Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ojej! Czytam tę książkę z zapartym tchem, tak samo jak 20 lat temu, kiedy czytałam ją po raz pierwszy! Córka zasłuchana i zafascynowana jak nigdy! Aż zarzucę banałem: magiczna książka!

Ojej! Czytam tę książkę z zapartym tchem, tak samo jak 20 lat temu, kiedy czytałam ją po raz pierwszy! Córka zasłuchana i zafascynowana jak nigdy! Aż zarzucę banałem: magiczna książka!

Jako matka jedynaczki, bardzo doceniam książki, w których bohaterom nie przeszkadza samotność, potrafią oni znaleźć sobie zwierzęcych towarzyszy harców i wykorzystując swoją wyobraźnię tworzą fantastyczną przestrzeń do zabawy.
Lotta jest dla mnie niezmiernie inspirująca.

Jako matka jedynaczki, bardzo doceniam książki, w których bohaterom nie przeszkadza samotność, potrafią oni znaleźć sobie zwierzęcych towarzyszy harców i wykorzystując swoją wyobraźnię tworzą fantastyczną przestrzeń do zabawy.
Lotta jest dla mnie niezmiernie inspirująca.

Fascynująca książka o tym, jak niesamowita jest natura i jak mało jeszcze o niej wiemy.
Poza tym, to urocza opowieść o ślimaku, który przeżywa swój pierwszy dzień w szkole.

W nawiązaniu do poprzednich opinii, to zgadzam się, że jeśli chodzi o próbę pokazania problemów osób o nienormatywnej tożsamości, nie jest to pozycja idealna. Jednak, mimo to cieszę się, że powstała.

Co najważniejsze, córka (5 lat) pokochała ślimaczka Sama, a to, co ją najbardziej zszokowało, to "jak można nie lubić leżakowania?!".
To czy wychowujemy dzieciaki w duchu tolerancji i poszanowaniu drugiego człowieka zależy od nas - rodziców.
Wszystkim, którym ślimaczek Sam wywraca świat do góry nogami (mimo, że opisuje jak sprytnie radzi sobie natura w wielu przypadkach) polecam m.in. moje ostatnie odkrycie - Być jak Bernard https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4943793/byc-jak-bernard - bo każdy ma prawo czuć się szczęśliwy i być sobą.

Fascynująca książka o tym, jak niesamowita jest natura i jak mało jeszcze o niej wiemy.
Poza tym, to urocza opowieść o ślimaku, który przeżywa swój pierwszy dzień w szkole.

W nawiązaniu do poprzednich opinii, to zgadzam się, że jeśli chodzi o próbę pokazania problemów osób o nienormatywnej tożsamości, nie jest to pozycja idealna. Jednak, mimo to cieszę się, że powstała....

Dziś przypada Międzynarodowy Dzień Tolerancji i nic piękniejszego od tej książki nie mogło nam się w tym dniu trafić.
Urocza historia o króliczku, który od zawsze czuł się inny niż pozostałe króliczki. Ukrywał swoją inność, robił to, co inni, mimo że czuł się z tego powodu źle. W końcu postanowił pokazać wszystkim jaki jest naprawdę. Nareszcie poczuł się dobrze, mógł być sobą. Był szczęśliwy.
Ja jestem zachwycona przesłaniem, a córka kolorowym, cekinowym wdziankiem tytułowego Bernarda.
Książka mądra, zabawna i potrzebna.

Dziś przypada Międzynarodowy Dzień Tolerancji i nic piękniejszego od tej książki nie mogło nam się w tym dniu trafić.
Urocza historia o króliczku, który od zawsze czuł się inny niż pozostałe króliczki. Ukrywał swoją inność, robił to, co inni, mimo że czuł się z tego powodu źle. W końcu postanowił pokazać wszystkim jaki jest naprawdę. Nareszcie poczuł się dobrze, mógł być...

Książka, która rozpoczęła moją fascynację twórczością Iwony Chmielewskiej. Jej dzieła są dla mnie wybitne pod każdym względem - estetyka, styl, oszczędność formy a maksimum przekazu. Uczy kreatywnego podejścia nie tylko do sztuki, ale także do sytuacji - problemów życia codziennego.

