Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa historia, której narratorką jest sama Bona. Trzeba przyznać, że nie zapisała się ona najlepiej w naszej historii, a zawdzięcza to niestety mężczyznom, którym piękna, wykształcona, ambitna i zaangażowana politycznie kobieta była solą w oku. Zrobiono więc z niej czarowonicę biegle posługującą się trucizną. Ta historia napisana przez kobietę oddaje głos niezwykłej królowej, której celem było zapewnienie świetlanej przyszłości polskim Jagiellonom. Nie jest to w żadnym wypadku laurka, a raczej uczciwy obraz z zaletami i wadami tej niezwykłej kobiety.

Ciekawa historia, której narratorką jest sama Bona. Trzeba przyznać, że nie zapisała się ona najlepiej w naszej historii, a zawdzięcza to niestety mężczyznom, którym piękna, wykształcona, ambitna i zaangażowana politycznie kobieta była solą w oku. Zrobiono więc z niej czarowonicę biegle posługującą się trucizną. Ta historia napisana przez kobietę oddaje głos niezwykłej...

Oto książka, która zabiera czytelnika w podroż do Zakopanego z końca wieku XIX i początku XX. Zakopanego, które początkowo było tylko małą wioską bez jakiegokolwiek znaczenia. W tej historycznej podróży towarzyszymy słynnym Polkom, których bogate życie artystyczne było związane z górami. Krajobrazy, powietrze oraz tamtejszy folklor tworzyły mikroklimat wolności, pozwalały nabrać sił, ale również inspirowały do działania. Jest to ciekawa książka, która pozwala spędzić czas w Tatrach w doborowym towarzystwie.

P.S. Przy okazji dowiedziałam się z niej, że prowadzony był spór o Morskie Oko między Polską a.... Węgrami (!)

Oto książka, która zabiera czytelnika w podroż do Zakopanego z końca wieku XIX i początku XX. Zakopanego, które początkowo było tylko małą wioską bez jakiegokolwiek znaczenia. W tej historycznej podróży towarzyszymy słynnym Polkom, których bogate życie artystyczne było związane z górami. Krajobrazy, powietrze oraz tamtejszy folklor tworzyły mikroklimat wolności, pozwalały...

Historia pełna intryg i knowań. Nie znoszę politycznych sporów, a od tych dosłownie wylewa się z książki. Czytałam i męczyłam się tymi zawiłymi intrygami dworskimi, które jeśli nie były udane kończyły się śmiercią głównego pomysłodawcy. Opowieść o dziedziczeniu korony, małżeństwach, które jeśli nie były zgodne z myślą polityczną były przez królowe unieważniane i o dzieciach uznawanych za bękarty lub (jeśli było to zgodne z myślą polityczną) za prawowitych dziedziców. Szaleństwo! Jeśli kogoś pasjonują takie intrygi i opowieści rodem z telenoweli brazylijskich, które (o zgrozo!) miały rzeczywiście miejsce, to ta historia będzie spełnieniem marzeń.

Historia pełna intryg i knowań. Nie znoszę politycznych sporów, a od tych dosłownie wylewa się z książki. Czytałam i męczyłam się tymi zawiłymi intrygami dworskimi, które jeśli nie były udane kończyły się śmiercią głównego pomysłodawcy. Opowieść o dziedziczeniu korony, małżeństwach, które jeśli nie były zgodne z myślą polityczną były przez królowe unieważniane i o dzieciach...

Powieść biograficzna o nietuzinkowej kobiecie napisana lekkim językiem. Znam losy Marianny, bo jakiś czas temu zwiedziłam miejsca z nią związane na Dolnym Śląsku (zamek zachwyca swoją architekturą!) Lektura mnie nie zaskoczyła, ale była przyjemną podróżą w czasie u boku głównej bohaterki. Jeśli ktoś czytał "Mniszkownę" K. Drogi, to "Dobra Pani" jest napisana w podobnym stylu i formie.

