Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem

Oliver Sacks był nie tylko neurologiem, lecz także bardzo twórczym pisarzem. To właśnie twórczość na tym polu przyniosła mu sławę. „Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem” to tylko jedna z jego wielu książek, w których opisuje najciekawsze medyczne przypadki, z którymi spotkał się podczas swojej kariery medycznej.
Książka podzielona jest na cztery części. Mamy straty, nadmiary, uniesienia i powroty, oraz świat prostych umysłów. Każda z nich składa się z kolei z kilku rozdziałów, z których każdy opisuje jeden przypadek choroby – a żeby ująć precyzyjniej, historię człowieka. Sacks bowiem mimo zapału naukowego, ma również bardzo ludzkie podejście. Wspomina oczywiście o medycznych szczegółach, lecz skupia się na historii pacjentów oraz ich walce z chorobą. Po przeczytaniu niemal każdego rozdziału byłem zdumiony – każda historia jest inna, i każda zadziwiająca. Niektórzy pacjenci wręcz nie chcą być wyleczeni z ich przypadłości – i stoją za tym w pełni racjonalne pobudki. Każda historia jest inna, i każda co najmniej zdumiewająca.
Trzeba wspomnieć o tym, że oryginalna wersja książki została napisana w połowie lat osiemdziesiątych. Abstrahując od tego, na ile zmieniła się wiedza medyczna od tego czasu, warto zauważyć, że często przypadki te były na krawędzi wiedzy lekarskiej; są to pojedyncze, najdziwniejsze przypadki, które nawet po tylu latach nie są do końca zbadane. Mam wrażenie, że nieco wymusiło to na autorze nieco bardziej narracyjne podejście do historii pacjentów. Była to jednak dobra decyzja, książkę czyta się bardzo przyjemnie – podczas pierwszego posiedzenia dotarłem do jej połowy. Niewątpliwie pomaga w tym nieskomplikowany język, którego używa Sacks. Można wręcz stwierdzić, że mógłby on zostać pisarzem, gdyby nie pochłonęła go kariera naukowca. Pod tym względem jedynym mankamentem jest przedmowa do wydania polskiego, napisana przez Kazimierza Obuchowskiego. Była zaskakująco ciężka do przebrnięcia, i z początku bałem się, że cała książka będzie tak zawiła. Obawiam się niestety, że są ludzie, którzy przez to odłożyli książkę na półkę przed dostaniem się do głównej treści.
Książka wydaje się również zaskakująco krótka, i po przeczytaniu każdego rozdziału można poczuć pewien rodzaju niedosyt. Chciało by się usłyszeć coś więcej o tych osobach, mimo że paradoksalnie nie miałem wrażenia, że ich historie są opisane zwięźle lub niedokładnie. Ciężko jest jednak czasem „zostawić” historię pacjenta, kiedy rozdział mu poświęcony zajmuje ledwie parę stron („mężczyzna, który wypadł z łóżka” czy „na prawo patrz”). Te historie sprawiają bardziej wrażenie notatek prasowych lub zwykłych artykułów w gazecie. Wiele z opisywanych zresztą w tej książce historii jest wziętych z czasopism medycznych lub akademickich, w których Sacks opisał te historie po raz pierwszy. Niektóre treści, jak sam wspomina, zostały już opisane w innych książkach. W związku z osoby, które czytały poprzednie jego książki, niech mają na uwadze to, że książka może wnieść niewiele nowego.
„Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem” jest jedną ze 100 książek, które powinniśmy przeczytać, a przynajmniej tak słyszałem. Mimo że nie przeczytałem wszystkich pozostałych książek na tej liście – ani tym bardziej wszystkich książek w ogóle – zgadzam się z tą opinią. Jest ona niewątpliwie książką, która zostanie mi w pamięci na dłużej. Historie opisanych pacjentów są wręcz niesamowite, czasami aż ciężko w nie uwierzyć. Cieszy podejście Sacksa, który traktuje ich jako ludzi, których należy poznać i którym należy pomóc, a nie tylko zwykłych, bezimiennych pacjentów. Pod względem formalnym jest bardzo dobrze, i nie ma się do czego przyczepić. Dla pasjonatów medycyny znajdzie się nieco określeń neurologicznych, ale przed każdym czytelnikiem zostają też postawione pytania – co to znaczy być człowiekiem? Czy człowiek bez pamięci wciąż ma duszę? Jest też (co możemy przeczytać w przedmowie do wydania polskiego) o istocie społeczeństwa. W końcu ludzie cierpiący na choroby pozwalają nam w lepszym stopniu zrozumieć, czym jest człowieczeństwo. Dzięki nim możemy zdać sobie sprawę z mechanizmów, o których nie jesteśmy nawet świadomi – dzięki temu, że u tych ludzi mechanizmy te nie działają. Książka Olivera Sacksa jest przede wszystkim o nich – nie o bezimiennych pacjentach, ale o ludziach.