Książka, która rozpoczęła moją fascynację twórczością Iwony Chmielewskiej. Jej dzieła są dla mnie wybitne pod każdym względem - estetyka, styl, oszczędność formy a maksimum przekazu. Uczy kreatywnego podejścia nie tylko do sztuki, ale także do sytuacji - problemów życia codziennego.

Książka, po lekturze której mam mieszane uczucia. Temat - równouprawnienie kobiet - niezwykle ważny, postać Malali inspiruje miliony na całym świecie. A jednak - czułam pewien zgrzyt czytając tę książkę. W oczy kłuły mnie pewne szczegóły, które jednak dla mnie są ważne i istotne jeśli chodzi o feminizm i edukację młodych kobiet. Mianowicie Malala walczyła o to, żeby dziewczynki były traktowane tak samo jak chłopcy, żeby nie musiały zakrywać twarzy, żeby mogły chodzić do szkoły i się uczyć, a nie tylko zostawać żonami-matkami-analfabetkami. Mimo tego przekazu, autorka książki podkreśla, że mama Malali oczarował męża tylko swoją urodą, a Malala podczas najważniejszego wystąpienia wyglądała pięknie odbierając nagrodę. Jakby to było najważniejsze w tamtej chwili! Rozumiem, że czytając historię młodej Pakistanki nie trzeba co chwilę podkreślać jej odwagi, nieustępliwości, inteligencji - bo to rozumie się samo przez się. Jednak książka pozostawiła u mnie niedosyt. Miałam nadzieję, że będzie to najważniejsza książka wprowadzająca w feminizm moją córkę.
Niemniej mimo moich zastrzeżeń, córce książka przypadła do gustu i słuchała historii Malali z wielkim zainteresowaniem - a to chyba jest najistotniejsze.

Książka, po lekturze której mam mieszane uczucia. Temat - równouprawnienie kobiet - niezwykle ważny, postać Malali inspiruje miliony na całym świecie. A jednak - czułam pewien zgrzyt czytając tę książkę. W oczy kłuły mnie pewne szczegóły, które jednak dla mnie są ważne i istotne jeśli chodzi o feminizm i edukację młodych kobiet. Mianowicie Malala walczyła o to, żeby...

Po lekturze "Zaginionego obrazu" miałam ogromne oczekiwania co do nowej książki pana Kasparavičiusa i chyba odrobinkę - ale tylko odrobinkę - się zawiodłam. Niestety tamtej perełce trudno dorównać. Niemniej jednak "Długaśna sąsiadka" jest wprost czarująca, tak samo jak jej tytułowa bohaterka. Ujmujące są zwłaszcza ilustracje, które tym razem są jeszcze bardziej fenomenalne, niż poprzednio.

Po lekturze "Zaginionego obrazu" miałam ogromne oczekiwania co do nowej książki pana Kasparavičiusa i chyba odrobinkę - ale tylko odrobinkę - się zawiodłam. Niestety tamtej perełce trudno dorównać. Niemniej jednak "Długaśna sąsiadka" jest wprost czarująca, tak samo jak jej tytułowa bohaterka. Ujmujące są zwłaszcza ilustracje, które tym razem są jeszcze bardziej...

Cudowna! Ale chyba to rodzic ma większy ubaw czytając. Dla dziecka to po prostu książeczka o miłości dwóch świnek.

Cudowna! Ale chyba to rodzic ma większy ubaw czytając. Dla dziecka to po prostu książeczka o miłości dwóch świnek.

Jak nas - rodziców - postrzegają dzieci, kiedy jesteśmy w stresie, przemęczeni, zapracowani i zapominamy... jak być rodzicem.

Jak nas - rodziców - postrzegają dzieci, kiedy jesteśmy w stresie, przemęczeni, zapracowani i zapominamy... jak być rodzicem.