Powieść biograficzna o nietuzinkowej kobiecie napisana lekkim językiem. Znam losy Marianny, bo jakiś czas temu zwiedziłam miejsca z nią związane na Dolnym Śląsku (zamek zachwyca swoją architekturą!) Lektura mnie nie zaskoczyła, ale była przyjemną podróżą w czasie u boku głównej bohaterki. Jeśli ktoś czytał "Mniszkownę" K. Drogi, to "Dobra Pani" jest napisana w podobnym...

Znakomita i interesująca historia. Wciąga czytelnika, który w niecierpliwością oczekuje na wyjaśnienie tajemnicy. Współcześnie prowadzone śledztwo miesza się z motywami z przeszłości tak, by czytelnik poznał różne perspektywy tej samej zagadki. A na koniec książki - wisienka na torcie - wątek dot. przyszłości przepowiedni.

Znakomita i interesująca historia. Wciąga czytelnika, który w niecierpliwością oczekuje na wyjaśnienie tajemnicy. Współcześnie prowadzone śledztwo miesza się z motywami z przeszłości tak, by czytelnik poznał różne perspektywy tej samej zagadki. A na koniec książki - wisienka na torcie - wątek dot. przyszłości przepowiedni.

I taką historię - w stylu tradycyjnego angielskiego kryminału - to ja lubię najbardziej😁 Pewna starsza i inteligentna pani dąży do sprawnego rozwiązania zagadki. Niby może wszystko, ale tak naprawdę nie powinna być w żaden sposób kojarzona ze zbrodnią gdyż jest... Królową Elżbietą II. Czytelnik zostaje przeniesiony do zamku Windsor i w zacnym towarzystwie koronowanych głów stara się dociec, kto jest prawdziwym zabójcą. Niby mamy klasykę gatunku, a jednak ranga jakby królewska 😉

I taką historię - w stylu tradycyjnego angielskiego kryminału - to ja lubię najbardziej😁 Pewna starsza i inteligentna pani dąży do sprawnego rozwiązania zagadki. Niby może wszystko, ale tak naprawdę nie powinna być w żaden sposób kojarzona ze zbrodnią gdyż jest... Królową Elżbietą II. Czytelnik zostaje przeniesiony do zamku Windsor i w zacnym towarzystwie koronowanych głów...

Interesująca lektura przybliżająca losy słynnej pisarki. Serwowana w zbeletryzowanej formie stanowi ciekawą historię nie tylko Mniszkówny, ale też współczesnego jej świata. Lektura do pochłonięcia w jedno popołudnie. Książki pisarki znam i lubię do nich wracać, by móc zanurzyć się w epoce pełnej romantyzmu i tragedii. A samo życie pisarki ściśle wiąże się z bliskim memu sercu pozytywizmem. Niezwykłe, że choć Mniszkówna zmarła w 1943, to wydaje się, że jej czasy są odległe o całe lata świetlne od współczesnych.

Interesująca lektura przybliżająca losy słynnej pisarki. Serwowana w zbeletryzowanej formie stanowi ciekawą historię nie tylko Mniszkówny, ale też współczesnego jej świata. Lektura do pochłonięcia w jedno popołudnie. Książki pisarki znam i lubię do nich wracać, by móc zanurzyć się w epoce pełnej romantyzmu i tragedii. A samo życie pisarki ściśle wiąże się z bliskim memu...

Opowieść o początkach naszego państwa - a nie ma o nich jednoznacznych i w 100% pewnych źródeł - serwowana w lekkostrawnej, zbeletryzowanej formie. Mieszko staje się człowiekiem z krwi i kości, a jego postępowanie jest raczej kontrowersyjne. Nie jest to w żadnym wypadku laurka dla pierwszego władcy! Książka mogłaby być lekturą w szkole ponadpodstawowej, bo tak jak "Stara baśń" pozwala uruchomić wyobraźnię. Mnie nie powaliła na kolana, ale też nie zanudziła się 🙂

Opowieść o początkach naszego państwa - a nie ma o nich jednoznacznych i w 100% pewnych źródeł - serwowana w lekkostrawnej, zbeletryzowanej formie. Mieszko staje się człowiekiem z krwi i kości, a jego postępowanie jest raczej kontrowersyjne. Nie jest to w żadnym wypadku laurka dla pierwszego władcy! Książka mogłaby być lekturą w szkole ponadpodstawowej, bo tak jak...