Oliver Sacks był nie tylko neurologiem, lecz także bardzo twórczym pisarzem. To właśnie twórczość na tym polu przyniosła mu sławę. „Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem” to tylko jedna z jego wielu książek, w których opisuje najciekawsze medyczne przypadki, z którymi spotkał się podczas swojej kariery medycznej.
Książka podzielona jest na cztery części. Mamy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomimo daty wydania, ta książka nie traci na aktualności. Głównie dzięki temu, że opisuje przypadki, a nie kontekst medyczny i stan wiedzy na dany okres, choć oczywiście to też jest jej ważny element.
Nie jest to lektura prosta. Czytałam ją długo, ponieważ osobiście potrzebowałam przerw. A nie jest to również tematyka całkiem mi obca. Psychologiwistyka była moim ulubionym przedmiotem na studiach (humanistycznych!). Stąd też zainteresowanie tą pozycją. I nie żałuję. Jest tu wiele momentów zadziwiających, ale i wzruszających. Ilość empatii oraz zainteresowania, jakimi Sacks darzy swoich pacjentów, jest godna pochwały. I powinno tak być zawsze. Jak wiemy, w praktyce nie zawsze tak jest. Dlatego tym bardziej ważna jest lektura tej pozycji - żeby spojrzeć inaczej, szerzej, widzieć i dowiedzieć się więcej. Żeby potem we własnym życiu nie wykluczać.

Pomimo daty wydania, ta książka nie traci na aktualności. Głównie dzięki temu, że opisuje przypadki, a nie kontekst medyczny i stan wiedzy na dany okres, choć oczywiście to też jest jej ważny element.
Nie jest to lektura prosta. Czytałam ją długo, ponieważ osobiście potrzebowałam przerw. A nie jest to również tematyka całkiem mi obca. Psychologiwistyka była moim ulubionym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo interesująca, szczególnie dla kogoś, kto interesuje się psychiatrią i psychologią. Mnie obie te dziedziny fascynują, więc z przyjemnością i ciekawością poszerzam swoją wiedzę na ten temat. Nie ma tu tanich uproszczeń, tylko czyste fakty i potrzeba dogłębnego zrozumienia powodów stojących za postępowaniem poszczególnych pacjentów. Fascynująca podróż w nieznane i niezrozumiałe.

Bardzo interesująca, szczególnie dla kogoś, kto interesuje się psychiatrią i psychologią. Mnie obie te dziedziny fascynują, więc z przyjemnością i ciekawością poszerzam swoją wiedzę na ten temat. Nie ma tu tanich uproszczeń, tylko czyste fakty i potrzeba dogłębnego zrozumienia powodów stojących za postępowaniem poszczególnych pacjentów. Fascynująca podróż w nieznane i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oj.., ileż ta książka może nauczyć nas zwykłych, teoretycznie normalnych ludzi, o świecie ludzi żyjących w innym wymiarze pojęcia "normalność". Książka daje nam możliwość refleksji, zastanowienia się nad naszym postępowaniem w stosunku do osób, które w jakiś sposób nie wpasowują się w większość. Inność zawsze budzi niepokój, ale tylko do czasu poznania mechanizmu Innego. Kiedy podejmiemy próbę zrozumienia ludzi deficytów i nadmiarów, to ze spokojem możemy żyć w ich czystym prostym świecie.