Super! I chyba tylko w Polsce ktoś powie, że jest to książka o homoseksualiźmie.
Akurat to mi się w niej podoba, że związek dwóch mężczyzn potraktowany jest NORMALNIE, nie jest on tematem książki, a jedynie tłem - tak jak każdy inny związek dwóch dorosłych osób w tym wypadku.
Pokazana jest zazdrość dziecka o drugiego partnera (często w prawdziwym życiu - nawet rodzica), jak trudne są to emocje dla dziecka i w jaki sposób dziecko w takiej sytuacji próbuje zwrócić na siebie uwagę. Warto przekonać dziecko, że ta druga osoba nie chce zagarnąć ukochanego wujka/mamy/taty/babci/cioci etc. dla siebie, tylko również dać miłość i swój czas dziecku.

Super! I chyba tylko w Polsce ktoś powie, że jest to książka o homoseksualiźmie.
Akurat to mi się w niej podoba, że związek dwóch mężczyzn potraktowany jest NORMALNIE, nie jest on tematem książki, a jedynie tłem - tak jak każdy inny związek dwóch dorosłych osób w tym wypadku.
Pokazana jest zazdrość dziecka o drugiego partnera (często w prawdziwym życiu - nawet rodzica),...

Piękna!

Piękna!

Książka bardzo feministyczna.
Dziewczynki powinny być grzeczne, ładne, czyste, schludne, pilne i cichutkie. Zawsze uśmiechnięte. Nie odzywać się nieproszone. Być niewidoczne. Tak nas przecież wychowano. Jak dobrze, że czasy się zmieniają i powstają książki, które mówią dziewczynkom, że mogą być brudne i głośne. Mogą krzyczeć i się złościć. Mogą być jakie chcą! Nie muszą tłumić uczuć i emocji - udawać, że wszystko jest OK.
Ale czy to książka dla małych dzieci? U dorosłego wywołuje uczucie dyskomfortu, a co dopiero u młodszego czytelnika... Mimo to, pozycja bardzo ważna. Jeśli nie dla małych dziewczynek, to na pewno dla tych dużych.

Książka bardzo feministyczna.
Dziewczynki powinny być grzeczne, ładne, czyste, schludne, pilne i cichutkie. Zawsze uśmiechnięte. Nie odzywać się nieproszone. Być niewidoczne. Tak nas przecież wychowano. Jak dobrze, że czasy się zmieniają i powstają książki, które mówią dziewczynkom, że mogą być brudne i głośne. Mogą krzyczeć i się złościć. Mogą być jakie chcą! Nie muszą...

Póki co, mój faworyt z całej serii. Przepiękne ilustracje, niby banalna, a urzekająca historia, świetne tłumaczenie. O życzliwości i bezinteresownej pomocy innym. I że dobro wraca. Brzmi znajomo? To już było. Jednak "Niedźwiedź łowca motyli" ma w sobie to "coś", co powoduje, że wyróżnia się na tle innych - tego typu - opowieści. Będąc dzieckiem, chciałabym mieć taką książkę .

Póki co, mój faworyt z całej serii. Przepiękne ilustracje, niby banalna, a urzekająca historia, świetne tłumaczenie. O życzliwości i bezinteresownej pomocy innym. I że dobro wraca. Brzmi znajomo? To już było. Jednak "Niedźwiedź łowca motyli" ma w sobie to "coś", co powoduje, że wyróżnia się na tle innych - tego typu - opowieści. Będąc dzieckiem, chciałabym mieć taką książkę...

Przecudnie zilustrowana, ciepła opowieść o uczynności i o tym, że dobro wraca w najmniej oczekiwanym momencie. Mimo prostoty i banalności opowiedzianej historii, jest w tej książce coś urzekającego, że chce się ją czytać (i oglądać) raz po raz.

Przecudnie zilustrowana, ciepła opowieść o uczynności i o tym, że dobro wraca w najmniej oczekiwanym momencie. Mimo prostoty i banalności opowiedzianej historii, jest w tej książce coś urzekającego, że chce się ją czytać (i oglądać) raz po raz.

Żeby w pełni móc dostrzec piękno tej książki, powinniśmy sięgnąć najpierw do koreańskich legend. Jedna z nich opowiada o oddaniu i uczynności pewnego królika, który w podzięce za swe poświęcenie został wysłany na Księżyc. To tak w bardzo dużym skrócie. Ale właśnie o tym jest i Księżycowy sorbet - o uczynności i wzajemnej pomocy. Jednak, to co najbardziej urzeka, to wspaniała szata graficzna, która w niesamowity sposób oddaje duchotę upalniej letniej nocy.