Poszukiwacze skarbów Templariuszy nie mogą ominąć tej historii 😁 A że tym razem detektywami są osoby po 60tce, cóż społeczeństwie się nam starzeje - całe szczęście coraz cześciej zachowując młodzieńczy wigor. Tradycyjna narracja została urozmaicona listami z okresu II W.Ś oraz dziennikiem jednej z bohaterek. Nie można przy tym nie wspomnieć o znaczącej roli kiboli, którzy potrafią przyjść z pomocą emerytom w opałach. Lekka i przyjemna lektura zapowiada zupelnie interesujący cykl książek detektywistycznych.

Poszukiwacze skarbów Templariuszy nie mogą ominąć tej historii 😁 A że tym razem detektywami są osoby po 60tce, cóż społeczeństwie się nam starzeje - całe szczęście coraz cześciej zachowując młodzieńczy wigor. Tradycyjna narracja została urozmaicona listami z okresu II W.Ś oraz dziennikiem jednej z bohaterek. Nie można przy tym nie wspomnieć o znaczącej roli kiboli, którzy...

Zapowiadała się ciekawie. Główna bohaterka przypominała młodą Ciri z Wiedźmina, a jej mariaż, to coś na kształt związku Daenerys i Khala z Gry o Tron. Do tego wojowniczy wikingowie, bezwzględna czarodziejka, a nawet... Leszy we własnej osobie. Niestety z każdą stroną potencjał malał, a losy tytułowej bohaterki schodziły na dalszy plan. Nie zawiódł jedynie Filip Kosior, który znakomicie - jak zwykle - sprawdził się w roli lektora.

Zapowiadała się ciekawie. Główna bohaterka przypominała młodą Ciri z Wiedźmina, a jej mariaż, to coś na kształt związku Daenerys i Khala z Gry o Tron. Do tego wojowniczy wikingowie, bezwzględna czarodziejka, a nawet... Leszy we własnej osobie. Niestety z każdą stroną potencjał malał, a losy tytułowej bohaterki schodziły na dalszy plan. Nie zawiódł jedynie Filip Kosior,...

Lekkie czytadło urlopowe. Można oczywiście lepiej poznać losy głównej bohaterki, ale niektóre wątki są tylko wspominane. Inne - chociaż przez ponad połowę książki istotne dla samej Piaf - zostają zamknięte zupełnie zdawkowo. Sprowokowana lektura z wielką przyjemnością przypomniałam sobie piosenki słynnej artystki i to mogę uznać za największe osiagniecie tej opowieści.

Lekkie czytadło urlopowe. Można oczywiście lepiej poznać losy głównej bohaterki, ale niektóre wątki są tylko wspominane. Inne - chociaż przez ponad połowę książki istotne dla samej Piaf - zostają zamknięte zupełnie zdawkowo. Sprowokowana lektura z wielką przyjemnością przypomniałam sobie piosenki słynnej artystki i to mogę uznać za największe osiagniecie tej opowieści.