Oj.., ileż ta książka może nauczyć nas zwykłych, teoretycznie normalnych ludzi, o świecie ludzi żyjących w innym wymiarze pojęcia "normalność". Książka daje nam możliwość refleksji, zastanowienia się nad naszym postępowaniem w stosunku do osób, które w jakiś sposób nie wpasowują się w większość. Inność zawsze budzi niepokój, ale tylko do czasu poznania mechanizmu Innego....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Olivier Sacks to lekarz neurolog z powołania. To człowiek który widział w każdym swoim pacjencie nie numer seryjny tylko człowieka i widział to w każdym i za każdym razem kiedy ten wszedł do jego gabinetu. Bardzo mi to się podoba taki charakter człowieka niezwykle cierpliwego, dociekliwego, interesującego się wszystkim tym co dotyczy jego zawodu, ale i wybiegał o wiele dalej swoim wzrokiem poza swój zawód …..to człowiek także, a może przede wszystkim bardzo ludzki pokazujący swoje człowieczeństwo na każdym kroku, człowiek lekarz bardzo uczuciowy, wrażliwy, uduchowiony, inteligentny i wszystkie te cechy razem łączyły się w całość dając nam obraz człowieka niezwykłego, tak przynajmniej ja odebrałem tą postać. I taką też opisuję.
Cały szereg przeróżnych chorób neurologicznych z którymi jego pacjenci się musieli zmierzyć za każdym razem Sachs traktował ich po ludzku, raz że miał taki charakter, podejście do każdego człowieka, a dwa wiedział, że i tak Ci ludzi maja ciężkie życie, niejednokrotnie wyśmiewani, wyszydzani, poniżani, pomijani przez innych, postrzegani jako odmieńcy , osoby opóźnione w rozwoju , idioci, niedorozwoje długo by tutaj przytaczać jakimi określeniami ludzie są w stanie określać osoby po prostu INNE co nie znaczy gorsze. On postrzegał ich tam samo jak siebie samego. Postrzegał ich niejednokrotnie nie tylko na tym samym poziomie człowieka, ale uważał też niejednokrotnie ich za ludzi wyjątkowych z racji swojej choroby.
Książka jest niezwykle interesująca, napisana jest zrozumiałym językiem, tak aby przeciętny czytelnik mógł zrozumieć to co Olivier Sacks i jego nauczyciele mają do przekazania.
Wstęp do neuropsychologii napisana w sposób zrozumiały, w sposób szczegółowy. Aż chce się zagłębiać dalej. Fascynujące i jednocześnie budzący grozę, przerażenie…..
Czy książka jest dziwna ? Być może, ale jest naprawdę wyjątkowa. Szczegółowe opisy chorób. Krok po kroku przedstawione wszystko łopatologicznie. Zmuszenie czytelnika do refleksji. Ukazanie ludzkiego mózgu jak coś wyjątkowego, tajemniczego. Ludzki umysł, nasze ,,ja ‘’ nasze myśli, uczucia, nasza pamięć wszystko to łączy się w piękną i zarazem równie paradoksalną, tajemniczą mroczną i jaśniejącą momentami tajemnicę pod którą kryje się po prostu człowiek. Mózg ludzki jest tak fascynujący i tak doskonało-niedoskonały tak cudowny i jednocześnie nietrwały, kruchy, że aż budzi podziw. Mózg który do dziś jest nieodgadniony i co rusz budzi fascynację ze względu na swoje właściwości.
Książka Oliviera Sacksa to rzeczywiście bajka z tysiąca i jednej nocy bajka która bajką nie jest. Jest prawdą, ale pisaną w sposób fantastyczny. Fantastyczny, ale jest to fantazja nie ma tutaj miejsca na iluzję, fatamorganę na utopię, kłamstwo czy półprawdy. Taka jest prawda ta najprawdziwsza, ciężka ,trudna często do zaakceptowania ba nawet trudna do zrozumienia, ale tak właśnie jest.
Ludzkie wnętrze te najbardziej tajemnicze i niedostępne. Ludzkie myśli, pragnienia, marzenia wspomnienia te skryte przed całym czasem światem. Tutaj wszystko mamy opisane , tutaj wszystko jest obnażone, ale zachowany jest szacunek wobec tych ludzi, wobec ich myśli ich marzeń…pragnień….wspomnień i to jest piękne. Tych pięknych chwil takich naprawdę wzniosłych, jest naprawdę dużo, nie będę tutaj ich opisywał , wdawał się w szczegóły bo zniszczył bym w tym momencie tą cała euforię kiedy czytamy takie naprawdę fantastyczne historie z życia wzięte, ale chcę powiedzieć w tym momencie, że te opisy, historie zwykłych ludzi w niezwykłych sytuacjach podnoszą nas samych na duchu, dziękując tym samym, że jesteśmy zdrowi , że możemy wykonywać cały szereg czynności , czynności błahych z punktu widzenia człowieka zdrowego , nie zdajemy sobie często sprawę jakimi jesteśmy szczęściarzami, że widzimy, słyszymy, mówimy, mamy sprawne ręce i nogi jesteśmy niezależni. Warto się nad tym czasem zastanowić kiedy mamy chęć znowu narzekać na cały świat, bo to, bo tamto……
Książka budzi zadumę, budzi zainteresowanie, ale także jest tutaj pewna dawka grozy, niedowierzania…..tajemniczości, wszystko to razem wzięte, to i o wiele więcej dają nam obraz niezwykłej, bogatej książki. Wyjątkowa. Fascynująca. Prawdziwa. Życiowa, zmusza do refleksji nie tylko podczas czytania, ale także długo po niej…….
Kiedy rozum śpi budzą się demony, kiedy rozum się buntuje……jest czegoś za mało lub nadmiar…..wtedy rodzi się nieprzewidywalność…… szaleństwo.