Żeby w pełni móc dostrzec piękno tej książki, powinniśmy sięgnąć najpierw do koreańskich legend. Jedna z nich opowiada o oddaniu i uczynności pewnego królika, który w podzięce za swe poświęcenie został wysłany na Księżyc. To tak w bardzo dużym skrócie. Ale właśnie o tym jest i Księżycowy sorbet - o uczynności i wzajemnej pomocy. Jednak, to co najbardziej urzeka, to...

W nietuzinkowy sposób opowiedziana historia o znajdowaniu sensu swojego istnienia i poczuciu własnej wartości. Być może, dla dorosłych to pewnie "szok kulturowy", ale dzieci powinny być zachwycone.

W nietuzinkowy sposób opowiedziana historia o znajdowaniu sensu swojego istnienia i poczuciu własnej wartości. Być może, dla dorosłych to pewnie "szok kulturowy", ale dzieci powinny być zachwycone.

Kolejna pozycja, która zaczarowała moją córkę. Uważam jednak, że znowu to książka głównie dla dorosłych. Patrząc na to, jak wygląda obecnie świat, ile w nim strachu, a co za tym idzie - nienawiści do obcych i innych, odnoszę wrażenie, że to dorosłych (a nie dzieci) trzeba nauczyć otwartości i akceptacji, empatii i chęci niesienia pomocy innym.

Kolejna pozycja, która zaczarowała moją córkę. Uważam jednak, że znowu to książka głównie dla dorosłych. Patrząc na to, jak wygląda obecnie świat, ile w nim strachu, a co za tym idzie - nienawiści do obcych i innych, odnoszę wrażenie, że to dorosłych (a nie dzieci) trzeba nauczyć otwartości i akceptacji, empatii i chęci niesienia pomocy innym.

Córce się bardzo spodobała ta książka. Jest w niej coś bardzo intrygującego dla dzieci. Dla dorosłych to wspaniała pomoc, żeby opowiedzieć dziecku o adopcji i trudnych sytuacjach z nią związanych. Książka bardzo ciepła i pozostawiająca miłe uczucie pokrzepienia w serduchu.

Córce się bardzo spodobała ta książka. Jest w niej coś bardzo intrygującego dla dzieci. Dla dorosłych to wspaniała pomoc, żeby opowiedzieć dziecku o adopcji i trudnych sytuacjach z nią związanych. Książka bardzo ciepła i pozostawiająca miłe uczucie pokrzepienia w serduchu.

Dla nas to kolejna książka o sile dziecięcej wyobraźni. O pomysłowości i czerpaniu radości ze zwykłych rzeczy. Historia opowiedziana bardzo sprawnie, przyjemne ilustracje. Jednak nic zaskakującego nas tu nie spotkało...

Dla nas to kolejna książka o sile dziecięcej wyobraźni. O pomysłowości i czerpaniu radości ze zwykłych rzeczy. Historia opowiedziana bardzo sprawnie, przyjemne ilustracje. Jednak nic zaskakującego nas tu nie spotkało...

Książka bardzo potrzebna w dobie ogromnej presji społecznej na bycie perfekcyjną mamą - pracującą, organizującą dzieciom aktywnie czas, ogarniającą dom i robiącą nie-wiadomo-co-jeszcze. Pokazuje tę drugą stronę macierzyństwa - przemęczenie i depresję oraz jak taki stan postrzegać mogą dzieci. Ilustracje - co prawda - wprowadzają niepokój, ale całość próbuje przybliżyć i oswoić dzieciom ten trudny temat.

Książka bardzo potrzebna w dobie ogromnej presji społecznej na bycie perfekcyjną mamą - pracującą, organizującą dzieciom aktywnie czas, ogarniającą dom i robiącą nie-wiadomo-co-jeszcze. Pokazuje tę drugą stronę macierzyństwa - przemęczenie i depresję oraz jak taki stan postrzegać mogą dzieci. Ilustracje - co prawda - wprowadzają niepokój, ale całość próbuje przybliżyć i...