta książka.

Astronomia, genetyka, mózg, są w moim topie najciekawszych rzeczy. Poza astronomią, te dwie pozostałe zawsze mnie przytłaczały złożonością i tym jak wiele jeszcze było nieodkryte (wiem wiem, brzmi jakby astronomia była poznana i prosta…). Sądzę, że zajmowanie się nimi byłoby dla mnie źródłem nieustannej frustracji. Chętnie jednak zapuszczam się te rejony jako...