Choroby które utrudniają lub niszczą życie, ale choroby także takie które w pewnien sposób nadają także niektórym ten swoisty indywidualizm, nadają sens życia, są hamulcem lub wręcz motorem napędowym w naszym życiu.
Polecam ! I idę dalej szukać podobnych książek, nawet bardziej szczegółowych z zakresu neurologii i psychiatrii ponieważ ta ksiązka była dla mnie tylko wstępem……..

Olivier Sacks to lekarz neurolog z powołania. To człowiek który widział w każdym swoim pacjencie nie numer seryjny tylko człowieka i widział to w każdym i za każdym razem kiedy ten wszedł do jego gabinetu. Bardzo mi to się podoba taki charakter człowieka niezwykle cierpliwego, dociekliwego, interesującego się wszystkim tym co dotyczy jego zawodu, ale i wybiegał o wiele...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dziwna, ale czy wspaniała??? No nie wiem?!

Dziwna, ale czy wspaniała??? No nie wiem?!

Pokaż mimo to

Przed przeczytaniem tej książki temat działania naszego mózgu był ciekawy, a autor jeszcze bardziej mnie tym zainteresował. Ciekawie napisana, pełna wrażliwości. Wiele uczy, cieszy czytelnika i zbudza do refleksji. Polecam :>

Przed przeczytaniem tej książki temat działania naszego mózgu był ciekawy, a autor jeszcze bardziej mnie tym zainteresował. Ciekawie napisana, pełna wrażliwości. Wiele uczy, cieszy czytelnika i zbudza do refleksji. Polecam :>

Pokaż mimo to

Bardzo dobra interdyscyplinarna pozycja. Choć książka napisana jest przez lekarza neurologa, to jednak odkrywa przed nami nie tylko tajniki zaburzeń ludzkiej psychiki, a raczej jej całokształt, a wręcz egzystencji człowieka w ogóle. Przedstawiciel nauk ścisłych z głęboko humanistycznym, holistycznym zacięciem w poszukiwaniu odpowiedzi na odwieczne pytania o to, kim jest człowiek.