Nie jest łatwo utrzymać zainteresowanie czytelnika, który wie jak się skończy historia. Autorce się jednak udaje. Muszę przyznać, że najbardziej podobała mi się ostatnia część, której narratorką jest sama Sydonia. Tę część audiobooka czyta autorka - rozumiem intencje, co nie zmienia faktu, że był to duży "zgrzyt" w porównaniu z interpretacją Filipa Kosiora. Warto zapoznać się z posłowiem, bo pisarka opowiada w nim o pracy nad książką, która czekała na swoje wydanie prawie 30 lat i ostatecznie Sydonia sama upomniała się o siebie 🙂

Nie jest łatwo utrzymać zainteresowanie czytelnika, który wie jak się skończy historia. Autorce się jednak udaje. Muszę przyznać, że najbardziej podobała mi się ostatnia część, której narratorką jest sama Sydonia. Tę część audiobooka czyta autorka - rozumiem intencje, co nie zmienia faktu, że był to duży "zgrzyt" w porównaniu z interpretacją Filipa Kosiora. Warto zapoznać...

Znakomita powieść o początkach wojny stuletniej. Epickie opisy bitew pełne są dynamiki i krwi. Do tego wątek poszukiwania włóczni św Jerzego, romans i konflikt z buńczucznym rycerzem, to przepis na wciągającą historyczną opowieść. Ocena pewnie byłaby wyższa, gdybym najpierw przeczytałam te książkę, a po niej Trylogię husycką, a ta poprzeczkę ustawiła naprawdę wysoko...

Znakomita powieść o początkach wojny stuletniej. Epickie opisy bitew pełne są dynamiki i krwi. Do tego wątek poszukiwania włóczni św Jerzego, romans i konflikt z buńczucznym rycerzem, to przepis na wciągającą historyczną opowieść. Ocena pewnie byłaby wyższa, gdybym najpierw przeczytałam te książkę, a po niej Trylogię husycką, a ta poprzeczkę ustawiła naprawdę wysoko...

Niezwykle ciekawa książka, w której autorka "odkrywa" - przez lata traktowaną jako wstydliwą -przeszłość większości Polaków. Jestem pełna podziwu dla kobiet, które tak diamtralnie zmieniły swój los przez ostatnie 100 lat. Ta opowieść oddaje hołd wszystkim kobietom, które swoją ciężką pracą wywalczyły (a niekiedy nadal walczą) należną im równość w naszym społeczeństwie.
Żeby wiedzieć dokąd w życiu zmierzamy, trzeba najpierw wiedzieć skąd idziemy...

Niezwykle ciekawa książka, w której autorka "odkrywa" - przez lata traktowaną jako wstydliwą -przeszłość większości Polaków. Jestem pełna podziwu dla kobiet, które tak diamtralnie zmieniły swój los przez ostatnie 100 lat. Ta opowieść oddaje hołd wszystkim kobietom, które swoją ciężką pracą wywalczyły (a niekiedy nadal walczą) należną im równość w naszym społeczeństwie.
...

Koniec fascynującej przygody i znakomitego słuchowiska. Trylogia pozwoliła mi spojrzeć na okolice, w których mieszkam zupełnie innym wzrokiem i z całkowicie innej perspektywy. A zakończenie? Cóż życie bajką nie jest, chociaż sama końcówka historii temu raczej przeczy ;)

Koniec fascynującej przygody i znakomitego słuchowiska. Trylogia pozwoliła mi spojrzeć na okolice, w których mieszkam zupełnie innym wzrokiem i z całkowicie innej perspektywy. A zakończenie? Cóż życie bajką nie jest, chociaż sama końcówka historii temu raczej przeczy ;)

Z niecierpliwością rozpoczęłam kolejny tom, by jak najszybciej spotkać ulubionych bohaterów. Prawdę powiedziawszy miejsce akcji jest bliskie memu sercu - wszak mieszkam w Legnicy 😆Dzięki Sapkowskiemu przeniosłam się w czasie do XV wieku i była to niezapomniana podróż.

Z niecierpliwością rozpoczęłam kolejny tom, by jak najszybciej spotkać ulubionych bohaterów. Prawdę powiedziawszy miejsce akcji jest bliskie memu sercu - wszak mieszkam w Legnicy 😆Dzięki Sapkowskiemu przeniosłam się w czasie do XV wieku i była to niezapomniana podróż.

Idealna pozycja dla osoby poszukującej podstaw teorii stoicyzmu oraz praktycznych porad. Każdy rozdział "wypchany" jest po brzegi tekstami źródłowymi z dzieł najsłynniejszych stoików. Wszystko jest uporządkowane tematycznie, a następnie logicznie wyjaśnione przez autora, często z życiowymi radami. Na koniec eseje przeciwników stoicyzmu wraz z kontrargumentacją. Książka do której można, ba, nawet należy wracać przez całe życie

Idealna pozycja dla osoby poszukującej podstaw teorii stoicyzmu oraz praktycznych porad. Każdy rozdział "wypchany" jest po brzegi tekstami źródłowymi z dzieł najsłynniejszych stoików. Wszystko jest uporządkowane tematycznie, a następnie logicznie wyjaśnione przez autora, często z życiowymi radami. Na koniec eseje przeciwników stoicyzmu wraz z kontrargumentacją. Książka do...

Nietuzinkowe spojrzenie na historię - dosłownie od kuchennych drzwi. Reportaż ciekawy, miejscami zaskakujący, ale przede wszystkim ujawniający to, co kłębi się w rosyjskich głowach. Podczas niezobowiązujących rozmów - głównie z kucharzami - czytelnik podróżuje w czasie od ostatniego cara po Putina. A do tego każdy rozdział zamyka garść przepisów.

Nietuzinkowe spojrzenie na historię - dosłownie od kuchennych drzwi. Reportaż ciekawy, miejscami zaskakujący, ale przede wszystkim ujawniający to, co kłębi się w rosyjskich głowach. Podczas niezobowiązujących rozmów - głównie z kucharzami - czytelnik podróżuje w czasie od ostatniego cara po Putina. A do tego każdy rozdział zamyka garść przepisów.

Pewnie zaliczać się będę do wyjątków, ale.... z przyjemnością pochodziłabym boso po korczynskich łąkach zrywając polne kwiaty do wianka. Odpoczęłabym w bohatyrowskim sadzie jedząc kromkę razowca ze świeżo zebranym miodem. W tle śpiewałaby ptaki, brzęczały pszczoły, a cień drzew dawałby osłonę przed gorącym słońcem. Rozmarzyłam się... Podoba mi się piękno natury nieskażonej jeszcze cywilizacją. Wróciłam do książki z przyjemnością, tym bardziej, że mam pozytywistyczne ciągoty. A przedstawiony przez Orzeszkową obraz polskiej wsi z XIX wieku stał się moją "Narnią".

Pewnie zaliczać się będę do wyjątków, ale.... z przyjemnością pochodziłabym boso po korczynskich łąkach zrywając polne kwiaty do wianka. Odpoczęłabym w bohatyrowskim sadzie jedząc kromkę razowca ze świeżo zebranym miodem. W tle śpiewałaby ptaki, brzęczały pszczoły, a cień drzew dawałby osłonę przed gorącym słońcem. Rozmarzyłam się... Podoba mi się piękno natury nieskażonej...

Po przeczytaniu "Pieśni o Achillesie" oraz "Tysiąca okrętów" wróciłam do korzeni, czyli samej Iliady. Jestem pod wrażeniem jak można opisać tyle epickich pojedynków i scen walki (a to one w jakiś 80% wypełniają treść) tak, by nie były nudne i powtarzalne. Do tego boska niestałość i ludzkie przywary, a wszystko ubrane "w wiersz". Klasyka przez wielkie K.

Po przeczytaniu "Pieśni o Achillesie" oraz "Tysiąca okrętów" wróciłam do korzeni, czyli samej Iliady. Jestem pod wrażeniem jak można opisać tyle epickich pojedynków i scen walki (a to one w jakiś 80% wypełniają treść) tak, by nie były nudne i powtarzalne. Do tego boska niestałość i ludzkie przywary, a wszystko ubrane "w wiersz". Klasyka przez wielkie...