Bardzo dobra interdyscyplinarna pozycja. Choć książka napisana jest przez lekarza neurologa, to jednak odkrywa przed nami nie tylko tajniki zaburzeń ludzkiej psychiki, a raczej jej całokształt, a wręcz egzystencji człowieka w ogóle. Przedstawiciel nauk ścisłych z głęboko humanistycznym, holistycznym zacięciem w poszukiwaniu odpowiedzi na odwieczne pytania o to, kim jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sacks posiadał niezwykły talent literaki. Jego plastyczne opisy trudnych przypadków, ale też zrozumiałe dla laika wyjaśnienia zagadnień odnoszących się do ludzkiego mózgu sprawiły, że nawet trudne zagadnienia stają się zrozumiałe. To intryguje! Tę publikację czyta się jak bardzo dobrą powieść opartą na faktach, z porządnym omówieniem (wyjaśnieniem), które pomoże nam lepiej zrozumieć temat.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że książka została wydana w latach 80', a zatem dostajemy stan badań, który prawdopodobnie (nie wiem, nie sprawdzałam, ale przyjrzę się temu tematowi bliżej) jest już nieaktualny, a z pewnością mocno przez dekady ewoluował. Chciałabym przeczytać coś bardziej aktualnego, choć wydaje mi się, że same opowieści – historie tych wszystkich ludzi – w ogóle, wraz z upływem czasu, nie tracą. Te kliniczne obrazy zaburzeń mogą wywoływać w czytelniku przeróżne emocje: smutek czy radość, potrafią dawać nadzieję, wzruszać, zaskakiwać! Najważniejsze jest chyba to, że te historie zmuszają nas do zatrzymania się, refleksji i spojrzenia na swoją osobą (wraz ze wszystkimi "elementami", z których się składamy) w zupełnie inny sposób – być może bardziej świadomie, może z większym zainteresowaniem?

Książka podzielona jest na cztery części: Straty (zaburzenia z brakami), Nadmiary (kiedy czegoś jest za dużo), Uniesienia i powroty (wspomnienie, zmienione postrzeganie, wyobraźnia i "marzenie" oraz Świat prostych zmysłów (upośledzenia). Każda z tych części zawiera rozdziały odnoszące się do konkretnego zaburzenia neurologicznego – tu znajdziecie jedną historię przewodnią, wspomnienie o podobnych przypadkach oraz postscriptum, czyli medyczne wyjaśnienie wraz z przywołaniem innych artykułów odnoszących się do problemu.

"Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem" to naprawdę ciekawa i intrygująca propozycja dla osób, które chciałby bliżej przyjrzeć się patologiom mózgu, ale podaną w takim lekkim, zrozumiałym tonie. Te historie są fascynujące, przerażające i poruszające, a przy tym nieustannie zmuszają nas do zastanowienia się nad swoim postrzeganiem świata, ciała, emocji czy wspomnień. Należy w tym miejscu wspomnieć, że publikację pochłania się błyskawicznie, a po lekturze pozostaje ogromny niedosyt. Mnie się podobało, więc dziś z czystym sumieniem mogę zachęcić Was tournée po tych zdumiewających światach.

Sacks posiadał niezwykły talent literaki. Jego plastyczne opisy trudnych przypadków, ale też zrozumiałe dla laika wyjaśnienia zagadnień odnoszących się do ludzkiego mózgu sprawiły, że nawet trudne zagadnienia stają się zrozumiałe. To intryguje! Tę publikację czyta się jak bardzo dobrą powieść opartą na faktach, z porządnym omówieniem (wyjaśnieniem), które pomoże nam lepiej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaznaczam, że komentuję z pozycji laika.
Książka czyta się świetnie i w sposób niezwykle przystępny i interesujący opisuje niezywkłe zaburzenia umysłowe. Polecam

Zaznaczam, że komentuję z pozycji laika.
Książka czyta się świetnie i w sposób niezwykle przystępny i interesujący opisuje niezywkłe zaburzenia umysłowe. Polecam

Pokaż mimo to